Değişim, sol, statüko: Tuhaf denklem

9 Nisan 2009 10:59 tsi
Obama’yı Beyaz Saray’a götüren slogan ‘değişim’ idi. Bu kurguda bir tuhaflık yok mu sizce de: Bizimkilerin 'solculuğu', değişmeme inadına dair… Bir faydası olacağından kuşkulu da olsak, siyasette politbüro çizgisinin son te

ABD’nin yeni, “karizmatik” ve dünya çapında yarattığı “umut” ile gündem olan başkanı Obama’nın Türkiye ziyareti, genel olarak sol, daha spesifik olarak da sosyal demokrasi açısından Türkiye’nin durumunu değerlendirmek için ilginç bir kıyaslama imkanı yaratmış durumda.

Peşinen belirtelim: Obama’nın ABD’nin temel politikalarında çok büyük bir değişikliğe yol açacağını düşünenlerden değiliz. Obama ile birlikte yeni bir ABD kurulacağını düşünmek, ABD ve yaşadığımız dünyanın gerçeklerinden bihaber olmakla eşdeğer bir anlama sahiptir.

Ancak bunu söylemek, Obama’yı başkanlık koltuğuna oturtan ilke ve politikaların önemini göz ardı etmemize de gerekçe olmamalı.

Kuşbakışı ile baktığımızda, George W. Bush felaketinden sonra Obama’yı Beyaz Saray’a götüren söylemleri şöyle özetlemek mümkün:

Obama demokratik hak ve özgürlüklere önem verecek. “Terörle mücadele” veya “güvenlik” adı altında bu hak ve özgürlüklerin kısıtlanması veya ortadan kaldırılmasına itibar etmeyecek.

Farklı kimliklere, farklı kültürlere, din ve inançlara saygı ve hoşgörü ile yaklaşılacak, ayrımcı politikalardan uzak durulacak.

Uluslararası sorunların çözümünde bir “yöntem” olarak savaş, saldırı, işgal politikası güdülmeyecek. Örneğin ABD ordusu Irak’tan çekilecek. Guantanamo cehennemi kapatılacak. (Obama’nın Anıtkabir özel defterine “yurtta sulh, cihanda sulh” yazdığını da hatırlayalım.)

Bunların her birinin Obama’nın başkanlık süresince dikkatle izlenmesi gerektiğini not ettikten sonra, vurgulamak istediğimiz asıl meseleye gelelim:

Bunlar, ilke ve söylem olarak, “sol” veya “sosyal demokrat”, daha geniş bir bağlamda “demokrat” olmanın gereği olan ilke ve söylemler oluyor.

Dönüp bir de bizim sol cenaha bakalım…

Sokaktaki “sol” parti ve hareketler hala “Yankee Go Home” noktasındalar. Kaba bir Amerikan karşıtlığını “sol” olmakla eşdeğer görüyorlar. Oysa bu slogancı yaklaşımların ne reel politikayla, ne de her biri diğerinden yakıcı olan ulusal ve uluslararası ölçekteki sorunların çözümüne dair bir proje veya yaklaşım önermekle alakası var. Slogan atmak kişinin bazı duygularını tatmin edebilir; ama onun ötesinde ifade ettiği bir anlam ve değer bulunmadığı da açık.

Asıl mecliste temsil edilen “sosyal demokrat” iddialı parti açısından bir kıyaslama yapmamız gerekirse, durum daha da içler acısı bir görünüm arz ediyor…

Obama’nın savunduğu ilkelere bakın, bir de CHP’nin ilkelerine, politikalrına…

Kaskatı bir statüko savunuculuğu; Türkiye’nin sorunlarına çözüm önermek şöyle dursun, çözümsüzlüğün devamını savunan bir siyaset; Türkiye’nin kirinden-pasından arınma çabalarına taş koymak; dini, etnik, kültürel farklılıklar konusunda çoktan anlamını yitirmiş demagojik bir “birlik-beraberlik, vatan elden gidiyor” yaygarası koparmak… Bunlar, CHP siyasetinin genel bir özeti oluyor.
Bu nedenle AKP’ye karşı muhalefetleri de statüko savunuculuğu yapmanın ötesine gitmiyor, gidemiyor…

Kemal Kılıçdaroğlu’nun CHP yönetimine verdiği “değişim” raporunu incelediyseniz, Kılıçdaroğlu’nu merkeze koyan “değişim” senaryolarının şimdiden ölü doğduğunu göreceksiniz… (Bknz: Değişelim değişmeyelim değişelim…)

CHP politbürosuna önerimiz, Obama’ya başkanlık yolunu ardına kadar açan “değişim” sloganını biraz daha yakından incelemeleridir…

Türkiye’nin evrensel demokratik normlara göre kendini tanımlayan gerçekten Türkiyeli bir sol seçeneğe ihtiyacı var. Bizim meseleye duyduğumuz ilginin sebebi bu.

Çünkü bir zamanlar “sol” olmak, statükoya karşı olmak ve yenilenmenin, değişimin savunucusu olmak idi. “Bizimkilere” baktıkça bu denklemin ne zaman ve nasıl bozulduğunu bizim kadar herkesin merak etmesi gerektiğini düşünüyoruz.

Hasan Soylu www.iyibilgi.com

Bu haber 640 defa okundu.