İsmailağa tartışması

0 0 0000 00:00 tsi

İsmailağa tartışmasından yeni bir 28 Şubat çıkar mı?

Ertuğrul Özkök bize ne anlatmaya çalışıyor? İstanbul’un göbeğinde, Fatih Çarşamba’da yuvalanmış bir ‘suç örgütü’ var ve hükümet elindeki polis imkanlarını kullanarak, bu örgüte yönelik operasyonu engelliyor?

Bu mu?

Kendilerini modern dünyadan tecrit etmiş ve bir yaşam tarzı benimsemiş insanlar hangi cürümlerinin karşılığında bu ‘operasyonu’ hak ediyorlar? İnanma biçimleri ve bağlanma ritüelleri yasaların ‘suç’ saydığı eylemlerden midir?

İşimize gelmeyen her bağlanma biçimi bir anomali midir?

Fatih İsmailağa Camii’nde bir cinayet işlenmiştir. Bu cinayet, muhtemelen ‘ihkak-ı hak’ refleksleriyle bir başka cinayeti doğurmuştur. Konu savcılıktadır ve soruşturma tüm hızıyla devam etmektedir. Suçlular yakalanacak ve mutlaka cezasını görecektir.

Soru şu:

Her cinayet, kendi bağlamı içinde mi değerlendirilmelidir, yoksa siyasal sonuçları da olabilecek bazı ‘özel durumlar’la mı ilişkilendirilmelidir?

Pozitif hukuk ne diyor?

Pozitif hukuka göre, Ertuğrul Özkök’ün, ‘İsmailağa cinayeti, bir ucuyla Ankara’daki Sauna çetesine uzanıyordu. Sabah’taki haberde bu camiye yakın bir başka caminin altında cemaat mahkemeleri kurulduğu, insanların kafasına silah dayandığı iddia ediliyordu. Bunları alt alta yazınca, ortaya sıradan bir tarikat ilişkisini aşan, daha derin, daha karanlık, daha ürkütücü bir ‘kapalı cemaat düzeni’ çıkıyordu...’ satırlarını nasıl değerlendirmek gerekir?

Peki, kendisini Ortadoğu ülkelerine ve Taliban uygulamalarına bakarak rahatlatan, Türkiye’nin demokratik ülkelerle kıyaslandığında ne konuma düştüğünü merak dahi etmeyen CHP lideri Deniz Baykal ne demek istiyor?

Niçin ‘Biz devletin resmî ideolojisi olan altı oku ancak ideolojisi inanç olan devletlerle (Taliban örneğinde olduğu gibi) yarıştırabiliyoruz. Demokratik cumhuriyetlerden ise hiç söz etmiyoruz, çünkü orada fena halde açığa düşüyoruz...’ demiyor da, TBMM’den çıkan meşru hükümeti İsmailağa’daki cinayete cesaret vermekle suçluyor...

Bu cinayetten hükümetin elde edeceği yarar nedir?

Her cinayeti kendi bağlamı içinde değerlendireceksek, Mehmet Yakup Yılmaz’daki bu ‘taşkın tecessüsü’ nasıl adlandıracağız?

Bu Yakup niçin dönüp kendine bakmıyor?

Niçin, ‘Ulan ben ne acayip adammışım, yaptığım yanlışı yüzüme vuran gazetenin okur temsilcisi Yavuz Baydar’ı işten atıyorum, sonra dönüp başkalarına editoryal bağımsızlık ve medya etiği dersi veriyorum?’ demiyor da, kendi yaşamıyla hiç de kesişmeyen başka yaşamları didikliyor; daha doğrusu başkalarının nasıl oturup kalktığını, nasıl giyindiğini, ne tür mekanlarda eğleştiğini sorguluyor?

Bu Yakup’un başka işi yok mu?

Hadi Yakup’u anladık (onun masuniyeti var, mahcurdur), peki kardeşimiz Ahmet Hakan’a ne oluyor?

Kendisini hızla uzaklaştırmak istediği çevreleri ‘özel cemaat bilgileri’ eşliğinde paketleyip sunarak ne yapmış oluyor? Bize yarar sağladığını düşündüğü bilgiler hangi işimizi görüyor? Hakikaten merak ediyorum: Hangi işimizi görüyor?

Daha da önemli soru şu:

Sauna çetesiyle İsmailağa’daki çifte cinayeti ilişkilendirenler, bu tartışmadan yeni bir ‘Andıç iklimi’ ve postmodern darbe mi çıkarmaya uğraşıyorlar?

Bence bu soruyu Ertuğrul Özkök cevaplasın...

Bu haber 164 defa okundu.