Perde arkasındaki gerçek pazarlık ne?

22 Nisan 2009 14:19 tsi
Bu ihtimali daha önce kimse dile getirmemişti!

Lale Sarıibrahimoğlu / Taraf

Rasmussen pazarlığının arkasında PKK mı var?

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın, “Türkiye’nin çekincelerinin ABD Başkanı Baracak Obama tarafından giderildiğini,” açıklamasından sonra, Danimarka Başbakanı Anders Fogh Rasmussen’in, nisan başlarında NATO Genel Sekreterliği görevini üstlenmesi mümkün olmuştu.

Erdoğan, Müslüman dünyasını ayağa kaldıran ve bir Danimarka gazetesinin Hazreti Muhammed’le ilgili yayımladığı karikatür ile ortaya çıkan kriz ve PKK bağlantılı olduğu belirtilen Roj TV’nin, ülkesinden yayın yapmasına engel olmadığı gerekçesiyle Rasmussen’in NATO Genel Sekreterliği adaylığına önce itiraz etmiş daha sonra Türkiye’nin kimi istemlerinin kabul edilmesi karşılığında bu itirazını kaldırdığını bildirmişti.

Türkiye, Rasmussen’e yönelik vetosunun kaldırılması karşılığında NATO Genel Sekreterliği’nin sivil yardımcılığı görevlerinden birine bir Türk’ün atanması ve NATO’nun komuta kademesinde Türk askerinin de bulunması gibi bir dizi talebinin kabul edildiğini açıklamıştı.

NATO’nun Afganistan’daki sivil görevlisi olarak Hikmet Çetin’in geçmişte görev yaptığını, halen Napoli’deki NATO karargâhında bir Türk tuğgeneralin komutan yardımcılığı görevini sürdürdüğü düşünülürse, Türkiye’nin yukarıda özetlediğim taleplerinin yerine getirilmesi karşılığında Rasmussen’in NATO Genel Sekreterliği’ne yönelik vetosunu kaldırmış olması pek inandırıcı gelmiyor. Yani, Türkiye’nin bu taleplerinin kabul görmesi zaten zor değildi, pazarlığa gerek yoktu.

O zaman, Erdoğan’ın, “Obama çekincelerimizi giderdi,” yolundaki ifadelerinin arkasında gerçekte ne yatıyor. İşte bu noktada insanını aklına, NATO’daki Rasmussen pazarlığının arkasında, şimdilerde moda deyimiyle “Kürt açılımı” konusu mu yatıyor, sorusu geliyor.

Malum, PKK’nın çözülmesinin önünü açacak önlemler arasında, PKK lider kadrosunun, başta Danimarka, Finlandiya ve İsveç gibi İskandinav ülkeleri olmak üzere Avrupa ülkelerine kabul edilmesi de yer alıyor.

Türkiye, Kürtler ile PKK’yı maalesef aynı kefeye koyma eğilimindeki kamuoyunun endişelerini gidermek adına örgüt lider kadrosunun iadesini istediği söylemini bu arada tekrarlıyor. Gerçekte ise, Türkiye’ye iadeleri halinde bu kişileri yargılamak zorunda olduğu ve dolayısıyla dış dünyadan ciddi tepki alacağını bildiği için Ankara, bu kişilerin üçüncü ülkelere gitmelerinin önünün açılmasına karşı değil.

Sanıldığının aksine de üçüncü ülkelerin, PKK lider kadrosunu kolayca kabullenmeleri kolay değil. Zira başlarına dert olabilir, toplumlarının huzuru kaçabilir. Dolayısıyla üçüncü ülkelerin, PKK lider kadrosunu ülkelerine kabul etme konusunda ikna edilmeleri de gerekiyor.

Ülkesi Danimarka’nın, PKK liderlerinden bir bölümünü alma potansiyeline sahip Rasmussen’in, NATO Genel Sekreterliği’ne getirilmesi önündeki vetosunu kaldırması karşılığında Türkiye’nin PKK pazarlığı yapmış olması ihtimali gözardı edilemez. Hele de Amerikan Başkanı Obama’nın, Türkiye’nin Kürt sorununa çözümünde ağırlığını koyduğu bir dönemde.

Türkiye’de aklı başında herkes gibi Obama da biliyor ki, Türkiye’nin normalleşmesi önündeki en büyük engellerden biri Kürt sorununun çözümsüzlüğü ve PKK’nın varlığını etkin biçimde sürdürmesidir.

Diğer yandan, PKK lider kadrosunun üçüncü ülkelere gönderilmesi ve kalanların dağdan indirilip topluma kazandırılması ve böylece PKK’nın dağılma sürecine girmesi, yazıldığı çizildiği gibi kolay değil. Bu sonuca ulaşmada, korkulardan arınmış siyasi kararlılık, özgüven ve yürek gerekiyor.

Bu haber 1,247 defa okundu.