Bu ayıbı ne örtecek?

0 0 0000 00:00 tsi

Bu kadar hararetle seçim isteyen Baykal; ‘Başörtüsü sadece saçları örter, eşlerin ayıbını örtmeye yetmez’ sözleriyle sandıktan çıkacağını mı düşünüyor?

Bir de özür dilemiş, ‘Kastettiğim Başbakan’ın eşi değildi’ diye.

Buna da, dense dense ‘özrü kabahatinden büyük’ denir herhalde.

Kastettiği Başbakan’ın eşi değilse, kimdi?

Demek ki Baykal kavrayışına göre başörtüsü, eşlere ait günahları örten bir aparat. Başka da bir şey değil. Kendisi de Bosna’ya gittiğinde bol bol bu aparattan dağıtmıştı, ‘Örtümüzdür, namusumuzdur, simgemizdir’ gibilerden de laflar etmişti.

Hadi diyelim ki erken seçime gittik.

Ne olacak?

Baykal, ‘Türkiye’nin kader seçimi, 83 yıllık cumhuriyet birikiminin demokrasi ve sandık sınavından geçeceği bir seçim’ diye özel anlam yüklese de, bana göre periyodik aralıklarla tekrarlanan, sonucu önceden belli, zaman zaman kazananların değiştiği ama kaybedenlerin hiç değişmediği, bu gidişle de hiç değişmeyeceği sıradan bir seçim olacak...

Nasıl mı?

Bunu biraz açayım:

Elimizdeki örnek (yani CHP), her zaman ‘devleti kuran parti’ olmakla övünmüş, böylece hem benzerlerinden farkını vurgulamış, hem de ‘mahiyet üstünlüğünü’ korumuştur (korumak istemiştir).

Esasında demokratik parlamenter sistemde partiler arasında mahiyet farkı olmaz; onları türdeşlerinden ayıran, dünya görüşleri ve programlarıdır. Dolayısıyla, CHP’yi benzerlerinden ayıran da, mahiyeti (yani belli bir merkeze uzaklığı ya da yakınlığı) değil, öncelikle programı olmalıdır. Gelgelelim, CHP’liler, kendilerini ‘devleti kuran partinin müntesipleri’ saydıkları için, durduk yerde ‘merkeze yakınlık’ vehmediyorlar. Bu yakınlığın da, onlara, a priori olarak bir ‘üstünlük’ sağladığını düşünüyorlar.

Oysa tam tersi geçerlidir...

Tarih ve siyaset okumuş hemen herkes bilir ki, CHP ‘devleti kuran parti’ değil, ‘devletin kurduğu parti’dir ve ille de bir fark aranacaksa, onu benzerlerinden ayıran bu özelliğidir. Dolayısıyla, benzerlerine yaklaşmak için daha kırk fırın ekmek yemesi, demokratik olarak ‘rüştünü ispat etmesi’ gerekmektedir.

Şunu söylemeye çalışıyorum:

Benzerlerinden farkı, CHP’nin avantajı değil, dezavantajıdır. Böyle bir fark, dünyanın neresine giderseniz gidin, mutlaka bir ‘anomali’ye işaret eder...

CHP, yakınlık avantajıyla girdiği bütün seçimleri kaybetti. Yer elverseydi, 1946’dan başlayarak kaybettiği bütün seçimleri kalem kalem dercederdim.

Lüzum da yok.

‘Niçin kaybetti?’ sorusunun cevabını aramak bence daha anlamlı.

Kaybetmesinde önemli etken, evet, ‘devlete yakın olması’dır ama, asıl etken bir politikası, bir vizyonu, bir kurtuluş reçetesi bulunmamasıdır.

Baykal bize ne söylüyor?

Nasıl bir gelecek vaat ediyor?

Müşteki oldukları ‘cunta anayasası’ ve bu anayasanın ürünü olan antidemokratik kurumlar konusunda (örneğin YÖK) nasıl bir ‘iyileştirme’ düşünüyor?

Bunları bilmiyoruz.

Bunları bilmediğimiz için CHP önümüzdeki seçimi de kaybedecek.

Peki bu ayıbı hangi aparat örtecek?

Bu haber 326 defa okundu.