Memur eylemi, amir azarı

26 Kasım 2009 11:44 tsi
Umur Talu yazdı...

BİNBİR birikmiş sorunlu ülkede, "demokratlık" da ayıklaya ayıklaya idrak ediliyor tabii.
Mesela, bir tür "demokratlık"ın kapsama alanına asla "insanların örgütlü sosyal hak arama mücadelesi" giremiyor.
Memleketteki çok sayıda "haksızlık" üstüne "haklı" olarak kalem, akıl, dil ve siyaset oynatanların birçoğunun "hak repertuvarı"nda buna yer yok.
Çünkü, işçi, memur... çalışan, ücretli kitlelerin "hak" mücadelesi "demode"; çünkü bu solan bahçede bülbüllere yer yok!
İstisnalarla bozulası kaide böyle; "muhafazakâr" ve(ya) "liberal" demokratlık coğrafyası biraz böyle.
Hoş, "sosyal demokrat"lık iddia edenin darbeci avukatlığına soyunduğu ülke burası!
"Cumhuriyetçi"nin de, "özgürlük, eşitlik, kardeşlik"in yeminli düşmanı olabildiği yer yani.

*

Kiminin "iktidar yanlısı", kiminin "demokrat" gördüğü bir gazete mesela, geçenlerde memurlara şöyle bir "müjde" veriyordu:
Sendikalı isen yandın, çünkü daha az maaş alacaksın.
Yani, devlet sanki servet vermişti, o da maalesef sendikaya gitmişti!
Sendikalı olmaktan vazgeçersen eline beş, on lira daha fazla geçebilir kardeş!
Benzer konumdaki bir başkası, "işçi eylemi yüzünden vatandaşın zor durumda kaldığı" başlığını sanki sayfada sürekli sabit yer tutuyor, her fırsatta bohçadan çıkarıp çarşaf gibi seriyordu.
Ve bu arkadaşlar, 12 Eylül'de filan da değil, 28 Şubat'tan itibaren neyse ki "darbe karşıtı" olmakla kâfi miktarda "demokratlık" dozu edinmiş oluyordu.
Onların demokrasi bahçesinde de, öyle sendikaya, işçi ve memur eylemine, hak direnişine, örgütlü hak arayışına bir türlü azıcık yer bulunamıyordu.

*

Nitekim kültür yanıltmadı, "Başamir" de eylem yapan sendikalı memurları azarladı.
"Kanun adamları" böyle durumlarda hemen patlatırdı: "Kanunsuz eylem."
Hak ile hukuk, mücadele ile demokrasi, adalet ile cumhuriyet, örgütlülük ile sosyal arasında hiçbir ilişki kurulmadan böyle çok güzel oluyordu, "Demokratik, laik, sosyal bir hukuk devleti cumhuriyetimiz."
Oysa Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi de onaylamıştı, daha önceki memur eylemlerini. Demokratik bir hak olarak tescil etmişti.
Ama n'olacak ki!
Burada, sivil amir bu hakkı haktan saymayıp "insan hakları"nı takmaz...
Astlarına karşı "iki dudak arası" haftalarca hapis sopasını elinden bırakmak istemeyen askeri amir de, "İnsan Hakları Mahkemesi"nin bunu hukuka ve insanlığa aykırı sayan kararını iplemez.
Bakın esas sebep şudur:
Sivil veya askeri amirim; kendini "sahip" sanar...
Devletin, bürokrasinin, memurların, insanların sahibi.
Bir tür cumhuriyetçi de her haktan ve her itiraz edip hak arayandan hazzetmez...
Bir tür demokrat da, çalışanları köleden sayan, temel anayasal haklarını kanunsuz ilan eden, itiraz edeni haklayan özel ve kamu zihniyetine okkalı bir laf etmez.
Bu "amir azarı", hukuka, demokrasiye, cumhuriyete temel aykırılık diye tescil edilmeden...
Anayasa'nın o Türkiye Cumhuriyeti tanımı kötü bir şakadan ibarettir!
"Büyük yalan" desek, yeridir!

habertürk

Bu haber 515 defa okundu.