Kebapçı neyin sembolüydü?

13 Şubat 2009 14:37 tsi
Alevilerin yıllardır duyulmak istenmeyen sesi duyuldu: Sivas Madımak Oteli’nin altındaki kebapçı kapandı. Bu, sıradan bir haber değil. Herkesin çıkarması gereken dersler var. Alevi yazar ve araştırmacı Cafer Solgun bu gelişmeyi nasıl değerlendiriyor

2 Temmuz 1993’te Sivas’ta meydana gelen olaylar sonucu toplam 37 kişinin hayatını kaybettiği Sivas Madımak Oteli’nin altında bulunan kebapçı başka bir yere taşınarak kapandı.

Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın girişimleri sonucu taşınan kebapçının yerine, bakanlığa bağlı bir mağaza açılacak ve mağazanın içerisinde Madımak Oteli’nde hayatını kaybedenlerin anısına bir köşe hazırlanacak.

Kebapçının sahibi Sebati Manav, “Toplumsal barış ve huzur için işletmemizi kapattık. İnşallah hayırlı olur” şeklinde konuştu.

1993 yılından bu yana Alevi örgütleri, kebapçının kapatılması ve bir müze olarak düzenlenmesini talep ediyorlardı.

Konuyla ilgili görüşlerine başvurduğumuz Alevi araştırmacı-yazar ve Yüzleşme Derneği Başkanı Cafer Solgun, atılan adımın önemine işaret ederek, “Madımak Oteli’nin bir barış ve insanlık müzesine dönüştürülmesi, Alevilerin en önemli taleplerinden biriydi. İnsanların diri diri yakılarak katledildiği bir mekanın kebapçı olması, başlı başına kabul edilemez ve rencide edici bir durumdu” dedi.

Solgun, “Yıllardır Alevilerin istemleri duymazdan, görmezden geliniyordu. Alevileri kendisine mecbur ve mahkum gören parti –CHP- de dahil olmak üzere hiçbir parti ve hükümet, bu rencide edici durumu ortadan kaldırmak adına herhangi bir girişimde bulunmadı. O kebapçı, Alevi ve Sünni yurttaşlarımıza bazı çevrelerin empoze ettikleri önyargıların canlı tutulması istek ve çabasının çirkin bir abidesi gibiydi” dedi.

“Atılan adımın önemli olmakla beraber yetersiz olduğunu belirten Cafer Solgun, şöyle devam etti:

“Kebapçının kapatılması, kuşkusuz anlamlı, önemli bir adım. Mevcut rencide edici durum, böylece ortadan kaldırılmış oluyor. Ancak yetersiz. Kebapçı nasıl bir utanç abidesi idiyse, orasının bir barış ve kardeşlik, insanlık müzesine dönüştürülmesi, aynı şekilde Alevi ve Sünni canlarımızın kardeşliğinin abidesi olur. Buna farklı anlamlar yüklemek isteyen çevreler, marjinal çevrelerdir. Alevi-Sünni yurttaşlarımızın kardeşliğini, bu acı olayın muhasebesinin yapılmasına imkan verecek bir müze ile taçlandırmak mümkündür. Hükümetin bu noktada kaygılı hareket etmesini çok da yerinde görmüyorum”.

Solgun, Nazım Hikmet’e vatandaşlığının iade edilmesini de hatırlatarak, “Türkiye’de artık bir şeyler değişiyor. Dokunulmaz sanılan tabulara, statükolara dokunuluyor ve önyargılar sarsılıyor. Ergenekon davası bunun örneğidir. Bu süreci engellemek, kösteklemek isteyen statükocu çevreler olacaktır. Ancak hepimizin, bir bütün olarak Türkiye’nin çıkarları herkesin kendisini özgürce ifade edeceği bir demokrasidedir. Türkiye girdiği bu yolda daha sağlıklı, tutarlı, kalıcı adımlar atmalı ve herkesin de bu yönde sorumlu davranması önemli” şeklinde konuştu.

www.iyibilgi.com

Bu haber 996 defa okundu.