Alper Görmüş yine ahlak dersi verdi!

5 Ağustos 2008 17:22 tsi
"İddialarımızı zayıflatsa da, gerçek gerçektir..." diyor Alper Görmüş bugünkü yazısında ve Ergenekon'la alakalı olarak gündeme atılan bazı iddialarda konunun aydınlatılmasına uğraşan medyanın nasıl hatalı davrandığını bir bir gösteriyor. İşte o yazı..

Alper Görmüş/Taraf

Biliyorsunuz, Ergenekon davası karşısında alınmış iki gazetecilik pozisyonu var: Davayı önemseyen ve onu Türkiye’nin karanlık geçmişiyle yüzleşmesi için bir fırsat sayan gazeteciler ile onu “içi boş bir metin” ya da “hükümetin muhaliflerini tasfiye etmek için imal ettirdiği içi boş bir metin” sayan gazeteciler.

Ümit Kıvanç, iddianamenin yarısını satır satır okuyup içindekileri gördükten sonra, bu ikinci kategoride yer alan kişilerin gazeteci sayılamayacağını yazmıştı; haklı olabilir, fakat benim bu yazıdaki konum birinci kategoridekiler olduğu için şimdilik Kıvanç’ın değerlendirmesini hatırlatmakla yetineceğim.

Ergenekon davasını önemseyen gazetecilerin iddianame gibi devasa bir kaynağın üzerine çullanmalarında tuhaf bir şey yok. Çünkü orada yer alan belge ve bilgiler, sonunda kendi varsayımlarını (Türkiye’nin karanlık geçmişi) doğrulayan şeyler.

Fakat bu kaynaktan yararlanırken, onun kadar dallı-budaklı bir metnin bazı alanlardaki iddialarının yeterince temellendirilememiş ya da düpedüz yanlış olmasının da beklenebilir bir sonuç olduğu gözden ırak tutulmamalıdır... Hele ki, süre konusundaki eleştirilere rağmen, savcıların, harcadıklarından çok daha fazla bir zamana ihtiyaç duyduklarının anlaşılmasından sonra...

İddianamenin önemine inanan gazetecilerin, bu gibi durumlarda ne gerçeğe küsme, ne gerçeği gizleme ne de iddianamede bu yönde bir zaaf ortaya çıktığında sanki böyle bir zaaf hiç yokmuş gibi davranma hakları var.

Danıştay saldırganı Alparslan Arslan’ın babası İdris Arslan’ın banka hesaplarındaki “şişme”lerle ilgili olarak iddianamede yer alan bilgiler ve bunların haberleştiriliş tarzı beni bu yönde bir uyarıda bulunmaya sevk ediyor.

İdris Arslan’a sormadan olur mu?

Önceki günkü (3 ağustos) Sabah’ta, “Ergenekon’un para trafiğinin BDDK uzmanlarının yardımıyla çözüldüğü”ne ilişkin bir haber vardı. Haberde, Danıştay saldırısından sonra “İdris Arslan’ın şahsi hesabına yatırılan 100 bin YTL’nin dikkat çektiği”nden söz ediliyordu. (Başka Ergenekoncular’ın hesaplarına ilişkin bilgiler de vardı haberde).

Ben bu haberi gördüğümde, “Ya Sabah’çılar konuya ilişkin olarak daha önce çıkan haberleri hiç okumadılar” diye düşündüm, ya da “okudular ama görmezden gelmeyi tercih ediyorlar” diye... Nedenini anlatayım:

Sözünü ettiğimiz haber ilk olarak bir hafta önce, 26 temmuz tarihli gazetelerin bazılarında (Radikal’de manşet) yer almıştı. Radikal’in haberinden aktarıyorum:

“DANIŞTAY BASKINCISI ARSLAN’IN AİLESİNE 100 BİN YTL GİTMİŞ! / PARAYA GÖRE BEYAN ... Ergenekon iddianamesi, Danıştay baskınının tetikçisi Alparslan Arslan’ın anne ve babasının banka hesaplarına belirsiz bir kaynaktan yatan 100 bin YTL’ye dikkat çekti. Savcıya göre, dava sürecinde parça parça yatan bu paralar, aynı süreçte baba İdris Arslan’ın yaptığı açıklamalarla da paralellik arz ediyor...”

Bu bilgileri iddianameden kesip gazeteye yapıştırmak ve böylece bir manşet elde etmekte hiçbir problem yok. Problem, devamında başlıyor. İddianamede yer alan bilgiler, adı üstünde, sadece iddiadır ve bu iddiaların sorgulanması gazetecilik mesleği açısından yalnız meşru değil gereklidir de.

Örneğimize dönersek; burada gazetecilerin yapmaları gereken şey gayet açık: Savcının yapmadığı (ya da yapamadığı) şeyi yapmak, yani “banka kabarması”nın izah edilebilir olup olmadığını sorgulamak.

28 temmuzda, aralarında Radikal’in de bulunduğu bazı gazeteler kendi haberlerinin izini sürerek ilk gün yapmadıklarını yapıp, İdris Arslan’a “hesaplardaki artışı” sordular. İdris Arslan, ikna edici açıklamalarda bulundu gazetelere, zaten onlar da “izah etti” anlamına gelecek cümlelerle sundular haberlerini.

Aynı gün, 28 temmuzda yani, Star gazetesi sanki bunlar hiç olmamış gibi iddianameden kesip yapıştırdığı şu manşet haberle girdi devreye:

“NE KADAR PARA O KADAR İFTİRA / Tetikçi Arslan’ın babasının Danıştay cinayetinin neden işlendiğine dair açıklamaları ailenin banka hesabına para yattıkça değişti...”

Star, bundan bir gün sonra da, fırsatı kaçırmayıp iddianamenin bu noktasına yüklenen (“Bir telefon açıp sorsana kardeşim, bu banka hesapları nasıl artmış diye”) Deniz Baykal’a laf yetiştiriyordu, “gene Ergenekoncular’ı savundu” mealinde... Oysa bu gazetemiz önce dönüp kendi sorunlu haberine bakmalıydı.

Sabah’ın 3 ağustostaki haberine gelince... Ortada bu kadar yeni bilgi ve tartışma varken nasıl oluyor da sadece iddianamedeki “Arslan’ın hesabına 100 bin YTL yatmış”ın haberini veriyor diye düşünürken, 28 temmuzda aldığım bir notla karşılaştım ve kafam iyice karıştı: Meğer o gün Sabah da İdris Arslan’ın “banka hesaplarındaki artışı izah edişini” haberleştirmiş... Yani 3 ağustostaki haber, 28 temmuzdaki kendi haberini görmemekle ya da unutmakla mümkün olmuş; iki ihtimalde de problem büyük.

Toparlayalım: İddianameye dayanarak yazılacak “İdris Arslan’ın banka hesaplarındaki şişkinlik” haberleri, onun açıklamalarından sonra ancak açıkladıklarını da hatırlatarak yazılması durumunda “adil” olabilir.

Adillik ilkesi zedelenerek yazılmış bir haber de, isterse bütün N’leri ve K’ları tamam olsun, “doğru” bir haber değildir.

Bu haber 560 defa okundu.