‘Gel-gel’meyelim!

Türkiye’yi bu manada protesto ettiği söylenen gösterilerde “ErdoGan, ErdoGan” diye bağıranların sayısı 20’yi geçmiyor, bir kamera bu kuru kalabalağın etrafında dönüp duruyor.

Libya halkının hassasiyetleri konusuna duyarlı olan Türk kamuoyu için böylesi bir görüntü dahi rahatsız edici olduğundan, koalisyon güçlerinin ardından NATO’ya ve tabii Türkiye’ye geçen operasyon yeteneği eleştiriye uğruyor.

Daha ikirciklisi şu: İstenen-muhalif gruplar açısından-Türkiye’nin Kaddafi yönetimine karşı daha baskın hale gelmesi, silah sağlaması, sair. Ama bu yöntemle Türkiye, Libya sorununa kendisini herkesten ve uluslararası kurumlardan daha “bağlı” hale getirebilir. Yani siyasetin tüm sorumluluk ve faturalar da Ankara’ya kesilir.

Bir diğer nokta ise, başını Fransa’nın çektiği koalisyonun silah ve saldırı bonkörlüğü, Libya muhalefetinde kötü bir alışkanlık yaratmış. Şimdi bu ülkeler tarafından belli ki istismar ediliyor.

Eğer önümüzdeki zaman dilimi içinde bu ülkelerden Libyalı eylemcilere gizli-kapaklı yollardan bol silah gittiği anlaşılırsa (!) durum daha netleşir!

Dikkat gereken Ankara’nın bu “gel-gel”e kulak vermemesi. Belli ki Ankara, arazisi Libya’nın doğusu olan ama Avrupa’dan beslenen bir tilkiyle aynı masaya davet ediliyor.

Peki isyancılar silahlandırılmamalı mı? Bu ayrı bir tartışma konusu. BM, NATO kararları bunu isterse bu da yapılır.. Ama ne dedik, “ayrı bir konu”.

Şu anki konu ise Ankara’nın üstlendiği sorumluluğu alnının akıyla yerine getirmesi, bazı ülkelere “bakın yapamadılar, biz ne güzel yapıyorduk” dedirtmemesi.

Oui?

www.iyibilgi.com