Yeni-Osmanlı bizi bozmasın?

12 Şubat 2009 12:38 tsi
'Yeni-osmanlı’yı iki de bir ısıtıp servis yapmak, Türkiye’nin, Ortadoğu’nun bütün halklarıyla kurmaya çalıştığı eşit mesafeli ama sıcak ilişkiler politikasına tam bir darbe niteliği taşımaktadır.'

Ardan Zentürk / Star

'Yeni-Osmanlı' komedisi

Ünlü Alman filizof Hegel’in, ‘tarihte bütün olaylar iki kez tekrarlanır’ tezini, Karl Marx insanlığa yön vermiş keskin zekasıyla tamamlar: ‘Birincisinde trajedi, ikincisinde komedi olarak...’

Osmanlı İmparatorluğu’nun asırlar süren Ortadoğu’daki varlığını trajedi olarak tanımlamak ne kadar doğrudur bilinmez, ama, imparatorluğun o topraklardaki son yıllarının kelimenin tam anlamıyla bir trajedi olduğu gerçektir...

Meraklısı, David Fromkin’in, bugünün Ortadoğu’sunun kurulduğu yılları, yani 1914-22 arasını mercek altın alan harika eseri ‘A Peace to End All Peace’i açar bakar...

Dönemin büyük sömürgeci güçleri İngiltere ve Fransa’nın iki büyük cephede, Almanya ve Rusya ile yaşadıkları bilek güreşinde ‘Arap milliyetçiliği’ni nasıl tetiklediklerini, 1960’lar sonrasında Baas Partisi hareketiyle devletleşen bu akımın esas olarak nasıl ‘Türk karşıtlığına’ dayandırıldığını harika anlatır Fromkin... Ne bileyim, Michael Asher’in Lawrance’ı da tavsiye edilebilir...

Bizim açımızdan yaşanılan kelimenin tam anlamıyla bir çöküştür... Tarihsel trajedi tam o noktada kendini gösterir...

Belli ki, Türkiye Cumhuriyeti’nin Ortadoğu’ya ‘yeni-osmanlı’ bir zihniyet ile dönmeye kalkması da bir komediye yol açacaktır...

Çünkü, ‘yeni-osmanlı’ bir politik boyutu, ‘ulusal devlet anlayışı’ içine sığdırmaya çalışmak ve bu tür saçma bir düşüncenin macera kokan rotasında ilerlemek, günümüz dünya koşullarında insanı ancak bir komedi oyununun başrol oyuncusu yapar...

Acaba... Ankara’da bu tür bir komedide başrol oynamak isteyen var mıdır?

Hiç sanmıyorum...

Ama Türk dış politikasının bugün ulaştığı noktanın tam önemli dönemecinde bu tür bir hava yaratmayı tehlikeli bulurum.

Eski anıları canlandırmak

Doğrudur...

20’nci yüzyılın başında Osmanlı’yı yıkan dünya güçlerinin Ortadoğu’ya getirdikleri sadece diktatörlükler, krallıklar, savaşlar, kan ve gözyaşı oldu...

Ama bu durum, Arap ulusunun, bölgede yeniden ‘Türk ağırlığını’ davet etmesi için geçerli neden değildir.

Tam tersine, Türkiye’nin uzun bir aradan sonra nihayet Ortadoğu’nun tüm unsurlarıyla sıcak ilişkiler geliştirdiği bir dönemde ‘yeni-osmanlı’ gibi bir kavramın gündeme getirilmesi, onurlu Arap ulusunda eski anıların canlanmasına ve sağlıklı ilişkilerin yeniden bozulmasına yol açacaktır...

‘Yeni-osmanlı’yı iki de bir ısıtıp servis yapmak, Türkiye’nin, Ortadoğu’nun bütün halklarıyla kurmaya çalıştığı eşit mesafeli ama sıcak ilişkiler politikasına tam bir darbe niteliği taşımaktadır.

TC’den Osmanlı çıkmaz

Bu kavram, eskinin ihtişamlı günlerini arayanlar açısından ‘gurur dolu’ bir kavram olabilir, ama saçmadır...

Ayrıca, bu tür bir düşüncenin peşine takılmaya kalkmak, onurlu bir ulus olan Arap ulusuna da hakaret niteliği taşımaktadır. Ne yani... Araplar’ın kendi menfaatlerini koruyabilecek kapasiteleri yok mudur... Bunun için bize mi ihtiyaç duymaktadırlar...

Türkiye Cumhuriyeti bir ulus devlettir... Kapladığı coğrafya nedeniyle, dünyada pek az ulus devlete nasip olan çok geniş bir dış politika ufkuna sahiptir... Bu, bizim çok üstün nitelikli bir millet olmamızdan değil, içinde yaşadığımız bölgenin olağanüstü koşullarından kaynaklanmaktadır...

Türkiye Cumhuriyeti, mirasçısı olduğu Osmanlı’nın alanında politika üretmeye mecburdur... Balkanlar-Kafkasya-Ortadoğu üçgeninde ‘var olmasını’ buna borçludur... Ama, bu durum, Türkiye Cumhuriyeti’nin Osmanlı olması anlamına gelmemektedir...

Bunun aksini düşünmek, Arap milliyetçiliğinin efsanevi lideri Cemal Abdülnasır’ın adını Tayyip Erdoğan ile yan yana yazmak gibi gereksiz bir zorlamadır...

Arap aleminin bünyesindeki bir tarihi karakter ile günümüz Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı’nın ne alakası olabilir?..

Heyecanlanmayın... Zorlamayın... Abartmayın... Sakin olun...

Aksi halde yine kendimize zararımız dokunacak...

Bu haber 668 defa okundu.