Milliyetçilerin 'best of'ları

0 0 0000 00:00 tsi
Milliyetçi rüzgar kendi jargonunu da oluşturdu. "Şu Çılgın Türkler ve Metal Fırtına önde gelen kitaplar. Camianın en fazla sevdiği şarkıcılar arasında yeni isimler de var. ..

Yükselen milliyetçiliğin ilk yansımaları popüler kültürde hissedildi. Hitler’in Kavgam’ı ve Turgut Özakman’ın Şu Çılgın Türkler’i yok sattı. İş öyle bir boyuta geldi ki ülkücü ozan Aşık Sefai, Mustafa Erdoğan’ın Anadolu Ateşi’ne karşı Nefes Nefes Anadolu adını verdiği bir grup kurdu

Toplumdaki milliyetçi rüzgar, kendi yazarlarını, sanatçılarını, kitaplarını, müziklerini, dizilerini, hatta halkoyunu topluluklarını belirledi. Bu dönemde, Turgut Özakman’ın satış rekorları kıran Şu Çılgın Türkler kitabı, ulusalcıların başucu kitabı haline geldi. Tam da aynı dönemde, Hitler’in Kavgam kitabı, Türkiye’de en çok satan kitaplar listesine girdi. Bunun okuyucusu ise radikal milliyetçiler oldu.

Liselerde bile örgütlenmeye başlayan, TürkischeJugend (Türk Gençliği) NASOTUHA (Nasyonal Sosyalist Türk Hareketi), NTKO (Nasyonel Türk Kurtuluş Ordusu) ve Türk Nazi Birliği gibi ırkçı örgütler doğmaya başladı. İnternetin sağladığı haberleşme olanakları, marjinal grupların ortak platformlarda buluşmasını sağladı. Kavgam, bu kesimin başucu kitabı oldu. Hatta bu örgütlenmeler arasında Nazi propagandası yapan Alman müzik topluluklarının revaçta olduğu biliniyor. TürkischeJugend üyesi bir genç kendilerini şu çarpıcı sözlerle tanımlıyor: “Irkçı değil faşistim. Evet ben Türk faşistiyim. Kürtlerden, Türkiye’de yaşayan Ermenilerden, çingenelerden nefret ediyorum.”

Ziya Gökalp şartı

Bir gruba aidiyet, kendine özgü simgeleri gündeme getiriyor. Ülkücü olmanın da kendine göre, dili, giyim tarzı, müziği var ve bu, süreç içinde değişim gösteriyor. Ülkü Ocakları’nın tavsiye ettiği kitapları okumakla işe başlayan gençlerin olmazsa olmaz başucu kitaplarının başında Atatürk’ün Nutku ve Alparslan Türkeş’in Dokuz Işık kitabı geliyor. Mutlaka okunması gereken en önemli isim ise Ziya Gökalp. Bunun yanı sıra ülkücülerin, eğitim serüvenlerinin en ayrılmaz parçası Nihal Atsız.

HİP HOPÇU BİLE VAR

Son yıllarda bu kesim içinde oldukça popüler hale gelen ülkücü müziğin en tanınan ve en çok dinlenen temsilcileri ise Mustafa Yıldızdoğan, Aşık Sefai, Ali Kınık, Arif Nazım, Osman Öztunç, Zafer İşleyen, gibi isimler.

“Ülkücü pop”u da unutmamak gerekiyor. Almanya’dan gelip Türkiye’de milliyetçi gençliğin sevgisini kazanan Cartel, 2000’li yılların başında “söylemlerini değiştirmekle” suçlanınca defterden silindiler. Son dönem popüler müzikte Grup Ötüken ülkücülerin kalbini kazandı. Bir başka moda ise Almanya çıkışlı ‘Ülkücü’ şarkıcıların hip hop yapması oldu. Ülkücü sakal ve bıyıkları ile hip hop yapan gençler grup içinde eleştirilere hedef olsa da dikkat çekmeyi başardı. Grup Ötüken’den ayrılıp kendi albümü “Vaktidir”i çıkaran Atilla Yılmaz ise ‘Irkçlıkla’ suçlanacak kadar ağır eleştirilere uğradı. Kıyafete gelindiğinde, kendilerine özgü bir giyim tarzı yaratan milliyetçi gençleri ilk bakışta tanımak hiç zor sayılmaz. Vazgeçilmez kıyafet, genelde düz veya çizgili siyah takım elbise ve beyaz gömlek. Kravat sevmeyen milliyetçi gençler aksesuar olarak ‘Üç hilal’li gümüş veya altın yüzük takıyor. Kirli sakal hâlâ moda ama beyaz çorap kesinlikle yasak.

Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Öğretim Üyesi Dr. Levent Cantek: Milliyetçilerde mağduriyet psikolojisi var

“GeçmİŞtekİ ilgi görmüş popüler kültür ürünlerimizin içeriklerini incelerseniz milliyetçiliğin her zaman ağırlıklı bir yer tuttuğunu görebilirsiniz. Popüler ürünler arz-taleple varolurlar. O sebeple sokağı ve zamanı yakalamak zorundadırlar. Ayrıca olmazsa olmazları da vardır; en önemlisi Türklüğe eleştiri yapılamaz. Yapılırsa zaten popüler olamazlar, popülerse popülerlikleri bitiverir. Küçük bir örnek vereyim: 1920’li yıllarda Nizamettin Nazif’in büyük ilgi gören tarihi roman tefrikasının kahramanı Kara Davut, hikaye gereği bir gün Fatih Sultan Mehmet’e tokat atar. O denli protestolarla karşılaşılır ki gazete yönetimi; yayını kesmek zorunda kalır, ölüm tehditleri alırlar. Kara Davut’un popülerliği Fatih Sultan Mehmet’e attığı tokatla bir günde bitiverir. Kitle, derin düşünemez: Fatih’e tokat attığı an Kara Davut’un uyduruk bir şey olduğu konuşulur. Aynı kahramanın Frenk krallarını defalarca tokatlaması ise hiç de gerçek dışı sayılmaz.

Nasıl bir narsist sürekli kıskanmasına karşın kıskanıldığını düşünürse, milliyetçi de çoğunluktan olmasına, ayrımcılık yapmasına karşın hep haksızlığa uğradığını, azınlıkta kaldığını düşünür. Hukuk ve adaletin işlemediğine inanmak kanun dışı düşünce ve eylemlerini haklılaştırmak içindir. Dikkat ederseniz serüven edebiyatının bütün popüler kahramanlarının kanunla, otoriteyle arası nahoştur. Onlara göre hukuk işlememekte, adalet kötüler tarafından yönlendirilmektedir. Kahramanlar birer kanun koyucu gibi davranırlar. Bizim popüler kültürümüzün kötüleri ise zamana bağlı olarak değişir: Komünistler, şeriatçılar, Yahudiler, Rum ve Ermeniler, Masonlar vs. Komplocu bir gizli örgüt vurgusu her zaman varolmuştur. Dış mihraklar diye anılan siyasi malzeme sadece gazetelerde, siyasetçilerin dilinde yer almaz. Popüler kültür anlatılarını var eden hayati bir ihtiyaçtır. Kötü ne denli güçlü ve organize olursa hikaye de o kadar gerçek olacaktır çünkü. Hayatla popüler kültürün mantığını eşleştirmiyorum ama milliyetçi çoğunluğun mantığının olası muğlaklıklara, tesadüflere, insani beceriksizliklere inanmadığını hatırlatmak istiyorum.

Anti-Kapitalist değil

Son beş yıldır, Türkiye’de Anti-amerikancı bir tepki oluştu ama bunun anti-kapitalist bir içeriği yok. Sabetayistler adı verilen “kötü adamlarla” çok uğraşıldı. Mason ve Yahudi karşıtlığıyla ilgili faşizan bir külliyat olduğu için kolayca yaygınlaştı. Kavgam’ın bu kadar okunmasının nedenini yine burada aramak gerekiyor. Amerika ile İsrail tek bir kimlik altında özdeşleştirildi. Geçmişte Türkiye’de şeriat devleti kurulmak istendiğini iddia eden çevreler bu kez Amerika tarafından işgal edileceğimizi yazmaya başladılar. Kurtlar Vadisi; Çılgın Türkler, Efendi, Kavgam, Metal Fırtına ve hatta Yalçın Küçük kitaplarının popüler olduğu bir dönemde patlama yaptı. Bunu iyi düşünmek gerekiyor.”

Anadolu Atesi’nin ülkücü versiyonu

Ülkücü ozan Aşık Sefai, Mustafa Erdoğan’ın Anadolu Ateşi dans grubuna karşı Nefes Nefes Anadolu adını verdiği bir grup kurdu. MHP lideri Devlet Bahçeli’nin onayı ile kurulan tiyatral müzikal grup, 7 bölgenin folklorundan kesitler sunuyor. Aşık Sefai’nin de Dede Korkut’tan günümüze deyişlerle seslendirdiği Nefes Nefes Anadolu adlı grupta Semazen ve Semah gösterileri de yer alıyor.

Konseptine MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin de katkı yaptığı tiyatral müzikal grup, ilk gösterisini geçen ay MHP Genel Merkezi’nde yaptı. Bahçeli’nin yanı sıra MHP yönetiminin izlediği gösteri beğeni alınca Gümüşhane ve Niğde’de Ülkü Ocakları’nın düzenlediği iki şenlikte sahne aldı.

Anadolu Ateşi’ni kısmen izlediğini ve “çok profesyonel” bulduğunu söyleyen asıl adı Ayhan Akyüz olan Aşık Sefai, projeleri ile ilgili şu açıklamayı yaptı: Anadolu Ateşi’ne rakip olmak gibi bir derdimiz yok. Bizim amacımız, Anadolu kültürünü yansıtmak. Yakında tüm Türkiye’de ve Avrupa’da gösteriler düzenlemeye başlayacağız. Bektaşi deyişlerine ve Bektaşi semahına da önem veriyoruz. Nefes Nefes Anadolu’da bir de Alevi sanatçı yer alıyor. Adı Ozan Ata. Çok güzel tepkiler alıyoruz.

AKŞAM- Volkan Yanardağ
 

Bu haber 763 defa okundu.