Türk stili: Win-Win!

13 Haziran 2007 13:23 tsi
Formül tamam! Dün akşam yayınlanan açıklama taşları yerine oturttu. Özetlemek gerekirse, ‘içerisi kazandı, dışarısı kaybetti’! İktidar kazandı, asker kazandı ve Türkiye kazandı. Ama kaybedenler de oldu. Onun suçu da kendilerinin. Bakın Türkiye

Dün akşam Başbakanlık merkez binada gerçekleşen terör toplantısı öncesinde, Türkiye şu durumdaydı…

Merkez sağ çökmüş, ardı arkası kesilmeyen şehit cenazeleri, ekonomi zor dayanıyor, ABD ve AB ile karşı karşı gelme riski en üst noktada, sınırda savaş hazırlıkları yapılıyor, tüm bunlara karşı savunma oluşturmakla görevli siyasi erk kapıya dayanan seçimler nedeniyle gardını düşürmüş, cenazelerde bakanlara “katil” diye bağrılıyor, hükümet ve asker arasında çatışma olduğu kanaati hakim, kimse birbirini dinlemiyor…

Buna aslında “kaos” denir. İşte bu kaos dün akşam “devletten” gelen tek cümle ile darmadağın oldu. Bir anda yok olmayacak, örneğin terör gibi meselelerde de ne yapılacağı karar altına alındı.

Türkiye kendini korudu!..

Başbakanlıktan gelen açıklamadaki “uyum” aslında şunu söylüyor; Türkiye’nin bazı sorunlarını çözmekte kullanılan metodlarda mutabık olmayabiliriz. Ama bu tamemen ayrı bir meseledir ve bunların hepsinin üzerinde ve hepsine hakim tek ortak nokta bulunmaktadır. O’nun ismi Türkiye’dir. Hiç kimse ya da hiçbir şey bundan önemli değildir.

Doğru… Ancak bu noktaya kadar yaşanan süreçte kazananlar ve kaybedenler oldu. Bunun bilançosunu da çıkarmak lazım. Örneğin Türk siyasi hayatında bir misyon kayboldu. ANAP ve DYP çizgisi neredeyse silindi.

Hoş bunda konjonktürün olduğu denli “kendilerinin” de suçu var. Yani “kendi düşen ağlamaz” demek gerekiyor. İkinci kaybeden, hem de bir-iki gün içinde-MHP oldu.

Türkiye’de MHP’de tezahür eden milliyetçi akımın uzun süredir yukarı doğru ivmelendiği bilinmeyen bir gerçek değil. MHP açısından bu bir başarı ama son anda kaybettikleri kontrol puan kaybetmelerine neden olacak.

Çok mu? Hayır!.. Sebebi şehit cenazelerinde yaşanan bazı tatsız olayların, MHP’ye oyunu vermeyi düşünen bir kesimi korkutması. Sandığa yansıması elbette yıkıcı olmayacak ama, eğer bir çok ankette gösterilen yüzde 14-17 aralığı doğruysa, 13-15’e gerileme olabilir.

Yoksa barajı aşamayarak TBMM’ye girememeleri gibi bur durum olmayacağı seziliyor. Kaldı ki MHP “sabrının karşılığını” da almalı. Böylece sesini “rahatça” duyurabileceği zemine kavuşmalı.

Bu durumun bağımsız olarak Ankara’ya gelecek DTP’li vekillere göre bir denge oluşturacağı da “sosyal denge” açısından önemli.

AKP kazandı…

Uyum’dan kazanan bir siyasi parti de elbette AKP oldu. AKP son iki aydır çok yara aldı ve bunları sarmaktan seçimlere odaklanma zorluğuna düştü. İlkel örnek gerekirse, şu an seçimlerde kullanılacak bayrak siparişlerini vermeyen tek parti bile onlar. Diğerleri neredeyse bitirdi.

Böylece iktidar partisi hem 22 Temmuz’a yüzünü dönebilecek hem de hükümeti daha sağlıklı işletebilecek. Esasında AKP günlük çekişmeleri aşmak yolunda “gerekli tavizleri” de verdiğini düşünüyordu.

TSK kazandı…

Türk Silahlı Kuvvetleri de kazandı. Ordu kendisi istesin istemesin siyasi gerginliğin bir parçası haline dönüşmüş durumdaydı ve bunun yanında terör belasıyla da uğraşıyordu. Şimdi bu en hassas konuda istediği yardımları sınırsız ve hemen alabilecek.

Örneğin bölgede yürüttüğü operasyonların sonuç vermeseni engelleyen bazı kanunlar da hemen düzeltme yapılması bekleniyor. Bunun yanında mücadele için gerekli tüm teçhizat da eder ve miktara bakılmaksızın hükümet tarafından emrine sunulacak.

Bunların başında da helikopterler, mayınlara mukavim zırhlı araçlar ve “jammer” adı verilen mayınların çalışmasını engelleyici teknik imkanlar bulunuyor. Yine de en önemlisi bir anlamda askerin terörle mücadelede elini tutan kanunların imar edilecek olması.

Yani AB kaybetti

Bu kanunların içinde bulunması olası değişikliklerden bazıları, Avrupa Birliği’nin “demokrasi ve insan hakları” ısrarının sonucu olan düzenlemeler de bulunuyor.

Bunlar Türkiye’nin elini zorlaştırıyordu. İş bu kadarla da kalmadı. AB’nin çok önem verdiği bu isteklerin revize edilmesi bir kenara, mayınlı saldırıların sorumluluğunun önemli bir parçası “resmen” AB’ye fatura edildi!

CHP sabit

Baykal ve Cumhuriyet Halk Partisi açısından “uyum” açık ve etkili sonuçları pek görülmüyor. Fakat CHP yönetimi seçimler öncesi Kuzey Irak kaynaklı teröre hükümetin çözüm bulamaz görünüşünün işe yaradığı düşünüyordu. Zaten son 24 saat içinde Baykal’dan gelen, “Kuzey Irak’a girilmeli” net ve sert çıkışları, Başbakanlıktan gelen “uyum”a da biraz ters düşüyor gibi.

O halde geriye tek soru kalıyor. Tüm bu sorun ve çözümlerle bütünleşik görünen ve “irtica” logosu altında kendini ifade eden gerginlik noktası ne oldu? Hiçbir şey! Duruyor!

Ama anlaşılması gereken şu.. O’nun bu konuyla hiçbir ilgisi bulunmuyor. Yine de nasıl çözülecek tartışması yapılmak isteniyorsa, 23 Temmuz sabahına yönelik zihinsel bir “demo”nun yararı olabilir! Daha açık söylemek gerekirse seçim sonuçları son gerginlik tortusunu “denge”ye oturtabilir. 

Bu haber 1,578 defa okundu.