Açılımlar ötekine idi, ama...

Taraf gazetesi yazarlarından Leyla İpekçi’nin bugünkü yazısı, 29 Mart seçimlerinin “ilginç” sonuçlarından birine dikkat çekiyordu.

 “Açılımlar ‘öteki’neydi ama herkes kendi ‘kale’sinde” başlıklı yazısında: “…Kara çarşaf açılımının AKP ve SP yerine ancak CHP’yle gerçekleştiğinde kıyametin kopmadığı veya TRT-Şeş’in DTP eliyle değil de ancak AKP’nin girişimiyle gerçekleştirildiğinde bölücülük tehdidi söz konusu olmadığı bir ülkede yaşıyoruz” diyen İpekçi, yazısının devamında DTP’nin başarısıyla ilgili olarak da şu değerlendirmeyi yapıyor:

“…Bana kalırsa bu seçimin en önemli sonuçlarından biri DTP’nin kendi bölgesinde güç tazelemesi oldu. Güneydoğu’da DTP’nin kazandığı iki yeni büyükşehir belediyesi bir yana, PKK’yı silahsızlandırma toplantılarının gündemde olduğu bir dönemde, barış umutlarının DTP’siz hiçbir anlamı olmayacağını bir kez daha ve çok daha güçlü bir biçimde göstermiş oldu.

Kimlik siyasetine hiç prim vermeksizin, hizmet siyasetinden medet ummanın barışa yaklaştığımız söylenen böyle tarihî bir dönemde bile çok da ciddi bir etki yapmadığını gördük. Buna Ergenekon’dan tutuklu JİTEM’ciler bile yeterince etki edemedi nihayetinde.

Çünkü kimlik siyaseti diyerek tu kaka edilen ve karşı milliyetçiliği doğurduğu için habire eleştirilen bir siyaset yapma biçiminin, Güneydoğu halkı için ne anlam ifade ettiğine daha yakından bakmak gerekiyordu.

Siz eğer bir halkın kendi olma hakkını, varoluş hakikatini kendi istediği tanımlarla telaffuz etme hakkını, anadilinde kendini ifade etme hakkını on yıllar boyunca tanımamışsanız, gecikmeyle gelen bir Kürtçe televizyonla da, açlık sınırındaki insanlara verilen yardımlarla da o halka gasp ettiğiniz onurunu kazandırmış olamıyorsunuz.

Nihayetinde herkesin ötekinden oy almaya çalıştığı bir seçimde, herkesin kendi kalesine çekilmiş olmasını yorumlamaya devam etmeliyiz.”

Leyla İpekçi’nin “herkesin ‘öteki’ne açılım yapması” tespiti kadar, bu “açılımların” sahiplerine murat ettikleri sonuçları getirmemiş olmasına dikkat çekmesi de gayet yerinde.

Seçim kampanyalarına iki “açılım” damgasını vurmuştu. Biri CHP’nin “çarşaf” ve “Kuran Kursu” açılımı idi. Sonuçları malum. Seçmen, vıcık vıcık samimiyetsizlik kokan bu “açılımlara” itibar etmedi. CHP, “açılım” yaptığıyla kaldı. Açılımlarının ne kadar samimi ve ciddi olup olmadığını ise hep beraber göreceğiz. Bir öngörü olarak belirtmiş olalım: Göreceğimiz şey, CHP ve Baykal zihniyetinde değişen bir şey olmadığıdır.

Seçim sürecine damgasını vuran diğer “açılım” ise, daha ciddi idi. Yeni yılla birlikte, TRT’nin bir kanalından 24 saat Kürtçe yayın yapılmaya başlamıştı…

Bu adım, hükümetin Kürt seçmenlere göz kırpması olarak eleştirildi. Öyle bile olsa, TRT Şeş, yurttaşlarımızın bir bölümünün anadilini yasaklamak, Kürtçe diye bir dilin varlığını inkar etmek gibi hayatın gerçeklerinin kabul etmediği bir politikadan vazgeçilmesinin ilanı olduğu için önemliydi.

Ancak bu adım, AKP’ye muhtemelen amaçlamış olduğu oy patlamasına yol açmadı. Bunu “TRT Şeş bir işe yaramadı” diye yorumlamak mümkün. Bu durumda, TRT Şeş’in kurulduğu hızla kapatılmasını beklemek gerekecek.

Ne var ki, TRT Şeş’i açan hükümet, bunu söylemleriyle destekleyen bir tutum da sergilemedi. Başbakan Erdoğan, Hakkari’de kamuoyu tarafından “ya sev ya terk et” olarak algılanan bir konuşma yaptı örneğin.

Dolayısıyla, “TRT Şeş bir şeye yaramadı” diye düşünmek yerine, seçim sonuçlarından atılan adımı başka adımlarla sürdürmek uyarısı olarak yorumlamanın daha yerinde olacağını düşünmek gerektiği kanısındayız.

Her iki “açılım” açısından da söylemek gereken, seçmenin bu “açılımları” samimiyet testine tabi tuttuğudur.

En kötüsü, atılan adımların yarı yolda bırakılması olacaktır.

Unutmayalım: İki sene sonra genel seçimler var.

www.iyibilgi.com