Direniş Filistin’in hakkı

24 Ocak 2009 10:12 tsi
Hamas’ın silahlanmasını önlemek için İsrail’e yardım kararı alan Batı, acaba Avrupa’nın Nazi işgaline direnmesini de hata olarak görüyor mu?

 Saad Muhyu / Birleşik Arap Emirlikleri gazetesi Haliç

Savaşın tozu dindi ve İsrail’in kanlı kampanyasının, Batı’yla eşgüdümlü olduğu mesajı veren bir sahne ortaya çıktı. Avrupa’nın belli başlı altı ülkesinin liderinin İsrail Başbakanı Ehud Olmert’le buluşması, Gazze üzerindeki ablukanın artırılması amaçlı İsrail çabalarını destekleme taahhüdü vermeleri ve ardından gözle görülür bir ustalıkla savaşın önemli insani boyutunu es geçmeleri bu eşgüdüme işaret ediyor. Daha önce de Şarm el Şeyh’te düzenlenen zirvede yine aynı liderler İsrail’in Gazze’deki savaşının uzantısı veya tamamlanmasından başka şekilde yorumlanamayacak bir adımla, filolarını ve teknik ekiplerini Gazze kıyılarına konuşlandırmak için büyük planlar yapmışlardı.
Gerçekten eşgüdümlü bir çaba. İsrail Dışişleri Bakanı Tzipi Livni’nin Washington’da imzaladığı 2,5 sayfada yer alan Amerikan-İsrail anlaşma protokolünün ayrıntılarının, sadece Gazze kapılarının kontrolü için İsrail’e Amerikan teknolojik yardımını içermediğini, aynı zamanda Arap Körfez’i, Sudan ve Gazze’ye komşu ülkeler de dahil Hamas’a silah desteğinin geçebileceği bütün geçitler üzerinde Batı’nın askeri kontrolünü de içerdiğini hatırlarsak, bu izlenim daha da derinleşiyor.
Ayrıca bu protokol ABD’nin gelişmiş elektronik dinleme cihazları da dahil istihbarat ve askeri gücünün, Gazze sınırının karadan ve denizden izlenmesi için İsrail’in tasarrufuna konulmasını, ABD’nin NATO müttefiklerini Kızıldeniz, Akdeniz, Aden Körfezi, Hint Okyanusu ve Doğu Afrika’da deniz devriyelerinin güçlendirilmesine katmasını içeriyor.
Peki bu maddeler, dolaylı araçlarla da olsa Hamas’a yönelik gerçek bir Amerikan savaşının ilanından başka bir anlama gelir mi? Avrupa’nın da bu anlaşmaya zımnen katılması, NATO müttefiklerinin askeri-diplomatik önlemleriyle İsrail operasyonunu taçlandırmasına dair bir Batı-İsrail anlaşması dışında ne anlama gelir?
2006’daki Lübnan savaşıyla senaryo aynı, ancak bu kez BM Güvenlik Konseyi ve Lübnan’la ilgili 1701 sayılı kararın bir yenisi olmaksızın tekrarlanıyor. Batılı müttefikleri BM Güvenlik Konseyini atlatmaya itebilecek sebeplerse, Hamas yanlısı Filistinlilerin ve belki de İsraillilerin, Filistin’de çok uluslu
bir gücün varlığını reddetmesi ve muhtemel Rus vetosundan kaçınmak istenmesi.
Ne var ki sonuç aynı. Zira 1701 sayılı karar aslında sadece BM gücü UNIFIL’in Güney Lübnan’a konuşlanmasını kolaylaştırma amaçlıydı. UNIFIL de çoğu NATO kuvvetlerinden oluşan bir güç. Fakat Batı’nın bu yoğun önlemlerinin Hamas’ın silahlanmasını gerçekten engellemesi mümkün mü? Belki bu önlemler Hamas’ın silahlanmasını Hizbullah’ın silahlanmasından daha zor kılabilir, ancak bunu ne karadan ne denizden imkânsız bir iş haline getiremez.
Dahası, Batılılar’ın unuttuğu bir başka konu var: İşgal altındaki her halkın işgalcilere direnme hakkı. Doğal olarak Amerikalılar İngiliz işgalciye direnmelerinin tarihi bir hata olduğunu dile getirmedi veya Avrupalılar, 2. Dünya Savaşı’nda Nazi işgalini reddetmelerinin stratejik bir hata olduğunu fısıldamadılar.
Üstün güce sahip Batı, daha az güçlü bir direniş örgütünü ablukaya alıyor ve saldırganı saldırısından dolayı ödüllendiriyor. Yeni dünya düzeni barışının ne kadar da parlak bir modeli gerçekten...(Birleşik Arap Emirlikleri gazetesi Haliç, 22 Ocak 2009)

Radikal

Bu haber 424 defa okundu.