Oyakbank, NATO’nun iki gizli kapısından biri mi?

21 Haziran 2007 15:20 tsi
1970’li yıllarda 4-5 Türk akademisyen NATO’yu ziyarete gider. NATO’yla ilgili tüm bilgiler açılır. İçlerinden biri Sovyet ekonomisi ile ilgili çalışma yapmak istediğini söyler. Türkiye’nin NATO büyükelçisi şu cevabı verir; “A

NATO’da en mahrem kapının neden ekonomi olduğu 1990’lı yılların hemen bayında SSCB’nin büyük bir gümbürtü ile çökmesinden sonra net olarak anlaşıldı. Dünyanın bugüne kadar gelmiş geçmiş en sert “imaparatorluğu”nu yıkan virüs “para”ydı. Yani ekonomi.

“Süper güç” seviyesinde küresel rekabet, fakirlik, “uydulara” ve “silahlara” aşırı para aktarılması, tek yönlü ya da sınırlı üretim elemanlarına dayalı ekonomi, ABD ve Batı’nın tüm bunları bilerek körükleyen tedhişine dayanamamıştı.

OYAKBank’la ilgilisi ne?

OYAK, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin silah-teçhizat ödemesi ve ithalatını omuzlamış bir banka. Bununla birlikte Türk finans sektörü içinde de gittikçe yükselen bir grafik çiziyor(du).

Şimdi OYAK’ın yabancılara satılması ile Türk bankacılık-finans sisteminin yüzde 40’ından fazlası-ki piyasanın (borsa/döviz okuyunuz) da yüzde 70’ini aştığı söyleniyor-yabancıların eline geçmiş bulunuyor. Esasen bu oran hemen hiçbir gelişmiş/çok gelişmiş ülke de görülen bir istatistik de değil.

Dönüşen istihbarat!

Sovyetlerin çökmesi ile ideolojik bir boşluğa düşen dünyanın şaşkınlık içinde bulunan bir başka geniş yapılanması “casusluk-istihbarat” dünyasıydı. Fakat bu boşluk enerjinin hemen bir başka alana kanalize edilmesi ile aşıldı.

Soğuk Savaş’ı James Bond’ları artık küresel ekonomiye yönelecekti. Öyle de oldu. Bugün ekonomik istihbarat gelişmiş ülke casusluk sisteminin hallice bölümünü oluşturmakta. Yine de bu uygulamaların “gerekli” olmadığı laboratuar ülkeler de olabilir.

Daha doğrusu bu bilgiler için savaşmaya ihtiyaç duyulmayan ülkeler olabilir. Görünün o ki Türkiye’deki ekonomik yabancı varlığı zaten bu aşamaya doğru adım adım gidiyor. Bu kadar çok yabancı finans ve piyasa entsrumanının yabancı ellerde olması, Türkiye’nin ekonomik ve detaylı verilerinin de yabancıların bilgisine akması demek.

Avrupa ülkelerinde belli sayıda bankanın yabancıların eline geçmesine izin verilirken, Türkiye’de Yunanistan’ın üç bankası bulunuyor. Tabii bu işin bir veçhesi!

Ya paran ya…

İkinci veçhe daha tatsız. Bu yapının yabancıların elinde bulunmasını iki yönlü okumak da olası. Örneğin yabancı yatırım olarak görüp sevinebilirsiniz. Ama öte yandan “yabancıların” hoşuna gitmeyecek her türlü politik ve askeri girişim karşısında bir koza neden dönüşmesin?

Örneğin Kuzey Irak’a yapılacak olası bir operasyona muhelefet edenlerin hep söyledikleri, “ekonomi çok sarsılır” savunmasında bu tablonun rolü ne? Kuşkusuz bir de işin OYAK Bank’ın özel durumu ile ilgisi var.

OYAK herkesin bildiği gibi askerin bankası. Yukarıda bahsedilen askeri ticari işlemler şimdi bir yabancı bankaya mı kayacak? Satış anlaşmasında bununla ilgili hükümler ne?

 

 

Bu haber 1,430 defa okundu.