AKP IMF'le neden anlaşmıyor?

19 Mayıs 2009 11:41 tsi
AKP imzalamıyor çünkü aşağısı kızıyor! iyibilgi Ankara

29 Mart yerel seçimlerinden önce de, hükümetin IMF’le bir anlaşma yapması gerektiğine ilişkin kanaat, özellikle iş çevreleri ve ekonomi çevrelerinde hakimdi.

Küresel bir krizin Türkiye’yi vuracağına ilişkin yaygın söylem, bir IMF anlaşmasının ülkenin elini rahatlatacağına yönelik tezi güçlendiriyordu.

Ama aynı çevreler, geciken, ertelenen anlaşmanın, seçim ertesine bırakılacağını da düşünüyordu. Bu beklenti doğru çıktı.

AKP seçmen kitlesinin, IMF’le bir anlaşma yapılmasına pek sıcak bakmayacağına ilişkin analiz de, bu beklentinin ana arterini oluşturdu. Hükümet, sandık öncesi oyları etkilemesi olası bir gelişmeyi öteledi.

Ancak bugün gelinen noktada, IMF’le bir anlaşma imzalanacağına ilişkin umutlu bekleyiş, mutlu sona yine ulaşmış değil.

Başbakan Tayyip Erdoğan’ın krizin teğet gececeğine ilişkin söylemini, IMF anlaşmasının yapılmamasına gerekçe gösterenler, bugün “daha ciddi bir itiraz mı var” sorusunu ortaya koyuyorlar.

Bu zihin altı soru artık daha belirgin olsa da, kabine değişikliği sonrası ekonominin patronluğuna Ali Babacan’ın getirilmesi, IMF’le olası anlaşma için taze bir umut olmuştu.

Bugün ise artık bu beklenti de tartışılıyor ve bir anlaşmanın yapılacağına ilişkin umutlar azalıyor.

Sadece son iki günün basın organlarında dahi, ekonomi üzerine kalem oynatan bir seri köşe yazarı, “IMF anlaşması soğuyor” mealinde yazılar kaleme almış durumda.

Hükümet cephesinde ise durum biraz daha farklı. IMF’le yapılan görüşme ve pazarlıkların ülkenin menfaatine uygunluğu sağlanmaya çalışılıyor söylemi hakim.

Bu zaten olması gereken. Fakat bunun dışında IMF’e yönelik “istemeyen” bir tutumun varlığından söz edilebilir mi?

AKP taban ve tarihinde, IMF’e yönelik bakışlar genellikle ağır eleştirilerden kaynaklanıyor. IMF ve Dünya Bankası gibi kurumların gerçekte çok başarılı olmadıkları, anlaşma imzaladıkları ülkelerin bir daha iflah olmadığı, paçayı kurtarma ihtimali varsa hemen yapılması gerektiği, dünya üzerinde IMF’le çalışan ülkelerin istatiksel görünümleri, zaten IMF’le çalışmaya devam eden ülke sayısının artık bir elin parmaklarından bile az olduğu  vb...

Açıkça ideolojik bu söylem, özünde IMF ve benzeri kuruluşların bir ülkeyi, hadi aldı adınca yazalım, bir borç ve faiz sarmalında yuvarladıkları inancına dayanıyor.

Bu politik zeminin derininde sadece AKP’ye değil, psikolojisi “milli görüş”e değin uzanan etkili bir inanç var.

Peki halihazırdaki AKP hükümeti üzerinde bu tezin ağırlığı/etkisi ne kadar? Başbakan Erdoğan aylar önce IMF üzerine konuşurken, “gerekirse borcumuzu öder, çıkarız” demişti.

Aslına bakılırsa o dönem bir global kriz yoktu ve Türkiye bu borcu ödeyecek (yaklaşık 6 milyar dolar) güce sahipti. Borcun bir kalemde ödenerek IMF’le iplerin koparılması mümkün olmadı.

Nedenleri, iyi olup olmadığı tartışılabilir. Ancak Erdoğan’ın ağzından çıkan bu sözler, IMF’e ideolojik bir bakışın işareti, aslında bu tür anlaşmalara güvenmeyişin bir tür tezahürü olabilir mi?

Öyle veya böyle, bu sözlerin üzerinden hayli zaman geçti, Dünyada da önemli değişiklikler yaşandı. Örneğin Beyaz Saray’a yeni bir yönetim geldi ve Başkan Obama’nın ana önceliği ekonomik kriz.

Bu nedenle Dünya Bankası ve IMF türünden kuruluşların baştan tasarımı ve etkin hale getirilmesi önem arzediyor.

Kısaca sadece ekonomik değil politik bir izdüşümü de var.

AKP tabanında IMF’e yönelik eleştiriler değişmemiş olsa bile, küresel baskılara dayanmak mümkün olabilecek mi?

Bu haber 2,048 defa okundu.