0 0 0000

Derin hastalık...

Başbakan’ın bizlerden gizlediği derin bir hastalığı mı var? Bunu Ertuğrul Özkök çok merak ediyor. Kendi ölçeğinde araştırmalar yapıyor, doktorlarla konuşuyor, Başbakan’da görülen ‘şey’in öldürücü olup olmadığını tespit etmeye çalışıyor.

Sonunda öğrendiği şeye ‘sevinmiş gibi’ yapıyor ama bence üzülüyor.

Keşke Başbakan’ın bir şeyi olsa da Çankaya’ya çıkamasa...

Hayır, adlı adınca böyle demiyor.

Bunu demeye getiriyor.

Bunu demeye getirmenin ‘ayıpsanacağını’ düşündüğü için de, ‘Vaktiyle ben de hastalanmıştım, Bodrum’da beni alıp acil servise kaldırmışlardı. Eşim çok üzülmüştü... Bilirim o duyguyu’ türünden, ancak yabancılaştırma efekti olarak değer ifade edebilecek şeyler yazıyor. (Şimdi bir yığın okuyucu mesaj yazıp bu ‘ayıpsamak’ lafının nerden çıktığını soracak. Hakkı Devrim de köşesinde kelimenin ‘ayıp’tan türetildiğini yazıp bizleri aydınlatacak...)

Bu duyguyu herkes bilir...

Herkesin başından benzeri bir hastane macerası geçmiştir...

Hastalanma ve bazı kekre duyguları tatma ayrıcalığı genel yayın yönetmenlerine has değildir.

Başbakan’ın olmayan hastalığı, anlaşılan, Özkök’ü geriyor.

Özkök’ün gerginliği de, niyeyse bizi, yani Türkiye’yi geriyor.

Ben çok geriliyorum şahsen.

Mesela durduk yerde ‘zuhur eden’ sağlık-takip yazılarına, bir punduna getirilip sorulan ‘Başbakan’ın kamuoyundan gizlediği bir hastalığı mı var?’ sorularına bir anlam veremiyorum.

Mesela, ana muhalefet partisinden gelen ‘Bu defa oluyor galiba, bazı illerde birinciyiz’ açıklamasına da bir anlam veremiyorum.

Bazı kamuoyu araştırmaları böyle şeyler yaparlar. Mümkündür. Fakat bazı illerde birinci olan ana muhalefet partisinin hangi illerde sonuncu olduğunu, hangi partilerin muhalefet avantajına rağmen oy kaybettiğini söylemezler. Böyle de ‘kötücül’ (!) tarafları vardır.

Durduk yerde zuhur eden Çankaya tartışmalarına da bir anlam veremiyorum.

Kendisini ‘stratejist’ olarak pazarlayan arkadaşa göre, derin hastalıktan sonra ‘her an bizi şaşırtacak birtakım gelişmeler’ olabilirmiş.

Ne olabilirmiş mesela?

Bir aday sorunsalı baş gösterebilirmiş.

Bir aday sorunsalı baş gösterirse gösterir. Ne yapalım yani?

Hayır, bu durum bir ‘kriz habercisi’ymiş. Çankaya meselesi usulüne göre halledilmezse, cennet vatanımız maazallah ‘alaturka faşizme’ doğru kayarmış ki, bu durum hiçbirimizin hoşuna gitmezmiş.

Ne fark eder? Gelmesinden korktuğumuz şeyi yıllardır yaşamıyor muyuz zaten? Alaturka faşizm bize ne yapabilir ki?

Şimdi siz söyleyin: Hiç gündemde olmayan bir konuyu (Çankaya konusunu) ısrarla gündemde tutarak ve hiç de gereği yokken Başbakan’ın olmayan hastalığıyla irtibatlandırarak ne yapmış oluyorsunuz?

Kaldı ki, Cumhurbaşkanı’nı seçecek olan Meclis’tir; bunun prosedürü ve kuralı bellidir.

Merih’ten yeni bir Anayasa, farklı bir takvim, daha önce denenmemiş bir ‘seçim yöntemi’ getiremeyeceğimize göre, Meclis oturacak, ortaya çıkan yahut önerilen adaylardan birini seçecek.

Bu kadar basit.

Bu kadar basit bir şey için neden bizi geriyorsunuz?

Bu yazı 790 defa okundu.