5 yıl çok erken, 50 yıl ise...

12 Haziran 2009 16:25 tsi
AB ile ilişkilerde ilginç ve tarafların üzerinde zımni olarak uzlaşmış göründükleri bir ‘durağanlık’ dönemindeyiz. AB’nin canına minnet. Muhalefet rahat. Muhalefetin rahatlığı hükümete de ‘mazeret’ oluyor. Siyasette zaman mev

Türkiye 3 Ekim 2005’te AB ile tam üyelik müzakerelerine başladı. O zaman tam üyelikle ilgili daha çok AB çevrelerinden verilen tarih, “2014, 2015” idi. 2005 yılı itibarıyla 10 sene sonrasını işaret eden bu tarih, o zaman tepkiyle karşılanmıştı…

Tepkiyle karşılanan o tarihe hayli yaklaştık. Ama o zaman zikredilen 2015 tarihi, öyle görünüyor ki bir türlü gelmek bilmeyecek. AB çevreleri tarih verme konusunda eskisi kadar istekli değiller. İlerleme raporlarında Türkiye “reformları yavaşlatmış olmakla” eleştiriliyor. Ama kendilerinin tercihi de adeta bu yönde. Nitekim AB’nin iki ağır topu, Almanya ve Fransa, öteden beri “Türkiye AB’ye üye olamaz, imtiyazlı ortaklık verelim” görüşünü dillendiriyorlar. Avrupa Parlamentosu seçimlerinde bu söylemi dillendiren partiler seçmenden büyük ilgi gördü.

AB’nin isteksizliği bir yana, Türkiye’nin de AB’ye inancı giderek zayıflamış görünüyor. Hemen herkes, “reformlar hız kesti” görüşünde birleşiyor. Üstelik bu, sadece AB’yle ilgili hükümeti eleştirenlerin değil, bizatihi hükümet içerisinden de ifade edilen bir görüş.

Nitekim AB ile ilişkilerden sorumlu Devlet Bakanı ve Başmüzakereci Egemen Bağış, bir zamanlar tepkiyle karşılanan 2014, 2015 tarihi için, bu hedefi “gerçekçi” bulmadığını açıkladı.

Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD) tarafından düzenlenen toplantıda konuşan Bağış, reformların hızı konusunda da “karamsar” konuştu.

Bağış, "Bürokrasimiz çalışıyor ama Meclis'te yüzlerce kanun birikti. Bu iç tüzükle, bu anlayışla TBMM'nin çok fazla kanun çıkaramadığı bir dönemde AB sürecinde bizim reformları hızlandırmamız pek mümkün gözükmüyor" dedi.

Bağış konuşmasının sonunda, muhalefet partilerine seslendi, “Türkiye’nin önünü birlikte açalım” çağrısında bulundu.

Bağış’ın çağrısının söz konusu muhalefet partilerinde kayda değer bir karşılık yaratacağına dair herhangi bir emare bulunduğunu söyleyemiyoruz. Bu durum, hükümet açısından da “işe yarar” bir mazeret işlevi görüyor.

Görünür bir gelecek olarak ufukta beliren “2014, 2015” tarihlerinin, AB’ye tam üye olmak için “gerçekçi” bir tarih olmadığı besbelli.

 “Gerçekçi” bir tarih ne olabilir konusunda ise Başmüzakareci Bağış, açık bir öngörüde bulunmaktan kaçınıyor.

Daha önce “bu anayasa ile AB hayal” açıklamasıyla dikkat çeken Bağış, “50 yılın da çok uzak bir tarih olduğunu” söylüyor.

Var olan durum, neresinden bakılsa, bir “durağanlık” dönemi. Bu “durağanlığın” sürüp gitmesi, tarafların zımni olarak üzerinde anlaştıkları bir husus gibi görünüyor. Bağış, Türkiye’nin önünü tıkayan sorunların neler olduğunu düşünüyor bilemiyoruz, ama o sorunların çözülmesi ile, bugünkü durağanlık, kısa sürede ilişkilere ciddi bir dinamizm kazandırır.

Mesela Kürt sorunu… Mesela Alevi açılımı… Mesela sivil anayasa konusu…

Meclis gündeminde “yığılmış” olduğu belirtilen hiçbir gündem, bu sorunlar kadar ciddi ve öncelikli değil.

5 yıl çok erken, 50 yıl ise çok geç. Oysa öyle adımlar atılabilir ki, 5 yıl “çok geç” bir tarih haline gelebilir ve 50 yıl gibi tarihleri dillendirmek kimsenin aklından bile geçmez…

Her şey “bizim” elimizde…

www.iyibilgi.com analiz

Bu haber 634 defa okundu.