Türkiye'yi örnek almanın vakti geldi

28 Temmuz 2010 12:10 tsi
Ortadoğu'nun en ileri ve liberal ülkelerinden olan Türkiye Araplar için en uygun model. Türkiye'yi İsrail'e kafa tuttuğu için desteklerken laikliğini bilerek görmezden gelen aşırılıkçılar da Türklerden bir şeyler öğrenmeli

Geçen yaz Türkiye’ye giden uçaklar, Arapça dublajlı Türk dizisi Gümüş’ün tutkunu olan gençlerle doluydu. Gümüş’ün topraklarına tatil yapmak isteyen rekor sayıda Arap turist Türkiye’yi ziyaret etti. Bu yaz Türkiye’ye koşarak gidenlerse imamlar ve dini şahsiyetler oldu; vaizler televizyon ekranlarından, Türkiye’yi destekleme ve yaz tatillerini orada geçirme çağrısı yaptı.

Dolayısıyla bu yaz pembe dizi aşıkları ve din adamları, Türkiye sevgisi konusunda alışılmadık biçimde bir araya geldi; bugün onlar için ortak zemin haline gelen bu sevgi, geçmişte anlaşmazlık sebebiydi. Anlaşmazlık, imamların geçen yıl Türkiye’nin ‘açık seçik’ dizilerine saldırmasının ve bu dizileri boykot etme çağrısında bulunmasının ardından yaşanmıştı. Bu yılsa, halifeliğin düşüşünden bu yana ilk kez Türkiye’den övgüyle söz ediliyor ve ülke herkesten destek görüyor.

Peki Arapların Türkiye’ye çelişkili sebeplerden dolayı beslediği sevgi bir nimet mi, lanet mi? Aşırılıkçı kamp İsrail’e karşı duruşundan ötürü Türkiye’yi desteklemenin ılımlı Arap kampını kızdırdığına inanıyor. Fakat bu doğru değil. İşin aslı şu ki, Türkiye Arapların inceleyip takip etmesi gereken, son derece uygun bir model. Türkiye kesinlikle İran değil ve Başbakan Tayyip Erdoğan’ın İslamcı eğilimli partisi AKP de Hamas veya Müslüman Kardeşler değil. Türkler ne Selefi, ne de Şii aşırılıkçı; ne peçe ne sarık takıyorlar. Türkiye’de, Arap dünyasından onlarca yıl daha ilerde olan bir liberalizm var.

Aşırılıkçıların bugün Türkiye’den memnun olmasından ötürü, Türklerden yeni bir şeyler öğrenmelerini umalım. Aşırılıkçılar bugün Türkiye’nin liberal ruhuna ve laikliğine hoşgörüyle yaklaşıyor veya en azından bunları görmezden geliyor. Fakat bu tutumları geçici ve seçici. Bugün Türkiye’nin bayrağını taşıyorlar, çünkü Ankara İsrail’e karşı cesur bir yaklaşım ortaya koydu. Dolayısıyla aşırılıkçılar Türkiye’ye işaret ederek Arap rejimlerini utandırmaya çalışıyor. İsrail’e ne olduğuyla ilgilenmekten ziyade, kendi rejimlerini sıkıntıya sokmaya çalışıyorlar. Bölgemiz sürekli protestolara sahne olur. Şikayet edenler, İsrail ve Batı’ya karşı koymaktaki başarısızlıkları nedeniyle popülariteleri azalana dek, Hizbullah lideri Hasan Nasrallah’ın, İran Cumhurbaşkanı Ahmedinecad’ın ve Kaide liderleri Usame bin Ladin’le Ayman el Zevahiri’nin fotoğraflarını taşımak zorunda hissediyordu. Şimdiyse Türkiye destekleniyor ve bu durum rahatlatıcı. Zira Türkiye bölgenin en ılımlı, en ileri ve en liberal ülkelerinden biri.

Sıradan Arap vatandaşının takip edebileceği ve örnek alabileceği bir lidere ihtiyacı var. Araplar sürekli bir kahraman arayışı içindedir ve Erdoğan bugün bu bağlamda öne çıktı. Arapların kendi sınırları dışında sürekli kahramanlar araması mazur görülebilir. Zira özellikle de İsrail’le ihtilaf açısından, yıllardır devam eden yenilmişlik hissiyatı nedeniyle böyle yapmak durumunda kaldılar. 1947, 1948, 1956 ve 1967’de yenilgiye uğradılar. Yarım yüzyıldır kamplarda yaşayan mültecilere ve işgal altındaki topraklarda yaşayan Filistinlilerin her gün maruz kaldığı aşağılamalara değinmeye gerek bile yok. Araplar yabancı kahramanlara ihtiyaç duyuyor veya Saddam Hüseyin ve Cemal Abdül Nasır gibi ölü kahramanları mezardan çıkarıyorlar. Düşmana karşı koyma ihtiyacı nedeniyle onların hatalarını, ateşli söylemlerini ve otoriterliklerini affediyorlar.

Umuyorum ki, artık Türkiye sadece İsrail’le ihtilafta değil, Osmanlı’nın düşüşü ve yeni dünyaya geçişi sonrasında yaşadığı deneyim sayesinde geçmişi geçmişle nasıl uzlaştıracağımız konusunda da bizim için bir model haline gelecek. (Londra’da Arapça yayımlanan Şark ül Evsat gazetesi, 26 Temmuz 2010)

Radikal

 

Bu haber 1,252 defa okundu.