Terörle savaş ama...

0 0 0000 00:00 tsi

Teröre karşı savaş! Evet ama nasıl?.. Amerika'nın uğradığı büyük terör saldırısının, 11 Eylül trajedisinin beşinci yılında bu soru güncelliğini ne yazık ki koruyor.
Çünkü, dünyanın tek süper gücü olarak Amerika'nın tankla topla başlattığı savaş geri tepmiş durumda.
Teröre karşı savaşın yalnız 'savaş'la verilemeyeceği gerçeği acı biçimde ortaya çıkmış durumda.
Irak Savaşı bu açıdan çarpıcı bir örnek oldu. Savaş, Irak'ta Pandora'nın Kutusu'nu açtı, kötülükler ortaya saçıldı.
Savaş, Saddam Hüseyin'i devirdi ama Irak'ı da terör ve kaos üssü haline getirdi. Saddam gitti ama Irak fiilen bölündü, iç savaş koşullarına sürüklendi. Ve Irak Ortadoğu'da bölgesel istikrarsızlığı emzirmeye başladı.
Başkan Bush'un terörle savaşında ikinci bir hedef daha vardı:

Demokrasi ihracı!
Ancak bu konuda da düş kırıklığı yaşanıyor. Irak Savaşı ve Amerikan işgali, demokrasinin dışarıdan topla tüfekle dayatılamayacağını da açığa çıkardı.
Irak'ta demokrasiyi küfür düzeni sayanlar seçim sandığında çoğunluğu ele geçirdiler. Filistin'de Hamas kazandı. İran'da reformcular seçim sandığında kaybetti.
Yarın Mısır'da, Ürdün'de, Suriye'de seçim olsa, durumun yine farklı olmayacağı anlaşılınca ya da Başkan Bush yönetimi ayılınca, demokrasi ihracı konusunda da geri basmaya başladı.
Amerika, küresel terörle savaş adına açtı Afganistan ve Irak savaşlarını.
Peki sonuç ne oldu?
Bugün dünya daha mı güvenli?
Tek kelimeyle hayır.
Amerika, dünyada kendi imaj ve inandırıcılığına Başkan Bush eliyle ölümcül bir darbe indirirken, 'demokrasi cephesi'nin terör ve yeşil totalitarizm karşısında elini de güçlendirmiş olmadı.
Yanlış anlaşılmasın.
Teröre karşı, demokrasiyi küfür düzeni sayanlara karşı, yeşil totalitarizme karşı mücadele elbette sürecek.
Ama nasıl?..
Başkan Bush zihniyetiyle değil, Yeni Muhafazakâr (Neo-Con) kafayla değil.
Teröre karşı mücadele elbette sürecek, ama Filistin-İsrail barışını ve iki devletli çözümü göz ardı ederek değil. İsrail'in son Lübnan örneğinde de olduğu gibi Şaronist politikalarına arka çıkarak, destekleyerek değil.
Teröre karşı demokrasiler elbette mücadele verecek, ama Başkan Bush yönetiminin yaptığı gibi uluslararası toplumu dışlayarak, Avrupa'yı bir yana bırakarak, kendi başına buyruk değil.
Teröre karşı mücadele elbette verilecek, ama Başkan Bush'la birlikte Beyaz Saray'ı ele geçiren her şeyi bilirimci takımın kibriyle değil.
Kısacası:
11 Eylül bir trajediydi.
Terörün büyük saldırısıydı.
O gün hepimiz Amerikalıydık! Ama bugün Amerika'yı sevenler azınlıkta...
Oysa Amerika önemli.
Küresel terör ile mücadele diyorsak, barış ve demokrasi için mücadele diyorsak, Amerika'nın gücünü ve inandırıcılığını bu bakımdan göz ardı edemeyiz.
İkinci Dünya Savaşı ve sonrasını, Soğuk Savaş dönemini hatırlayın. İki büyük totalitarizmin, faşizm ve nazizm ile komünizm'in demokrasi karşısında yenilgiye uğratılmasında Amerika'nın rolü belirleyici olmamış mıydı?
Tersini söyleyebilir misiniz?
Bugün de terör ve yeşil totalitarizmle savaş deniyorsa, durum farklı değil.
Ama bir önkoşul var:
Amerika'nın Başkan Bush'la Neo-Con kafadan bir an önce kurtulması...

Bu haber 147 defa okundu.