GDO’lu düşünce fabrikaları

20 Mart 2012 08:59 tsi
‘Düşünce fabrikası’ olarak da tanımlanan bu yapıların, laboratuarlarında deyim yerindeyse GDO’lu düşünce de ürettiklerini öğreniyoruz. İşte bunlardan bazı örnekler...

‘Think tank’in varsa varsın!

Dünya genelindeki yaklaşık 6 bin düşünce kuruluşundan 2 bine yakını ABD’de. En etkin 10 think-tank yine ABD’de. ABD hariç tutulduğunda en belirleyici ilk 10 ise Avrupa’da. Bugün dünya sahnesinde yaşananların arka planında düşünce kuruluşlarının olduğu bir gerçek.

Rene Descartes, yaklaşık 500 yıl önce “Düşünüyorum, o halde varım” demişti. Var olmak için düşünmenin şart olduğunu miras bırakan Descartes 1650’de hayata veda etti, ancak ondan sonra gelenler bu anlayışı geliştirdiler. Hatta ‘Düşünce Kuruluşu/Think-Tank’ adı altında kurumsal yapılara kavuşturup sistematik hale getirdiler.

Kurumsal olarak ilk think-tank’lerin 1901-1917’lerde ABD’de ortaya çıktığı belirtiliyor. Bu yüzden en fazla think-tank kuruluşu ABD’de bulunuyor. Dünya genelindeki yaklaşık 6 bin düşünce kuruluşundan 2 bine yakınının bu ülkede faaliyet gösterdiği kaydediliyor.

Dünyanın en etkin 10 think-tank kuruluşunun ABD’de olması, ABD hariç tutulduğunda en belirleyici ilk 10’un ise Avrupa coğrafyasında yer alması dikkate değer bir konu olarak ortaya çıkıyor. Diğer bir ifadeyle, bugün dünya sahnesinde var olanların arka planında düşünce kuruluşlarının bulunduğunu gözlemliyoruz.

GDO’lu düşünce fabrikaları

Milyonlarca dolar bütçesi ve binlerce çalışanı bulunan küresel think-tankların zamanla yeni yeni misyonlar edindiği dikkat çekiyor. Başlangıçta bir durumu anlama, analiz etme ve geleceğe yönelik öngörüler çıkarma konusunda çalışan think-tankların günümüzde amaca uygun yapay düşünceler de geliştirdiklerini izliyoruz. ‘Düşünce fabrikası’ olarak da tanımlanan bu yapıların, laboratuarlarında deyim yerindeyse GDO’lu düşünce de ürettiklerini öğreniyoruz. İşte bunlardan bazı örnekler:

1- İslamofobi oluşturma: Anlam olarak ‘İslam korkusu (fobisi)’ demek olan kavram, İslam’dan ve Müslümanlardan korkma, çekinmeyi ifade ediyor. Kelime ilk kez 1991 yılında kullanılmış olup 11 Eylül saldırılarıyla gündeme getirildi. Tarihi kökleri İspanya’da Endülüs’ün Müslümanlar tarafından fethedilmesine kadar inen kavram, Samuel Huntington’un ünlü “Medeniyetler Çatışması” makalesi ile güncellendi. Karikatür krizleriyle de beslendi, büyütüldü. Samuel Huntington’un ABD’nin en etkin think-tank’lerinden CFR’nin ideologu olması, dünyanın nasıl yapay bir düşünceyle karıştırılabildiğini gösteriyor.

2- Savaş çıkarma: laboratuarlarda üretilen düşüncelerle savaş bile çıkarıldığını, ülkelerin işgal edildiğini gördük, yaşadık. Nitekim Irak işgalinin yalan bir istihbarat (Irak’ta kimyasal silah olduğu yönündeki düzmece raporlar) bilgisi sonucunda yapıldığı itiraf edildi. Dokuz yılda resmi rakamlara göre 120 bin kişinin ölümüne neden oldu. ABD’nin “Kasıtlı yanlış” istihbaratla; tüm dünyaya, hem de Birleşmiş Milletler’de, yalan söyleyerek başlatılan bir savaştan geriye, resmi rakamlara göre 120 bin ölü kaldı. Britanya’nın en saygın gazetelerinden The Observer’ın ORB kamuoyu araştırma şirketine dayandırarak yayınladığı bir araştırmaya göreyse, ABD “Irak halkını özgürleştirmek” için başlattığı bu savaşta 1 milyon 200 bin kişinin ölümüne neden oldu.

Geride paramparça, kaos içinde, tüm kurumları ve altyapısıyla çöküntü içinde ve daha da fakirleşmiş bir Irak kaldı. Daha da önemlisi ABD bölgede Şii-Sünni cepheleşmesine yol açtı.

