Bir de yalan söylüyor...

0 0 0000 00:00 tsi

Kışla bilgisiyle maruf ‘muvazzaf gazeteci’ tehditlerini sürdürüyor. Adnan Menderes erken seçime gitmeyi akletseymiş, bunlar başına gelmezmiş.

Paralelliği siz kurun...

Demek istiyor ki, ‘Erken seçime direnen bugünkü iktidarı bekleyen akıbet de farklı olmayacaktır.’

Bunu ‘durum tespiti’ sadedinde söylese, ‘Hah, adam gidişattan kaygılanıyor, demokrasi treninin rayından çıkmaması için bazı uyarılarda bulunuyor’ diyeceğiz.

Fakat arkadaşımız durum tespitinin ötesine geçiyor.

Düpedüz, ‘Bu iş böyle olacaktır, böyle olması gerekmektedir’ demeye getiriyor.

Bu iş niye böyle olsun ki?

Neden, varlığını egemen ideolojinin varlığına adamış üç-beş statükocu istedi diye ülke erken seçime gidecekmiş ki?

İşin daha da vahim tarafı şu:

Duayen gazeteci, varsaydığı ‘kötü gidişat’ın kabahatini, niyeyse, sorumlu siyasilere yüklüyor. Kötü gidişata müdahale etme hakkını elinde bulunduran ‘sorumsuzlar’ın bu hakkı nereden aldıklarını sormuyor.

Erken seçim ne tür durumlarda ‘zorunlu’ olur?

Ülkede kriz vardır, parlamento çalışmıyordur, siyaset alternatif üretmiyordur, muhalefet kıstırılmıştır.

Bugün ‘anomali’ olarak değerlendirebileceğimiz ne var?

Hem parlamento çalışıyor, hem siyaset alternatif üretiyor, hem de muhalefet aslanlar gibi muhalefetini yapıyor. (Mesela Deniz Baykal, ‘301’i değiştirmek ihanettir; bu hükümet gaflet ve hıyanet içindedir’ diyebiliyor.)

Hadi diyelim ki gerçekten de erken seçimi zorunlu kılacak ‘özel durumlar’ söz konusudur (ekonomik kriz vs. gibi), ve Meclis’te çoğunluğu oluşturan parti buna direniyordur.

İyi de, bunun bedeli ‘darbe’ olmak zorunda mıdır?

Kendilerinde ‘kötü gidişata müdahale etme hakkı’ görenler bu meşruiyeti nereden alıyor? Halkın seçip parlamentoya gönderdiklerini uyduruk mahkemelerde yargılayıp darağacına gönderme yetkisini onlara kim verdi?

Bir de diyor ki, ‘27Mayıs 1960 öncesini biraz hatırlayıp, biraz da araştırdığımda Menderes’in ülkeyi 27 Mayıs’a götüren gidişi durdurma şansını, bu yolda yapılacak en iyi şeyin ‘erken seçim’ olduğunu bir ara yakaladığını, ama sonraki gelişmelerle kaçırdığını görüyorum.’

Hem yanlış görüyor, hem de gözümüzün içine baka baka yalan söylüyor.

Birincisi, Menderes’in 27 Mayıs’ı önleme şansı yoktu.

(27 Mayıs ‘emir-komuta zinciri’ içinde gerçekleştirilmiş bir müdahale değildir. Bir cunta kalkışmasıdır. Dolayısıyla, illegaldir. Başaramasalardı, idam sehpasını boylayacaklardı. Başardıkları (!) için ülkenin başına Milli Birlik Komitesi’ni tebelleş ettiler. Rakip gördükleri Menderes’i de ipe gönderdiler.)

İkincisi, 27 Mayıs öncesinde bir erken seçim tartışması yoktu.

Üçüncüsü, orduyu darbeye kışkırtan CHP de dahil, hiç kimsenin erken seçim diye bir derdi yoktu.

Çünkü, ‘Şartlar olgunlaşırsa darbe meşrudur’ diyen İsmet İnönü de biliyordu ki, erken, geç, baskın, bütün seçimler CHP açısından ‘kaybedilmiş seçimler’di ve 1961 seçimini de Menderes’in partisi kazanacaktı.

Bu haber 219 defa okundu.