'İçeride hangisi' güçlü?

31 Ocak 2013 16:02 tsi
Çünkü içeride güçlü olan "dışarıda" güçlü olur...

iyibilgi Ankara

Yakın tarihimizde pek sık rastlanılan bir durum değil bu. ABD ile Türkiye’nin iç siyasi dinamiklerinin kıyaslanacak kadar birbirine yaklaşıp, hatta Ankara’nın gücünün öne geçtiği pek az dönem var.

ABD’nin iç politikasının Beyaz Saray’ı yavaşlattığı hatta ezdiği dönemler oldu. Fakat o sıralarda Ankara’nın durumu da çok iyi olmadı. Bugün ise şöyle bir sorunun; “Obama'nın mı eli ABD iç siyasetinde daha rahat, yoksa Başbakan Erdoğan’ın mı?”

Üstelik bu sorunun zamanlaması da Obama lehineyken! Çünkü Obama seçimden yeni çıkmış, Başkanlık yeminini yeni etmiş, bundan sonra da kamuoyundan oy istemeyecek bir siyasi. Yani bu 4 yıl onun “tarihe geçme” adımları atabileceği bir zaman kesiti.

Oysa Başbakan Erdoğan 2014 yılı içinde üst üste seçimlere girmek zorunda ve dahası-belki-Cumhurbaşkanlığı için halktan daha çok oy isteyecek bir sürece adım atıyor. Ve tam bu sırada örneğin Kürt açılımı gibi gayet riskli bir politik çözüm sürecini göze alıyor.

Çünkü Başkan Obama; 1) Çok ama çok sıkışık bur ekonomik sürecin içinde, daha doğrusu boğazına kadar batmış durumda. ABD, “borçlanma üst sınırını” bile kaldırmış durumda. Askere para veremiyor, hatta onlardan kısıyor. İçeride buna bağlı birçok ekonomik sorun katman katman birikmiş halde. 2) Seçimlerden galip çıktı ama Başkan oyu olarak. Oysa ABD politik dinamiklerini çalıştıran 3 ana motordan ikisi Senato ve Temsilciler Meclisi’nden durumu düzeltecek yasaları geçirmek bir yana, atadığı bakanları onaylatmak dahi birçok takla atılmasını gerektiriyor.

Başbakan Erdoğan ise 1) Hemen hiçbir iç siyasi problemi bulunmuyor. Partisi ve TBMM’deki hâkimiyeti tam. Gündemi de o belirliyor. AK Parti içinde kendisine yönelik bir itiraz vs. akla bile gelmiyor. Yetmezmiş gibi muhalefet partileri de liderliğine yönelik etkin bir eleştiri düzeneği geliştirebilmiş değiller. CHP şimdi dahi kendi iç meseleleri ile uğraşıyor. 2) Uzun bir iktidar döneminin ardından ekonomi rahat. Hayat pahalılığı gibi Türkiye’de her zaman muhalefet söylemine puan getirmiş itirazlar daha çok yankı bulmuyor. Ekonominin genel hatları kuvvetli olunca, bağlı sorunlar da kendiliğinden çözülüyor. Cari açık gibi kalemler üzerinde eleştiriler var ama-doğru bile olsalar-kamuoyunu şu an etkilemiyor. Zaten onyıllarca dert olmuş enflasyonun düşmüş olması bile kimsenin aklına gelmiyor.

Bu parametreler kaba çizgilerle Başkan Obama ve Başbakan Erdoğan’ın koltuğunun ne kadar rahat olduğuna ilişkin ipuçları sunuyor.

Ama aynı bilgiler iki ülkenin dış politik esnekliğine ve direncine de bir katsayı biçiyor. Çok uzun örnekler verilebilecek bir konu ama: biri Suriye ve Maliki konusunda kıpırdayamazken, diğeri Şanghay’a merhaba, AB’ye elveda diyebiliyor.

Evet, ABD’nin toplam gücü diye bir ağırlığı var ama zaten bu tahlillerden anlaşılması gereken sadece şu: Türkiye adım atarken “sonuçlarını hesap ediyor” ve öyle atıyor. ABD ise bir adım atarken “sonuçlarını düşünüyor” ve çekiniyor. İşte bu yeni bir şey!

www.iyibilgi.com

Bu haber 2,097 defa okundu.