İki komutan arasındaki fark

2 Ekim 2007 12:51 tsi
Halef – selef. Sonraki – önceki. İki genelkurmay Başkanı, Em. Org. Hilmi Özkök ve Genelkurmay Başkanı Org. Yaşar Büyükanıt zamandaş biçimde medyada yer alıyor. Ve kamuoyu, iki askeri lider arasındaki farkı gözlemleme imkanı buluyor.

Ahmet Taşgetiren/İnternethaber

Özkök, Milliyet'ten Fikret Bila'ya mülakat veriyor, Büyükanıt ise Harp Akademileri'nin açılışında konuşuyor.

Org. Özkök, 1 Mart tezkeresi ile ilgili görüşünü açıklarken şöyle diyor: “Ordunun görüşleri MGK'da konuşuldu. Ayrıca Meclis'in üzerine irade konulur mu? TSK, Meclis'e baskı yaptı denmez mi? Tezkere öncesi zirveler yapıldı. Denildi ki; karar Meclis'indir. Oylamadan önce bir açıklama yapamazdım. Kimse sorumlusu, onun açıklaması normaldir. Tüm modern ülkelerdeki gibi bir hareket tarzı içerisinde davrandı TSK.”

Burada Özkök'ün Genelkurmay Başkanlığı sırasında da ısrarla koruduğu “demokratik kurallara riayet” hassasiyeti var. Özkök, serinkanlı bir duruşu tercih ediyor. Akılcı tahlillere ve muhakemeye ağırlık veriyor. Mesela, “PKK'yı AB üyeliği bitirir... Korku değil, akıl lazım. Dinozorlar değişen çevre şartlarına uyum gösterebilseydi bugün yaşarlardı...” gibi sözler söylüyor. Bunların hiçbirinde öfke sezilmiyor. Özkök'ün bu tavrı, askerden bir noktada sisteme müdahale hamlesi bekleyen çevrelerde “pasifizm” olarak algılanıyor, eleştiriliyor. İşin ilginci Özkök, böyle algılandığını bile bile askerin kendi demokratik sınırlarında durması gerektiğini ifadeden kaçınmıyor.

Org Büyükanıt, daha göreve gelmeden önce kendisine “Özkök'ten farklı olma” misyonu yüklenen bir kişilik. Hatta birileri “kodu mu oturtacak komutan” arayışı içinde oldu. Org. Büyükanıt'ın henüz bir yıllık görev süresine 27 Nisan e-muhtırasının sığması ona yönelik beklentileri besledi. Ondan hep farklı bir çıkış beklendiği bir gerçek. O yüzden medyada birileri, böyle bir çıkışa zemin hazırlayacak yayın politikası bile izliyor. Org. Büyükanıt'ın her tavrı ve konuşmasında “farklı bir asker duruşu” bekleniyor. Türkiye'de bunun anlamı belli. “Farklı bir asker duruş” dendiğinde, bilinir ki, siyasete yönelik bir “tanzim iradesi” söz konusudur. “Cumhurbaşkanını selamladı, selamlamadı, falanca toplantıya geldi, gelmedi” tartışmaları hep, “özel duruş” arayışını içeriyor.

Org. Büyükanıt'ın son konuşması bu beklentiye cevap verdi mi?

Bir ölçüde demek lazım.

“Gelemez, gidemez, olamaz...” tonlu sözler bir Genelkurmay başkanı'nın ağzından çıkınca özel anlam kazanıverir Türkiye'de...

Org. Özkök'ün bu tonlu konuşmaları var mıydı, ben hatırlamıyorum. Doğrusu, onun kişilği ile de uyuşmuyor bu ton.

Bu ton, bir üst perde tonudur.

“Meclis yapar” dan öte bir ton. “Ülkenin meşru zeminleri var”dan öte bir ton.

Bakınız, Başbakan, DTP ile ilgili tepkiler geldiğinde “Yargıya düşen bir şey varsa onlar harekete geçer” diyor. Meşru tavır budur. Hukuk devletinde meşru tavır, her şeyi kurallara ve kurumlara havaledir. “Ben buradayım ve her şeyi gözetliyorum” anlamına gelen tavırlarda, “özel konum” psikolojisi vardır.

İç ve dış kamuoyu dün Org. Büyükanıt'ı dinledi, bugün konuşmanın yazılı medyaya yansıyan biçimini gördü. Acaba ne algıladı?

Söyleyeyim:

Asker hassasiyetini koruyor. Biraz sancılı. Kendini zor tutuyor. Kendisinin devreye girmesinin gerektiğine henüz karar vermedi ama, bir “gerektiği zaman” olabilir düşüncesinden vazgeçmiş değil. Kendisini rejimden, ülkenin bütünlüğünden ve ulus devlet yapısından sorumlu hissediyor ve bu alanda en büyük hassasiyeti kendisinin taşıdığına inanıyor. Meclis'ten de, hükümetten de, yargıdan da, cumhurbaşkanlığından da öte bir hassasiyet taşıdığına inanıyor.

Bakınız, bunların tümü problem.

Org. Büyükanıt bunları bir askeri ortamda (Harp Akademileri Komutanlığında) seslendiriyor. Düşünüyorum: Acaba bu konuşmayı TBMM'de yapmış olsa, milletvekillerinin huzurunda böyle mi konuşurdu? Acaba MGK'da böyle mi konuşurdu? Acaba Başbakan'la, Cumhurbaşkanı ile konuşurken böyle bir ton içinde mi konuşurdu? Sanmıyorum. Sanmıyorum çünkü bu ton, tüm bu kurumların üstünde, onları aşan, onları bir anlamda ihmal içinde gösteren bir ton. Hayır, bunları onların yüzüne karşı söyleyemezdi.

Ama askeri bir ortamda söylüyor ve gündemi oluşturuyor.

Ve dünyada Türkiye, “asker müdahalesinin hala gündemden çıkmadığı, askeri vesayetin devam ettiği” bir ülke imajına sürükleniyor.

Acaba Org. Büyükanıt bu imajın oluşacağını hesap ediyor mu, bunu onaylıyor mu?

Bunu da sanmıyorum.

Gerçekleşmesini imkansız görüyorum, ama farzı muhal gerçekleştiği takdirde böyle bir askeri sürecin bugünün dünyasında Türkiye için felaket olacağını görmemek mümkün değil.

O zaman neden bu ton?

Gerekçe, “Beklentileri tatmin” ise, sırf bu gerekçe için bu tonu seçmek, Genelkurmay'a da, TSK'ya da, Türkiye'ye de haksızlık.

Ben, Genelkurmay Başkanı'nın en az tartışılan insan olmasının çok daha sağlıklı olduğunu düşünüyorum.

Keşke Org. Özkök'le, Org. Büyükanıt'ı bu noktada kıyaslama zorunda kalmasaydık.

 

Bu haber 584 defa okundu.