Adalet...en çok çocuklar için

Dün yapılan Bakanlar Kurulu toplantısının ardından Hükümet Sözcüsü Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Cemil Çiçek, hükümetin gündemindeki konularla ilgili basın mensuplarına bilgi verdi.

Hükümetin gündeminde cumhurbaşkanını halkın seçmesinden sınır ötesi operasyon tezkeresi süresinin bir yıl daha uzatılmasına kadar önemli konular vardı. Bu konular 1 Ekim’de açılacak olan meclisin gündemine gelmesinin ardından yasalaşması mümkün olabilecek.

Bakanlar Kurulu’nun gündemindeki önemli konulardan biri ise, “terör suçundan yargılanan çocukların” durumuyla ilgiliydi.

Bununla ilgili yargılanan çocuklar lehine “alternatif ceza tedbirleri” öngören düzenlemeler Bakanlar Kurulu’nda karara bağlanmış.

Buna göre, söz konusu düzenlemelerin yasalaşmasıyla birlikte 18 yaşından küçük çocuklar çocuk mahkemelerinde yargılanacak. Bu durumdaki çocuklar için “alternatif ceza tedbirleri” alınabilecek, Ceza İnfaz Kanunu’ndaki cezaların ertelenmesi, denetimli serbestlik gibi uygulamalar çocuklar lehine yeniden düzenlenecek.

Bu, meselenin “haber” boyutu. Haberin asıl önemi ise, ifade ettiği “anlam” ile ilgili.

Yaşları 18’in altında olan çok sayıda çocuk, işledikleri suçun niteliği (Terörle Mücadele Yasası kapsamında değerlendirilen suçlar) nedeniyle ağır ceza mahkemelerinde yargılanıyorlar. Haklarında ağır ceza istemleri var. “Büyüklerle” aynı ortam ve şartlarda cezaevinde bulunuyorlar. Kendilerinin yanı sıra ailelerinin mağduriyetleri de çok ciddi boyutlarda…

Bir süre önce içlerinde çok sayıda ünlü yazar, çizer, sanatçı, gazeteci ve aktivistlerin de yer aldığı ve kendilerini “Çocuklar İçin Adalet Çağrıcıları” olarak ifade eden bir grup insanın, konuyla ilgili çeşitli girişimleri olmuştu.

Çağrıcılar mecliste grubu bulunan partilerle, bakanlarla ve Cumhurbaşkanı Gül ile görüşmüşler, özellikle de Gül’ün soruna büyük hassasiyetle yaklaştığını ifade eden açıklamalar yapmışlardı.

Nitekim hükümetin konuyla ilgili yeni düzenlemelere gitmesinin, Cumhurbaşkanı Gül’ün girişimleriyle ilgili olduğu anlaşılıyor.

Yaşanan “fiili” durum, neresinden bakılırsa bakılsın, “kamu vicdanını” yaralayan bir nitelik taşıyordu.

Şu ya da bu etki altında slogan atan, yasadışı gösterilere katılan, emniyet güçleri müdahale edince onlara “taş” atan çocuklara “terörist” veya “terör örgütü mensubu” muamelesi yapılması, yasal ve hukuki gerekler bir yana, insani, ahlaki ve vicdani açıdan bir “handikap” oluşturuyordu.

Meselenin bir de şu boyutu var: Cezaevine atılan, belki ağır cezalara çarptırılacak olan, kendisiyle beraber ailesi de mağdur olan, eğitim-öğretim yaşamları sekteye uğrayan o çocuklar, bütün bunları yaşadıktan sonra ne tür bir “istikbale” sahip olabileceklerdi?

“Örgüte katılımların önünün kesilmesi” bütün bu uygulamalarla birlikte nasıl mümkün olabilecekti?

“O çocukların” da, yasalar karşısında, bir süre önce “katil” zanlısı olarak yakalanan ve çocuk mahkemesinde yargılanacak olan Cem Garipoğlu kadar “çocuk” muamelesi görmeye hakları vardır, olmalıdır.

Hukukun temel normlarından biri, yasaların “kamu vicdanını” rencide eden değil, onu tatmin eden bir anlayışla uygulanması gerektiğidir.

Hükümetin kamuoyunda “taş atan çocuklar” olarak tanınan çocuklarla ilgili kararlaştırdığı düzenlemeler, “demokratik açılım” sürecinin en anlamlı adımlarından biri olmaktadır.

www.iyibilgi.com analiz