Yumuşak Güç kaybı

28 Mayıs 2013 09:53 tsi
'Herkesle konuşabilen' Ankara yerini neye bırakıyor? iyibilgi özel

Bundan iki sene önce Wall Street Journal'da yayımlanan bir analizde, Türkiye'nin,  İran'ın nükleer programı ve Lübnan'daki siyasi kriz gibi iki zor diplomatik meselesini çözmek için devreye girmesinin, bölgenin 'kilit oyuncusu' olarak ortaya çıktığının bir işareti olduğu söylenmişti.Özellikle Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu'nun Lübnan ve İran'da icra ettiği mekik diplomasisi, o günlerde Türkiye'nin yükselen "yumuşak gücünün" emaresiydi. Diplomatlar ve analistler, Türkiye'nin bölgede Suniler ve Şiilerle doğrudan konuşabilen, Hizbullah ve Washington ile temas kurabilen tek ülke olduğuna dikkat çekiyordu. Davutoğlu'nun Lübnan'da Hizbullah lideri Hasan Nasrallah ile de görüşmesi, Ankara'nın diplomatik başarı hanesine kaydedilmişti. Türkiye'nin askeri gücü yanında yumuşak gücünün sürekli artıyor olduğu düşünülüyordu ki Suriye'de kriz patladı. Ankara, daha önce Batı'ya karşı savunduğu güçlerle karşı karşıya geldi ve o günden itibaren "yumuşak gücü" daha az konuşulur hale geldi.

Geçtiğimiz günlerde Başbakan Yardımcısı Bekir Bozdağ'ın "Hizbullah'ın adını değiştirmesi lazım, 'Hizbuşeytan' yapması lazım. Hem adınıza 'Hizbullah' diyeceksiniz hem de tanımadığınız bilmediğiniz masum kadınları, çocukları, yaşlıları öldürmek için cihat ilan edeceksiniz, böyle bir saçmalık, anlayış olabilir mi?" sözü ve Başbakan Yardımcısı ve Hükümet Sözcüsü Bülent Arınç'ın, Hizbullah'ın Suriye'de muhaliflere karşı Esed rejimi ile birlikte savaşmasını, "Bu tür katliamlar, bu tür sivil ve masum insanların ölümüne yol açacak bir çatışmayı hiçbir zaman isminde Allah lafzını taşıyan bir kuruluşa yakıştırmak mümkün değildir." şeklinde değerlendirmesini mümkün kılan şey isa Davutoğlu'nun en başta İran ve Hizbullah'a getirdiği eleştiriydi. Şöyle demişti Davutoğlu:

"Esed, tüm ülkeye hakim olamayacağını anlayınca Hizbullah ve İran'ın desyeğiyle Beka'ya uzanan bir Nusayri-Şii kuşağı oluşturma çabasına girdi. Banyas'daki katliam, tıpkı 1990'larda Bosna'da bir bölgeyi müslümanlardan arındırmak amacıyla yapılan Srebrenitsa katliamına benziyor. Reyhanlı saldırısı da Güney Lübnan'dan Hatay'a uzanan Nusayri-Şii kuşağını oluşturma çabasının bir parçası."

Bu sözler Türk dış politikasında bir dönüm noktasını teşkil etmektedir. Özellikle Hatay'ın telaffuz edilmesi, Türkiye'ye ait bir toprağın yabancı güçler tarafından işgal edilmesine çıkar ki, bu açıkca savaş ilanıdır. Dolayısıyla Bozdağ ve Arınç'ın Davutoğlu'ndan sonra İran ve Hizbullah'ı ağır bir şekilde eleştiriyor oluşlarında "Hatay" sözü unutulmamalı.

Görünen o ki, Türkiye'nin Ortadoğu'daki yumuşak gücü, Suriye krizi sürdüğü müddetçe kantardaki ağırlığını önemli ölçüde kaybedecek. Bu sözlerden sonra ne İran ile ne de Hizbullah ile eskisi gibi diyalog sağlanabilmesi kısa vadede mümkün gözükmüyor. Mezhepler arası çatışmaya karşı hassasiyetini sürekli ifade eden Ankara'ya bölgedeki Şii nüfusun bakışı negatife döndü mü, şimdilik kesin bir şey söylenemez. Ancak siyasi ilişkiler açısından işlerin toz pembe olmadığı kesin.

www.iyibilgi.com  özel

Bu haber 4,234 defa okundu.