Etik, utanma, Sevigen...

Son günlerin gündemi oldu. Bir arsa işinde “aracı” olduğu açığa çıkınca eleştirilerin hedefi haline geldi. Ortadaki “olay” pek sağa sola çekiştirilebilecek gibi değildi. Kamuoyu ve basın önüne çıkıp bir şeyler söylemesi gerekirdi.

Nitekim çıktı, “ortada yasa dışı, hukuk dışı bir şey yok” dedi. Peşinden ekledi; “ama biraz etik dışına çıkmış olabilirim”. Daha sonra da, istifa ederken “utanacak bir şey yapmadım” dedi.

Mehmet Sevigen’i biraz daha yakından tanımakta fayda var. Zira o, ne kolayca gündemden düşecek, ne de kolayca üstü çizilecek bir siyasetçi…

Mehmet Sevigen, siyasete 12 Eylül’ü izleyen yıllarda başladı. Yaşı itibarıyla daha önceden başlama şansı yoktu.

12 Eylülcüler, askeri döneme son verirken, kendilerinden sonraki dönemi “garanti” altına almak istemişler, bunun için de siyaseti icazet verdikleri partiler eliyle dizayn etmek istemişlerdi.

Şimdilerde adı bile hatırlanmayan emekli paşa Turgut Sunalp liderliğindeki Milliyetçi Demokrasi Partisi (MDP) sağ siyaseti, Necdet Calp liderliğindeki Halkçı Parti (HP) ise sol siyaseti temsil edecekti.

Tasarladıkları gibi olmadı. Sağ, Turgut Özal’ın ANAP’ında toparlanıp MDP’yi silerken, sol cenah da seçimlere girmesine izin verilmeyen Erdal İnönü’nün başkanı olduğu SODEP’te bir araya gelme eğilimi içine girmişti. SODEP daha sonra HP ile birleşecek ve yoluna SHP olarak devam edecekti.

Bülent Ecevit ise sol cenahtaki bu toparlanma çabalarıyla arasına yüksek bir duvar örmüş, her türlü birlik önerisini elinin tersiyle itiyordu.

Ecevit’in anlayışı küçük olsundu, ama kendisinin ve eşi Rahşan hanım’ın olsundu, yeterdi… DSP, bunun için vardı.

İşte o DSP’nin İstanbul İl Başkanı, siyasete yeni girmiş genç Mehmet Sevigen’di.

Turgut Özal, siyasete “prens” kavramını sokan liderdi. Yakın çalışma arkadaşları “prens” olarak adlandırılıyordu. Mehmet Sevigen de Bülent Ecevit’in “prensi” olarak dikkat çekiyordu. Kimbilir, ileride DSP’nin başına geçecek isimdir, gözüyle bakılan biri idi…

Nitekim Ecevit’in birçok miting ve parti toplantısında hemen yanıbaşında tuttuğu birkaç kişiden biriydi Sevigen.

Ecevit onun için ne tür bir siyasal istikbal tasarlıyordu, bilinmez, ama o, Ecevitlerin DSP’sinde fazla ilerleyemeyeceğini erkenden fark etti ve Baykal’lı CHP’ye geçmekte tereddüt etmedi. İstanbul Milletvekili olarak meclise girdi.

Deniz Baykal’ın yakın çalışma arkadaşlarından biri oldu. Onu miting meydanlarında coşkuyla sundu. Adının “Baykalcı”ya çıkmasından hiçbir rahatsızlık duymadı. Parti içi tasfiye hareketlerinde tavrı çok net bir şekilde Baykal’dan yanaydı. Tez zamanda “politbüro” üyesi oldu. Yaşı itibarıyla “yok, o politbüronun asli değil, yedek üyesi” diyenler de var. Her halükarda, Baykal’ın “sırdaşı” dar bir ekip içinde olduğuna kimsenin kuşkusu yok.

Bu arsa aracılığı işinde, Deniz Baykal önce ona “takma kafanı, sıkma canını” dedi. Muhtemelen yakında unutulur gider diye umuyordu.

Ama seçim vardı. Konu kolayca gündemden düşeceğe benzemiyordu. Yaptığı açıklama da kimseyi tatmin etmemişti. Nitekim Ali Topuz gibi partinin ağır topları dahi, onu istifaya davet ettiler. Kılıçdaroğlu da, Topuz kadar açık bir dille olmasa da, “gereğini yapmalı” demişti.

Velhasıl, Baykal’ın desteği tepkileri göğüslemesine yetmemişti. İstifa etmeliydi. Etti.

CHP MYK Üyesi ve Genel Sekreter Yardımcısı görevinden istifa ederken bile liderini korumaya büyük özen gösterdi. Tavrı ve duruşu, sıfatlarından arınsa bile her zaman Baykal’la beraber olacağını söylüyordu.

İstifasını açıkladığı basın toplantısında “utanacağım hiçbir şey yapmadım” demişti Mehmet Sevigen.

Yani, Mehmet Sevigen utanmıyormuş…

Utanmadığı konu ne? 1 milyon 200 bin dolarlık bir arsa mevzuu. Yasal veya hukuki problemi olmayan bir konu. Yalnız biraz “etik dışı” imiş…

Ne gam…

Sevigen’i izlemeye devam edin…

www.iyibilgi.com