Kore'de savaş patlar mı?

27 Mayıs 2010 09:09 tsi
İyi de zaten savaş halindeler!

Soruyu hemen yanıtlayalım yine: Zaten savaşıyorlar!..

Bu cümlenin iki farklı boyutu var: Birincisi, iki Kore, 1953 yılında sağlanan ateşkes sonrasında kalıcı bir barışa imza atmadılar, bu nedenle savaş “fiilen” sürüyor. Ama bırakalım yaklaşık 60 yıllık bir ateşkesi, Kore yarımadası, tam bir yıldır “savaş halinde...” Şimdi izlediğimiz gelişmeler, bu bir yılın son yansımaları sadece...

Bir yıl önceki muhtıra...

Diplomasinin generallerle birleştiği tozlu labirentlerine dönüp, biraz dolaşmakta yarar var: 27 Mayıs 2009. Güney Kore yönetimi, “Nükleer Yayılma Güvenlik Girişimi”ne üye olacağını açıkladı. Nedir bu, Türkiye’nin de üye olduğu kısa adı PSI olan “çok özel” mekanizma? Dönemin Amerikan Başkanı George W.Bush, 31 Mayıs 2003 günü Polonya’nın Krakow kentinde yaptığı açıklamada, mevcut uluslar arası hukukun, nükleer silah ve balistik füze üretip, bunları diktatörlük rejimlerine satan “bazı ülkeleri” durdurmakta yetersiz kaldığını, bu nedenle, “şüphelenilen tüm gemilerin aranması”na dönük bir mekanizmanın kurulması gerektiğini söyledi.

Devamında, 90 ülke bu girişime üye olarak, “şüphelenilen gemilerin uluslararası sularda durdurularak aranması” kavramına onay verdiler.

Pekiyi kimler bu uygulamaya karşı çıktı?..

Çin Halk Cumhuriyeti, Kuzey Kore ve İran!..

Kuzey Kore, savaş halinde olduğu Güney komşusunun bu örgüte üye olacağını öğrendiği gün şu açıklamayı yaptı: “Artık, 1953 yılında imzalanmış olan ateşkes anlaşmasını tanımıyorum ve gemilerime dönük, kendi kara sularıma dönük bir müdahaleye savaşla cevap vereceğim.”

Bir dizi çatışma...

Kore yarımadasını “dondurulmuş ateşkesten savaş ortamına taşıyan” bu gelişme sonrasında şu olaylar yaşandı...10 Kasım 2009: Güney Kore botları, Kuzey Kore istihbarat gemilerine ateş açtı. 27 Ocak 2010: Kuzey Kore topçusu iki Güney Kore deniz hudut alanına ateş açtı, Güney cevap verdi. 3 Şubat 2010: Güney Kore, Kuzey’in tehdit ettiğini ileri sürdüğü bu bölgeleri Birleşmiş Milletler bölge komutanlığının verdiği yetkiyle yasak bölge ilan etti. Kuzey’in buna yanıtı yine topçu ateşi oldu. 7-18 Mart
2010: Amerika ile Güney Kore bölgede büyük bir deniz tatbikatı gerçekleştirdi.  26 Mart 2010: Kuzey Kore denizaltısı Güney Kore’ye ait Cheonan savaş gemisini batırdı, 46 denizci öldü.

Bütün bu gelişmeler, zaten, Kore yarımadasının adım adım “nihai hesaplaşmaya” doğru ilerlediğini gösteriyor...

Ama...Ortada dikkat edilmesi gereken başka gerçekler var...

Savaşı zorlaştıran ne?..

Birincisi, Amerika’nın durumu. Washington zaten Irak ve Afganistan’da savaşıyor. Üçüncü bir savaşın birden patlak vermesine razı olur mu? Dünya ekonomisinin gelmiş olduğu hassas durum ortadayken, hayli zor. Üstelik, bu savaş, Irak ve Afganistan’dan çok farklı. Büyük Amerikan yatırımlarının yer aldığı dünyanın 12’nci büyüklükteki ekonomisi Güney Kore’yi yok edecek bir başka ekonomik dev Japonya’yı da tehdit altına sokacak bir dizi gelişmeden söz ediyoruz.

İşin ikinci yönü, Güney Kore kamuoyu. Bu ülkenin “solcu-ulusalcı aydın elit kadroları” bir kriz patlak verdiğinde, bütün kışkırtmaların Amerika ve ona bağlı işbaşındaki sağcı iktidarlardan geldiğine inanıyor ve sokaktaki insanı bu konuda ikna etmekte de hayli başarılılar. Düşünün, Güney Kore kamuoyu, Kuzey Kore’nin 1987 yılında bir Güney Kore sivil yolcu uçağını bombalamasını, dönemin devlet başkanı Chun Doo-Wan’a dönük 1983 yılındaki suikasti hatta, 1968 yılında Seul’un ticaret merkezine dönük terörist saldırıyı bile Amerika’dan bilmişti, başlangıçta!..

...Ve üçüncü neden, Kuzey Kore’nin iç dengeleri...Ülkenin efsanevi lideri Kim Jong-il’ in sağlık durumu berbat. Yerine geçmeye çalışan iki oğlu arasında ise büyük bir mücadele var. Bunlardan büyük olanı Kim Jong-chul  Komünist Partisi’ne, onu geçmek isteyen Kim Jong-un  ise generallere hakim. Zaten, son dönemde artan askeri gerginliği de Kuzeyli generallerin tırmandırdığı, bundan partinin hiç memnun olmadığı ifade ediliyor. Bir savaş halinde partinin kaybedeceğine, ordunun ülkedeki bütün kontrolü eline geçireceğine kesin gözüyle bakılıyor. Yani komünist siviller savaşa uzak duruyorlar.

Denklemler böyle...Bu denklemden hızlı bir savaş çıkar mı...Zor...

Ama Kore’deki askeri çatışmalara hazırlıklı olmalıyız...

Ardan Zentürk / Star

Bu haber 1,121 defa okundu.