0 0 0000

Türk sinemasında bir devrim: Takva

HANİ bir avuç "mukaddesatçı" sinemacının, sonu hazin bir başarısızlıkla biten "Beyaz Sinema" deneyimi vardı ya...

Sinema aracılığıyla dindarlık propagandası yapmaya çalışan "Oğlum Osman", "Kızım Ayşe", "Yalnız Değilsiniz", "Minyeli Abdullah" falan gibi filmlerden söz ediyorum.

Lütfen bu filmleri kayıtlardan çıkarır mısınız?

Ayrıca...

"Vurun Kahpeye" filmindeki "kaba softa / ham yobaz" tipolojisini işlemekten yıllardır vazgeçmeyen ve bu tipi milim aşamayan gelmiş geçmiş bütün Türk filmlerini de kayıtlardan çıkarabilir misiniz lütfen?

Çünkü...

Dindarlığın en mahrem ve en çok didiklenen alanına, "propaganda" ile "aşağılama" dışında yaklaşan, çok başarılı bir film vizyona giriyor.

Bu açıdan bir milatla karşı karşıya olduğumuzu haber veriyorum.

* * *

Evet, "Takva", bence bir milat...

Çünkü bu film...

Ne propagandanın soğuk nefesine, ne de aşağılamanın kibirli anlayışsızlığına prim veriyor. Yaptığı sadece ve sadece merhametli bir anlama çabası.

Çünkü bu film...

Bir yanıyla katı gerçeği en acımasız bir şekilde vurgulayacak kadar zalim, bir yanıyla "tarikatçı" denilen insanoğluna dost düşman kimsenin yaklaşmadığı kadar şefkatle ve anlayışla yaklaşacak kadar adil ve ahlaklı.

Çünkü bu film...

Sadece ve sadece Allah’a yakın durmak isteyen yalnız ve yoksul bir insanın, eninde sonunda "günah" adı verilen ayartıcı ve yakıcı sorunla nasıl da hesaplaşmak zorunda kalabileceğini müthiş bir başarıyla yansıtıyor.

Çünkü bu film...

"Eski çağlarda dağa çıkıp derviş olmak kolaydı, yiğitsen ilginç bir çağda büyük şehirlerin dağdağası içinde bunu başar da görelim" meselesini, eline yüzüne bulaştırmadan, muhteşem bir zarafetle anlatmayı başarıyor.

Çünkü bu film...

Kararında bir film: Zikir sahnelerini sömürmüyor, güncele göz kırpmaya yanaşmıyor, abartıdan kaçınıyor, gerçekliğe olağanüstü bir saygı gösteriyor.

Bir de şu var:

Türk sinemasının hem naif Yeşilçam döneminde, hem de sonraki dönemlerinde, İslam dininin ritüellerini doğru dürüst yansıtma konusunda bir dikkatsizlik vardır.

Oysa Takva, bu alanda da mutlak bir başarı kaydediyor.

Filmde abdest doğru alınıyor, namaz doğru kılınıyor.

İslami terminoloji yerinde ve sağlam bir şekilde kullanılıyor.

Hatta...

"Zikir" sahneleri bile olağanüstü gerçekçi...

Yani işine saygılı bir ekiple karşı karşıyayız.

* * *

Gelelim oyunculuklara:

Erkan Can o kadar başarılı ki...

İnsan ister istemez, "Bu adam herhalde yıllarca bir tarikatın içinde kaldı" diye düşünüyor.

Çünkü hiçbir oyuncu, kısa süreli bir gözlem sonucu bu kadar döktüremez.

Ayrıca...

"Tarikat ve dinle gevşek bir bağ kurmuş piyasa adamı" rolünü canlandıran Settar Tanrıöğen ile "Şeyh" rolündeki Meray Ülgen’in abartısız oyunculuğu da mükemmel.

Güven Kıraç ise zaman zaman çok başarılı bir performans gösterse de, alt sınıflara hitap eden bir tarikat yapılanmasının ikinci adamlığı için bazen fazla şehirli kalıyor.

Bir de geleneksel bir tarikat yapılanmasından geldiği hissettirilen Şeyh’in "Sıradanın sıra dışılığı" gibi entel sözcükler kullanması da dikkat çekiyor.

* * *

Şahadet ederim ki:

Bu filmde anlatılan trajedinin benzerleri, İstanbul adı verilen şu kocaman şehrin dört bir yanında yaşanmaktadır.

Şahadet ederim ki:

Bir mümin, Allah’a en çok yaklaştığını düşündüğü anda, "günaha da en çok yaklaşan bir adam" olarak bulabilir kendini.

Şahadet ederim ki:

Modern zamanlar, dini yaşamak açısından sıradan mümin gönüller için bin bir tuzakla doludur.

Eğer benim şahadetime bir parça değer veriyorsanız ve bu meseleleri merak ediyorsanız...

Cuma gününden itibaren vizyona girecek olan "Takva" filmini mutlaka görün derim.

Bu yazı 939 defa okundu.