Kutsal rötuş: Türkiye’yi kim yontuyor?

26 Haziran 2007 11:55 tsi
İnanılması güç ama seçim sonrası tüm kriz olasılıklarını aşıp rutine oturmuş bir Türkiye bulabiliriz önümüzde.O kadar gerginlik ve çekişmeden sonra işler nasıl bu denli yoluna girebilir, gerçekten merak konusu. Mesele şu ki bu garip dengeyi kim, nasıl ku

Büyük usta Rodin’e sormuşlar, “üstad bu mucizevi heykelleri nasıl yapıyorsun” diye.. “Taşın fazlalıklarını alıyorum” demiş! Bugünden bakıldığında Türkiye, 23 Temmuz sabahına “fazlalıkları alınmış” olarak uyanacak gibi.

Bu şu demek… Siyasal partiler zaviyesinden bakıldığında bir çok itiraz ve yanlış tespiti gündeme gelebilir ama şu anki veriler seçim ertesi biraz daha “huzurlu” bir Türkiye modeli işaret ediyor. En azından iç politikada.

Elbette “burası Türkiye” ve konjonktürü sürekli “dürtüklendiğinden” gelişmeler zaman farklı bir vektör alabilir. Yine de “flu” da olsa görünen şöyle; AKP seçimden yine birinci parti olarak çıkacak ama eskisi kadar, en azından “rahatsızlık” verecek “güçle” çıkmayacak.

AKP’nin oy tablosu “herkesi” memnun edecek! Bu ilginç. Çünkü AKP oy oranını artıracak veya en azından büyük kayba uğramayacak. Tersine milletvekili sayısında elle tutulur azalma olacak.

Yani “win-win”. Seçim sonrası şu konuşmaları duyabileceğiz. “En çok oyu biz aldık, galip biziz” ve “iktidarın sandalye sayısa şuradan buraya düştü, halk AKP’yi istemiyor”. Bunlar alışık ve günlük politik çıkışlar. 10 raund boyunca birbirini döven boksörlerin son zil sesiyle ellerini kaldırarak köşelerine sevinçle gitmeleri gibi!

Öte yandan ekonomi ve iş çevreleriyle aslında kamuoyunun büyük kesitinin istediği “tek parti iktidarı”, veya tersinden “koalisyon istemiyoruz” beklentisi de gerçek olacak. AKP 276’yı aşacak ama o kadar!

Öte yandan bir başka kriz ihtimali olan TBMM Başkanlık seçimi “sorunsuz” geçecek. Anlaşılıyor ki yeni TBMM başkanı daha mülayim olacak. Bülent Arınç’ın “gidiş” serüveni bile bu “demo”yu haklı çıkaran bir gelişme.

Ve Cumhurbaşkanlığı seçimi. Kriz adayı olan son konu ama onun önlemleri de şimdiden alınıyor! Hem de AKP iktidarı tarafından. Başbakan Erdoğan’ın “o gün geldiğinde yeniden aday söyleyip söylemeyeceğimizi değerlendireceğiz” sözleri tam olarak böyle okunmalı. Tek sıkıntı Abdullah Gül’ün kalbinin uygun formülle alınması.

Muhalefet açısından da durum farklılaşmış olacak. TBMM’ye ister üç ister beş parti girmiş olsun, Meclis’te artık daha güçlü ve çok sesli muhalefet olacak. İktidar partisi de bu seslere en azından politik veçhelerle daha çok “kulak verecek”. Böylece uzun zamandır damar zorlayan siyasi tansiyon normale erecek.

Bunların hepsi iyi güzel de.. Bundan hiç memnun kalmayan olmayacak mı? Elbette olacak ve kısa vadede ilk çatlaklar partilerin içinden gelmeye başlayacak. Aslında bu Türkiye’nin “alışıldık politika” okumalarına geri dönüş anlamına da geliyor.

Yani ülkeyi kavuran çekişmelerden, parti ve hükümet politikalarının getirdiği günlük ve ama etkili çalkantılarla uğraşacağız. Acaba TBMM’de merkez sağ ittifak olacak mı? Bağımsız milletvekilleri ile MHP’nin ilişkisi ne olacak? AKP bu kadar “rötuş”tan sonra iç itirazlarla karşılaşacak mı?

Sonuç olarak belki şunu sormak lazım. Tüm bu projeksiyonların gerçekleştiğini varsayalım. Yine de bir gariplik var gibi. Yani bu kadar gerilim, sinir bozukluğu, tüm siyasi yapıların üst üste attığı yanlış adımlar ve kurumlar arası çekişmelerden sonra, bütün işler böylesine yoluna girebilir mi?

Girerse bunu kim yapıyor? Çünkü bizim yapmadığımız açık. Eğer başkaları yapıyorsa yine yavaş yavaş gerilmekte fayda olabilir! Bu garipliğin içinden çıkamıyorsanız belki de en iyisi o kuralı işletmek; ihtimaller içinde en basit olan doğrudur deyip, Süleyman Demirel’in sözlerine kulak vermek; “seçimde hayır vardır!”

Bu haber 681 defa okundu.