3- Darbe geliştirme: Bir gazete manşetiyle Düşünce Fabrikaları’nın darbe geliştirme merkezleri olarak da kullanıldığını öğrendik. “Askerin ‘think’i gitti ‘tank’ı kaldı” başlıklı habere göre dönemin Genelkurmay 2. Başkanı emekli Orgeneral Yaşar Büyükanıt’ın ön ayak olduğu, aynı dönem Genelkurmay Başkanı olan emekli Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu tarafından açılışı yapılan Stratejik Araştırma ve Etüt Merkezi (SAREM) 2011 kasımında faaliyetlerine son verilmiş. (20 Ocak 2012, Akşam) Askerin düşünce kuruluşu (think-tank) olarak bilinen SAREM’in adını gündeme getiren en önemli gelişme 2007 yılında yaşanmıştı. Türkiye üzerine ‘felaket senaryoları’nın konuşulduğu ABD’deki Hudson Enstitüsü’nde (ABD’nin etkin think-tank’lerinden) düzenlenen toplantıya, dönemin SAREM Başkanı Süha Tanyeri’nin katıldığı ortaya çıkmıştı. Uzun süre tartışılan senaryolara göre, dönemin Anayasa Mahkemesi Başkanı Tülay Tuğcu suikasta kurban gidecek, Beyoğlu’nda düzenlenecek canlı bomba saldırısını PKK üstlenecek, ardından da TSK 50 bin askerle K. Irak’a girecekti. Basına sızan senaryonun ardından Genelkurmay bir açıklama yaparak Tuğgeneral Tanyeri’nin, bir dizi temasta bulunmak üzere ABD’de olduğu, Hudson Enstitüsü’ndeki toplantıya da bu çerçevede katıldığını duyurdu. Tanyeri daha sonra ‘Balyoz’ davası kapsamında tutuklanarak Silivri Cezaevi’ne gönderildi.

4- Terörü destekleme: Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, 2011’in ekim ayında gerçekleştirdiği Makedonya ziyareti dönüşünde uçaktaki gazetecilerle yaptığı sohbette bazı Alman vakıflarının BDP’li belediyeler üzerinden PKK’ya para aktardığını açıklamıştı. Ankara, İstanbul ve İzmir’de de yapılanan bu vakıfların aynı zamanda bir think-tank kuruluşu olduklarını hatırlatmamız gerekiyor.

5- Ekonomi batırma: Özellikle 2008’de başlayan ve etkisini hâlâ sürdüren küresel kriz deneyiminden de hareketle global güç odaklarının ‘Ekonomik savaş taktikleri’ geliştirmeye başladıkları yazılıp çiziliyor. Çünkü ülkeler artık ekonomik atraksiyonlarla krize sokuluyor, teslim alınıyor. Esasında bu taktik çok da yeni değil... John Perkins’in “Bir Ekonomik Tetikçi’nin İtirafları” adıyla yayınlanan anı kitabından bunun bir meslek haline getirildiğini ve özellikle gelişmekte olan ülkelere yönelik sistematik bir biçimde uygulandığını anlıyoruz. John Perknis Türkiye’de çalışmamış. Ancak bu durum, ekonomik tetikçilerin Türkiye’de görev yapmadığı anlamına gelmiyor. Zamanın IMF Başkan Yardımcısı Stanley Fischer, sorumluluk alanındaki Türkiye’ye verdiği akıllarla ülkemizi 2001’de tarihinin en büyük ekonomik krizine sürüklemişti. Aynı Stanley Fischer’in daha sonra İsrail Merkez Bankası Başkanı olarak bize önerdiklerinin tam tersini yapması, bir görevi yerine getirdiğini gösteriyor.

Bağdat harap olduktan sonra...

Bütün bunlar, bizi birilerinin düşündürdüğünü gösteriyor. Bunlar GDO’lu, yapay, empoze edilmeye çalışılan düşünceler.

Suriye konusunda da benzer bir durum söz konusu. Tam da bu sıralarda her şeye bir gazeteci hassasiyeti ile yaklaşmak durumundayız. Genel kural olarak bir gazeteci, duyduğu konuyu hemen yazmaz, taraftar ve karşıtlarının görüşlerine de başvurarak doğruluğunu teyid eder. Hucurat Suresi 6. ayet-i kerimede (Ömer Nasuhi Bilmen Meali) şöyle buyruluyor: “Ey imân etmiş olanlar! Eğer size bir fasık bir haber ile gelirse hemen onu etraflıca araştırın. Belki, bilmeksizin bir kavme saldırırsınız da sonra yaptığınızın üzerine pişman olmuş olursunuz.”     

Bağdat harap olduktan sonra pişmanlık da fayda vermez.

İsrafil Kuralay / Uluslararası Teknolojik Ekonomik Vakfı (UTESAV) Başkanı


Bu haber 1,009 defa okundu.