"Türkiye'de merkez güç, gizlice el değiştiriyor!"

Türkiye'de sessiz devrim 
Türkiye'den son bir haber geldi: Darbe olmayacak. Şeriat tehlikesi de yok. Bunun yerine, ekonomik büyüme devam edecek, 22 Temmuz'daki seçimlerde Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) muhtemelen parlamento çoğunluğunu artıracak ve Türkiye'nin bölgesel nüfuzu artmaya devam edecek.
 
Öngörülere ters mi görünüyor? Keşke, Türkiye konusunda, Türk toplumundaki somut gelişmeleri yansıtamayan, sansasyonel ve alarmist davranan Türk medyası yerine uluslararası medyanın haberlerine daha fazla dikkat kesilinse. Türkiye, sessiz bir devrimden geçiyor ve bunun ne askerlerle ne de aşırıcılarla alakası var. İstanbul merkezli bir düşünce kuruluşu Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı (TESEV) tarafından yayınlanan bir araştırma, Türk nüfusu içinde şeriatı destekleyenlerin oranının yüzde 10'a düştüğünü, demokrasinin diğer tüm hükümet türlerinden daha iyi olduğuna inananların yüzde 77 olduğunu ve demokrasinin ordunun 'desteğine' ihtiyacı olmaksızın korunabileceğine inananların oranının yüzde 50 olduğunu ortaya koydu. Demokrasi ve hukuk devletine bu destek nereden geliyor? Muhtemelen en önemli kaynağı, gerçek bir Türk-Müslüman orta sınıfının Türkiye'nin güç koridorlarına doğru yol alması ve ortaya çıkmasıdır. Aslında, Türkiye'nin kendi Fransız devriminden geçtiğini söylemek abartı olmayacaktır. Türk-Müslüman burjuvazisi, aristokrat hakimiyetine son veriyor artık.

TESEV Başkanı Can Paker, bir mülakatında Türkiye'nin, ülkenin merkez kentlerine yönelik çok sayıda göçmenin oluşturduğu yeni bir orta sınıfın ortaya çıkışını deneyimlediğini söylüyor. Bu yeni orta sınıf, kendilerini Müslüman olarak tanımlamalarına rağmen, yaşam standartları, ekonomi, çocuklarının iyi eğitim alıp almayacakları konusunda, şeriat yasalarını uygulamaktan çok daha fazla ilgileniyor. Türk vatandaşları, yeni Türk-Müslüman burjuvazisinin birilerinin beklentisi doğrultusunda olmadığından haberdar. Rahat Polo kıyafetler, ucuz olmayan uygun kemerler, şık ayakkabılar, modaya uygun gözlükler takıyorlar. Bıyıkları da var. Başörtüsü takabiliyorlar; ancak başörtülerini Vakko'dan alıyorlar. Başörtüsü takan ya da takmayan kızları, Türkiye'nin kültür kalbi İstanbul'da punkçı-rokçı arkadaşlarıyla gezebiliyor. Oğulları da şık giyiniyor, Eminem'den Türk arabest müziğinin kralı İbrahim Tatlıses'e, Placebo'ya kadar geniş bir yelpazede müzik dinleyebiliyorlar. Kentli Kemalist elit Türkler, caddelerde çok sayıda örtülü bayan görmekten şikayet ediyor. Ancak, TESEV'in araştırması, başörtüsü takan kadınların oranının düştüğünü gösteriyor. Aşikâr bir biçimde, Türkiye'nin bu yeni burjuvası şehirlerde hakimiyet kuruyor. Yeni Türk-Müslüman burjuvasına göre, İslam'ın kapitalizm ya da demokrasiyle bir arada var olup olamayacağı soruları aptalca; elbette, kapitalizm ve demokrasi İslam'la bir arada var olabilir ve her zaman bir aradaydı. Yukarıdaki istatistikler ve tanımlananlar, Türk toplumundaki mevcut gerilimin gerçek sebepleri: 100 binlerin katıldığı yürüyüşler, ordunun gece yarısı bildirileri ve şehirlerdeki şiddet eylemleri, Türkiye'nin derin devletiyle alakalı şeyler. Türkiye'de merkez güç, gizlice el değiştiriyor. Adım adım, Kemalist geleneksel Türk burjuvası, bürokratları ve tutucu entelektüeller, yerlerini ve politik karar verme sürecini, esnaftan oluşan gerçek Türk-Müslüman burjuvasına bırakıyor.

A.B. McCONNEL
(Asian Times, çeviren Zaman gazetesi, 25 Haziran 2007)