Dış dinamikler içeriyi etkilerse olur

Son yazınızı “boşuna demiyoruz, Kürt sorunu küresel bir sorun diye” şeklinde bitiriyorsunuz.  Obama’nın ziyareti ve mesajları ile öncesindeki gelişmelerin sorunun çözümüne dair dış dinamiklerin hareketlendiğine dair bir kanı var. Peki iç dinamikler bu dış dinamiklerden etkilenir mi?

Türkiye’nin iç dinamikleriyle bir çözüm anlayışı olmadı şimdiye kadar. Sorunu olduğu gibi bıraktı. Hala Kürt halkıyla, DTP ile ilgili söylenebilenler nedeniyle artık bunu daha iyi görüyorum. Fakat çözümün dinamikleri dışarıda hazırlanıyor. Obama Irak’tan çekilirken Afganistan’da da Taliban’la bir uzlaşma zemini arıyor bence. Orada da bir çatışmaya gireceğini sanmıyorum. Çatışma bölgelerinden çekilerek Türkiye, Kuzey Irak gibi müttefikleri ile bölgenin istikrarını hazırlıyor.

Dış dinamikler yeterli midir sizce?

AKP’yi iç dinamiklerden çok dış dinamikler etkileyecek. Bu dinamikler önce ABD, sonra da AB’dir. 30 yıldır süren çatışmanın bitmesi için AB’nin net bir planı yok. Washington’da görüşülüyor bu. Kuzey Irak’ın statüsü de önemli bir faktördür. AKP’yi bu etkileyebilir. Etkilemezse çatışma şiddetli bir hal alabilir. Bunu kimsenin istememesi lazım. Yaşanan süreçte bunun bir faydası olmadığını görmek lazım.

Ama içerde her hangi bir gelişme, iç dinamik yok. DTP’nin hala eli sıkılmıyor. MHP ve CHP’nin oyları artıyor, milliyetçilik hala sağlam konumunu koruyor. “Türkiye PKK ile yüzleşmeli” dediğim için 2,5 yıl ceza aldım. Aynı şekilde AKP milletvekili İhsan Arslan da “PKK’yi, DTP’yi, Öcalan’ı görmezden gelen çözüm mümkün değil” dediği için hakkında soruşturma açıldı. İhsan Arslan da “bunları görmek isteyen varsa 10 gün Diyarbakır’da kalsın” dedi. Sistem çoktan iflas etmiştir. Ama ben iflas etmesini istemiyorum. Bölgede sadece DTP var. Bu iyi bir şey değil. DTP de bunu istemiyordur. Kürt toplumu da çoğulcu bir şekilde yönetilsin.

Kuzey Irak cephesi nasıl bakıyor?

Kuzey Irak ve ABD PKK’nin orda olmasını istemiyor. Ama Kuzey Irak Kürtleri PKK’yle zor durumda kalacakları bir zorlama çözümü de istemiyorlar. İknaya dayalı bir süreç olmasını istiyorlar. Dolayısıyla Öcalan’la dolaysız görüşmelerle Öcalan’ın hareketi üzerindeki nüfuzunu kullanmasını sağlayan bir ikna süreci olursa, ufukta çözüm görülebilir.

PKK sürece, tüm bu gelişmelere nasıl bakıyor?

PKK kendi mücadelesinin birikimleri içerisinden bakıyor. Kamuoyu sadece meseleyi dağdan inme olarak görüyor. Sadece affın çözüm olacağı gibi bir kanı var. Oysa Türkiye de affa hazır değil. Ayrıca tatmin edici bir af sunulsa da çözmez çünkü affedilmek için çıkmadı bu hareket. Güvenceler verilmezse, hakikat komisyonları kurulmazsa, Anayasa değişikliği yapılmazsa, Kürt kimliği tanınmazsa, korucular gibi, JİTEM gibi bölgedeki yarı-militer yapılar dağıtılmazsa, çözüm olmaz. Ama Türkiye’de bu ruh hali yok. Ankara ve Kandil’deki ruh hali çok farklı. AKP ile DTP ilişkileri bile olması gerektiği gibi değil. Eli sıkılmamış bir parti DTP… Tartışmaların kamuoyuna yansıması cılız. Yani televizyonlarda, gazetelerde bir şeyler tartışılıyor ama kamuoyunun zihninde değişimi olmuyor.

Yani Kürtlerin eşit ve özgür yurttaş olmalarının içselleştirilmesi yönünde kamuoyunda bir değişim yok diyorsunuz?

Çok cılız… Yani tamamen yok değil ama zayıf. Bazı aydınlar, STK’lar çıkışlar yapıyorlar ama siyasi süreç içerisindeki etkileri çok zayıf. Pınar Selek’in beraat kararı tekrar bozuldu, bana ettiğim iki kelime yüzünden, çocuklara ceza veriliyor… Bunlara yönelik tepkiler var ama etkilemiyor. Aydın hareketi elini tam olarak taşın altına koymuyor. Sadece konuşulup yazılıyor. Kimse bölgeyi ziyaret etmiyor. Hakikat komisyonları kurulup, PKK’nin de yaptıkları araştırılsın mesela…

Peki bu gelişmeler nedeniyle son kertede çözüm adına iyimser misiniz?

ABD ve AB Türkiye’yi etkileyebilir biraz ama tam bilemiyoruz. Çok iyimser değilim. Ama Ergenekon davası noktasında iyimserim. Ergenekon süreci olmasaydı bu tartışma süreci daha vahim olabilirdi. Toplum İttihatçı fikirler etrafında daha katı bölünebilirdi. Demokrasiye en büyük katkı bu Ergenekon davasıdır. Ergenekon üzerinden bir mevzilenme var şuanda. Seçimler de bunu ortaya koydu bence. Ulusalcılık, milliyetçilik, içe kapanmacılık, Kürtlerin haklarına karşı çıkma, yabancı, AB, ABD karşıtlığı MHP ve CHP’de siyasi karşılığını buluyor maalesef.