Açılımda 'dış mihrak' boyutu

8 Eylül 2009 10:51 tsi
Muhalefet liderleri hükümeti ‘dış mihrakların planlarını uygulamakla’ suçladı. Hükümet buna sertçe karşı çıktı. Ama bu, meselenin ‘dış mihrakların’ da gündeminde olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Türkiye bir eşikte. Bu eşik öyle veya

“Demokratik Açılım” süreci, kendi başına bir süreç değil. CHP ve MHP liderlerinin “dış mihrak” ithamlarına Başbakan Erdoğan çok sert bir üslupla karşı çıktı. Ama bu, “doğası itibarıyla” sorunun uluslararası boyutları olan bir sorun olma niteliğini tabii ki değiştirmiyor.

“Küreselleşme” bir dünya realitesi. Dünyanın verili koşullarında, bütün ülkeler ekonomik, ticari, siyasi ve diplomatik ilişkiler içerisinde birbirine bu denli “bağlanmışken”, hiçbir sorun o ülkenin “tümüyle” kendi sorunu olmuyor. O sorunun önem ve ağırlığı oranında, başka uluslararası veya daha “revaçta” bir deyişle küresel aktörlerin de ilgi alanına giriyor. Böyle olunca da, o sorunun kendisi, birçok alanda uluslararası ilişkilerin bir konusu haline geliyor.

Kürt sorunu da böyle bir sorun.

Her şeyden önce “bölgesel” boyutları var. Kendi sınırları içerisinde yaşayan Kürt nüfusu itibarıyla Irak, İran ve Suriye de “Kürt sorunu” deyince, akla gelen ülkeler oluyorlar. Örneğin bu ülkelerden herhangi birinde Kürt sorunu bağlamında yaşanan bir gelişme, Türkiye’yi ilgilendirmez denilebilir mi?

Kuzey Irak’ta oluşturulan Federal Kürt Yönetimi’ne Türkiye “ilgisiz” kalabildi mi? Sırf bu gelişme üzerinden, bunun kısa, orta ve uzun vadede Kürt sorununda ne gibi gelişme ve ihtimallerin “tetikleyicisi” olabileceğine dair senaryolar hazırlanmadı denilebilir mi?

Öte yandan kendi içinde böylesine “sıcak” bir istikrarsızlık unsuru barındırarak Türkiye’nin AB kapılarını bugünkünden daha güçlü bir şekilde zorlaması mümkün olabilir mi?

Bu soruyu şöyle de sorabiliriz: AB’nin kendi bünyesine katılmak isteyen Türkiye’nin “sıcak” bir sorunuyla ilgili herhangi bir politika veya görüş sahibi olmaması düşünülebilir mi? Aynı şey ABD ile ilişkilerimiz açısından da geçerli.

Velhasıl, ister beğenelim ister beğenmeyelim, küresel aktörler öteden beri Kürt sorunuyla ilgili kendi çıkarlarını yansıtan politikaların sahibidirler.

Küresel aktörlerin meseleye olan ilgileri ve manipülasyon çabalarının önemini azaltacak olan şey, Türkiye’nin kendi dinamikleriyle sorunu çözme iradesi göstermesidir.

“Demokratik açılım” sürecini “dış mihrakların” baskısıyla izah edenlerin bilerek veya bilmeyerek gözden kaçırmak istedikleri husus, tam da budur.

Açık söyleyelim: Gelinen nokta itibarıyla Türkiye’nin bu sorunu kendi güncel ve uzun vadeli çıkarları çerçevesinde çözememesi halinde, “dış mihrak” faktörü, asıl o zaman kendini hissedilir ölçüde dayatacaktır.

Unutmayalım: Ne kadar kendimizi “farklı” bir yere oturtmak istersek isteyelim, kendimizi “Avrupalı” kabul edelim, Türkiye aynı zamanda dünyanın en “netameli” bölgesinin, Ortadoğu’nun bir parçası.

Ve Ortadoğu, küresel güç odaklarının ilgi alanları içerisinde, gerek sorunları, gerekse de sahip olduğu enerji potansiyelleri itibarıyla, birincil derecede önem ifade eden bir bölge.

Bu nedenle bu süreç “kendi başına” bir süreç değil. Denilebilir ki Türkiye’nin bölgesel ve uluslararası planda daha ileri gitme, daha ağırlıklı bir güç olma istek ve çabasının eşiğidir.

Bu eşiği ya geçeceğiz, ya da “muhtelif ihtimallere” açık hale geleceğiz…

www.iyibilgi.com analiz

Bu haber 1,057 defa okundu.