Ne zaman utanacaklar?

28 Mart 2009 09:38 tsi
'Benim paşalarım, benim Ergenekoncularım, benim darbecilerim, benim adamlarım…'

Ali Bayramoğlu / Yeni Şafak

Utanmayanlar, sıkılanlar, hazin durumlar…

Belgeler, ilişkiler, deliller aylardır inanılmaz bir suç haritası çiziyor…. Darbe, cinayet, teşkilat, askercil zihniyetin siyasi karineleri aylardır ortada cirit atıyor…

Kimileri aylardır hâlâ yeni kanıt istiyorlar, hâlâ mevcut kanıtların kaynağının ne olduğu soruyor, bunu asıl "fiil"den daha önemli kılıyor, asıl "fiil"i önemsizleştirmeyi, gerçeği tersten örtmeyi iş biliyorlar…

Ne var ki giyotin indi…

Önce Balbay'ın günlükleriyle…

Sorgulanmaz bir şekilde bir tokat gibi vurdu bu günlükler, Özden Örnek'inkilerle birleşti…

Ardından 2. İddianame geldi, ağır ithamlar, iddialar ve kanıtlarla…

Cizre'de yaşananlar, kafatasları, tutuklamalar öte yanda…

Sıkılmayanlar var…

İlhan Selçuk, Mustafa Balbay gibi davranmaya, siyasi iktidarı alaşağı etmeye yemin eden gazeteciler var…

Hazin olanları, kendini anlatmaya çalışanları çabası…

5 Temmuz 2008 tarihinde kaleme aldığım yazıyı aklıma getirdiler.

"Bir gün utanacaksınız…" diyordu bu yazı…

Şöyle:

Üç gün önce… Her cenazeyi, her tutuklamayı aynı ağlamaklı ses tonu ve yaşlı gözlerle karşılayan bir yazar arkadaşımız, (Balbay'ın gözaltına alınmasını izleyip) 'Darbe dönemi gibi…' üst başlığını atmıştı yazısına, yazıya da "Heryerekon…" başlığını…

Komşusu bir yazar hanım, "Bir şehir efsanesinden hallice halli Ergenekon Davası" diye buyurmuş ve olup biteni 'Devletin kalelerini fetih etmek niyetiyle 'Ya Allah Bismillah çekmiş AKP yiğitleri surları dövüyor: Allahallahallah…' tarifiyle açıklamıştı…

Ertesi gün bir başka gazetede bir diğeri, 'Ergenekon efsanesi diye anılmayı hak eden tuhaf bir vaka…' nitelemesi yapmıştı…

Efsane, masal…

Öyle ya…

Bu ülkede darbe hazırlığı filan hiç olmadı…

Darbe toplantılarına gazeteciler katılmadı…

Özden Örnek günlükleri hiç yazılmadı…

Danıştay bombacıları ile Baykal'ın ifadesiyle 'kimi saygıdeğer insanlar' arasındaki bağlantılar ortaya hiç çıkmadı…

Evet, masal…

'Çünkü her şey AK Parti'nin başının altından çıkıyor; çünkü bu soruşturma AK Parti'ye açılan kapatma davasına karşılık yürütülen bir operasyon; çünkü bu dava insan hakları ihlali, darbe gücü ve niteliğinde siyasi yönleri olan bir otoriterleşme aracı…'

Mantık bu, tutum bu…

Mantık ve tutum bu olunca, sorun siyasi olmayı aşıyor, ahlaki bir nitelik kazanıyor…

Siyasete ve olana 'Benim paşalarım, benim Ergenekoncularım, benim darbecilerim, benim adamlarım…' diye bakan, böyle baktıkça ahlaken hastalanan, hastalandıkça dibe çöken bir kesim var bu ülkede…

Sanmayın ki yaptıkları siyasi analizdir…

Siyasi analiz bir durum ya da bir dönemde tüm aktörleri, bu aktörlerin yapı ve politikalarını ele almayı, bu aktörler arasındaki çatışmaları, ilişkileri, bunun tarihsel, toplumsal, siyasal arka planını anlamayı gerektirir.

Bugün siyasi analiz ülkede yaşanan gelişmelerin bir iktidar kavgası etrafında cereyan ettiğini gösterir.

Elbette aktörler itibariyle bakıldığında siyasi iktidarı temsil edenler ile Ergenekoncular ve yandaşları arasında bir "mesele" bulunmaktadır.

Elbette AK Parti'ye yönelik kapatılma davası da, Ergenekon soruşturması da bir yönüyle bu çerçevede anlam kazanmaktadır.

Elbette zihniyet yapıları itibarıyle korumacı bir anlayışla değişimci bir anlayış arasında devasa bir mücadele olduğu görülmektedir.

Elbette iktidar çatışmaları açısından ele alındığında son operasyonların bir son değil, bir başlangıç olması ihtimali bulunmaktadır.

Elbette bu çerçevede siyasi analizi derinleştirmek ve sorular sormak kaçınılmazdır. Ancak hiçbir analiz, hiçbir soru kimi sorunların, kimi pisliklerin üstünü örtmek için kullanılamaz.

Siyasi ucuz tutumlara alet edilemez…

Öyle yapıyorlar…

Ve tarih, özellikle 'ahlakın tarihi' bir kez daha not ediyor…"

Öyle…

Bu haber 847 defa okundu.