Esad neden güç kaynağını bombalar?

16 Ağustos 2011 10:03 tsi
"Lâzikiye, Esad Ailesi’nin gücünü aldığı kenttir. Nasıl oluyor da Suriye ordusu Lâzikiye’yi bombalıyor?"

Dış basında, özellikle de ABD ve İngiliz gazetelerinde çıkan, 'Türkiye, Suriye'ye müdahale edebilir' minvalindeki haberlere atıfta bulunan Star gazetesi yazarı Taha Kıvanç, bugünkü yazısında çok daha önemli bir gelişmeye dikkat çekiyor. Konuyla ilgili yazısı şöyle:

"İsterseniz ilgimi çeken cümleyi Milliyet’ten aktarayım: “Haberde ‘Cuma günü ülke çapında akıtılan kan, Suriye’nin en güçlü ve zengin komşusu olan ve yetkililere göre, şiddetin durdurulması için Esad’a son uyarı yapmak üzere Dışişleri Bakanını Şam’a gönderen Türkiye’ye hakarettir’ görüşü dile getirildi.”

Vay be...

Türkiye’nin adı ABD ile birlikte ve ondan önce anılıyor... ABD’nin ihtarlarına değil de Türkiye’nin uyarılarına dikkatler çekiliyor...

Buna “Vay be” demezsiniz de ne yaparsınız...

Hama’dan uzak durmayı sürdüren Suriye ordusu, cuma günü gitti, Mersin’in karşısındaki Lâzikiye kentini bombalamaya başladı. Gazetenin “Sana hakaret ediliyor a Türkiye, daha ne duruyorsun” tavrının sebebi o saldırı...

Lâzikiye adını duyduğunda kulaklarım hemen alarma geçer; uzun yıllar öncesinde Şam’da yaşamış olmaktan kaynaklanan bir alışkanlıktır bu... Lâzikiye, Esad Ailesi’nin gücünü aldığı kenttir çünkü... Rejimin hemen bütün elebaşıları, orduda üç ve dört yıldızlı generallerle onların yerini alacak olanlar, bürokraside önemli mevkilerde bulunanlar genellikle Lâzikiye kökenlidir...

Arapça’daki ‘kaf’ harfini konuşurken telâffuz etmediklerinden hemen tanınırdı benim zamanımda Lâzikiye kökenliler... Şamlılar “Kahve” derken onlar “Ahve” derdi meselâ; bu da Şamlılar arasında çok sayıda fıkra üretilmesine sebep olmuştu... Hafız Esad döneminde sıkı mı Lâzikiyelilerle dalga geçmek; bu sebeple halk fıkra anlatırken etrafta yanlış kulak bulunmamasına özen gösterirdi...

Darülfünun hocalığına geçmeden önce İmparatorluğun değişik köşelerinde görevler yapmış Mehmet Ali Ayni’nin mutasarrıf olarak son tayin yerlerinden biri Lâzikiye’ydi. ‘Hatıralar’ adlı kitabının bir yerinde (s. 95-96) kentin ahalisini şöyle anlatır:
“Lâzikiye’de iken Nusayriler ile meşgul olmak belli başlı işlerimizin arasına girmişti. Sultan II. Abdülhamid zamanında, Nusayrileri gittikleri yoldan çevirmek ve kendilerine Ehl-i Sünnet mezhebi kabul ettirilmek için, bizzat padişah tarafından pek çok emekler sarf edilmişti. Bu meyanda, Nusayri köylerinde camiler yaptırılmış, mektepler açılmış ve Nusayrilerin isimleri nüfus defterlerine ‘Hüdai’ olarak geçirilmişti.”

“Hüdai de ne demek, biz  İmam-ı Aliyyül Murtaza Haydar-ı Kerrar’a mensubuz, biz Haydari’yiz” diye bu yapılana itiraz ediyormuş ahali...

Neyse... Sözün kısası şu: Tarihte de bugün de Suriye için özel bir yerdir Lâzikiye... Halkı, Fransız yönetimi altındayken izlenen azınlıklar politikasından yararlanarak çocuklarını askeri okullara gönderdi. O çocuklar subay oldu, generalliğe yükseldi ve 1963 Baas darbesinde ön saflarda yerlerini aldı.

Hafız Esad 1969’da başbakan, 1971’de cumhurbaşkanı olunca ülkede ‘Lâzikiyeliler yönetimi’ başladı...

Eee, nasıl oluyor da Suriye ordusu Lâzikiye’yi bombalıyor?

Üzerinde durulması gereken asıl soru buyken, Amerikalı muhabirler bize hakaret konusuyla ilgililer..."

Taha Kıvanç / Star

Bu haber 1,321 defa okundu.