Aynadaki nesneler göründüklerinden yakındır!

2 Mayıs 2014 16:44 tsi
İsrail neden ABD ile küsüp, bizimle barışıyor? Bir değil iki cevabı var. İlk kez Ankara ile Washington arasında 'görme' dengesi değişiyor... iyibilgi Ankara

Altında katman katman politik hesaplamalar ve stratejik analizler bulunsa da bu sorunun en kısa cevabı şu: Çünkü Washington gidiyor. Ama Ankara devam ediyor!

Hali hazırdaki Obama yönetimi ikinci dönemini yaşıyor olsa da henüz yolun sonuna gelimiş değil. Teknik olarak “lame duck” durumu varsa da, Beyaz Saray bitmiş değil. Ama zaman açısından. Politik açıdan ise (hem iç hem dış) Obama hükümeti sürekli ve ağır eleştiri altında. Ekonomik açıdan da sorunlar biraz hafiflemiş olsa dahi yükü taşıyan Amerikan vatandaşları bir “oh” çekmiş bulunmuyor. İkinci nokta hem muhalefetin, yani Cumhuriyetçiler'in hem de iktidardaki Demokratlar’ın şimdiden Obama sonrasını düşünmeye başlamış olmaları.

Dış politikada ise üç ağır dert, Demokles kılıcı gibi hükümetin başında sallanması bir kenara, Beyaz Saray’ı kesiyor; 1. Ukrayna-Rusya meselesi, 2. Çin-Pasifik meselesi, 3. Ortadoğu-İsrail sorunu.

Bu üç konu ayrı ayrı olsa yine iyi. Üstelik birbirlerini besliyorlar! Besledikçe, ABD iç politikası geriliyor ve fatura Beyaz Saray’a kesiliyor. Tüm bu maddeler, "BD’nin durumu çok kötü" demek için değil. Amerika hâlâ büyük ve güçlü bir oyuncu. Ancak, “eli bağlı” olduğu durumlar artıyor. Arttıkça da, ABD iç politikasında Obama-sonrası hesapları kızışıyor. İşte bu da, ABD “iktidarını” gittikçe işlevsizleştiriyor!

Bu ilk oluyor…

Ankara’ya gelince. Buradaki durumu da tek bir cümleye indirmek mümkün. Zaten sır burada; Türkiye aylardır seçim gündemi yaşıyor ve bu stres daha da devam edecek. Doğru-yanlış politik gelecek hakkında bir ton tezvirat ve senaryo yazılıp çiziliyor. Ekonomi için de aynı hal var. Hem iç hem dış “müdahiller” her gün meşreplerine göre bir kâbus senaryosu yazıp duruyorlar.

Peki, o tek cümle ne? Türkiye önünü görüyor mu? Evet, görüyor ta 2015 ortasına kadar siyasi hal belli! Dahası bu “ön görme” hali hem yerli hem de yabancı yatırımcılar (ekonomik/politik) satın alınmış durumda. Dalgalanmalar yok mu, var. Var ama örneğin, kredi derecenlendirme kuruluşları-ki, haylidir kimsenin ciddiye aldığı yok ama-Türkiye’nin notunu kırmaya çalışırken, Çin’in en büyük, pardon dünyanın en büyük bankası Türkiye’ye geliyor. Ya da İran’la altın ilişkileri yüzünden Ankara’ya operasyon düzenleyenler, bir ay içinde İsveç’e 20 kat artan milyar dolarlık altın satışı karşısında sersemliyorlar.

Hepsi ortada bir akıl olduğunu gösteriyor. Yani ilk satıra dönüyoruz. “Görme” konusunda ilk kez Ankara daha keskin gözlere sahip olurken, ABD’nin algısı buğulanıyor. Diğer ülkeler de ona göre pozisyon alıyor.

www.iyibilgi.com

Bu haber 1,922 defa okundu.