0 0 0000

Fransa yanlışta

Fransa yanlış yapıyor: Fransız Meclisi'nden geçirilecek bir yasayla 'Ermeni sorunu' farklı bir boyuta taşınacak ve 100 yıl kadar önce Türkler ile Ermeniler arasında yaşanan olayın 'soykırım' olduğunu inkâr etmek cezalandırılacak bir fiil haline dönüşecek; hem de beş yıl hapis ve 45 bin Euro para cezasına çarptırılmayı gerektiren bir 'fiil'...

Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'ün, görüştüğü Fransız meslektaşına, "Ne yani, şimdi beni de mi cezalandıracaksınız?" diye takılması sonuç vermemişe benziyor. Bu yıl içinde yapılacak seçimlerde birkaç yüz bin etnik oyu yanına çekme ya da rakibine kaptırmama derdindeki politikacılar, Sosyalist Parti tarafından verilen teklifi yasalaştırmak için birbirleriyle yarışıyorlar.

Çıkartılmak istenen yasa, henüz evrensel bir kesinlik kazanmamış temel bir kabul üzerine oturuyor. Konuya 'resmî görüş' gözlüğüyle bakmayan tarihçiler Fransa'da bile var. Sadece Türkiye'den itirazlar gelmiyor o temel kabule, Ermeni tarihçiler dahi tek ağızdan konuşmuyorlar bu konuda. Kendine özgü şartlarda meydana gelmiş 'trajik' bir olay olduğuna kuşku yok 1915'te yaşananların; olanın Ermeni toplumu üzerinde travmatik etkilere yol açtığı da biliniyor. Kimse bunları inkâr etmiyor zaten. Ancak, konuyu insanî boyutundan, tarihî çerçevesinden koparıp hukukun alanına taşımak yepyeni travmalar meydana getirme istidadı taşıyor.

Fransa'nın düşünmesi gereken ilk nokta şu: 2001 yılında benzer bir seçim atmosferinde, Fransa, 'soykırım yasası' çıkarmıştı; şimdiki seçimlerde 'soykırım inkârını cezalandırma yasası' çıkarılıyor; peki dört yıl sonraki seçim atmosferinde nasıl bir yasa için baskılara mâruz kalınacağı öngörülebiliyor mu? İntikamcı etnik politikalar kaşınmaya başlandığında sonu alınması imkânsız bir istismar kapısı aralanmış olur; Fransa öyle bir yolda bugün...

Düşünülmesi gereken ikinci nokta daha da önemli: Hiçbir zaman tatmin olmaz intikamcı hisleri okşama amaçlı girişimler belki birkaç yüzbin seçmenin hoşuna gidebilir; ancak 70 milyonluk bir ülkenin hassasiyetlerinin alenen gözardı edilmesinin de bir faturası olacaktır. Türkiye ile Fransa arasında yüzlerce yıl öncesine dayanan iyi ilişkiler bu yeni yasadan müthiş olumsuz etkilenecektir çünkü.

Türkiye'nin dostluğu, Fransa gibi bir ülke için, küçük politik hesaplarla heba edilmeyecek kadar önemlidir; öyle olmak zorundadır. Umarım, kuru gürültüye pabuç bırakmayacak, kısa vâdeli çıkarları çok yönlü ve uzun vâdeli karşılıklı çıkarların önüne geçirmeyecek bir akıllılık gösterir Fransız dostlarımız...

Duygusal insanlarız. Herkesin bizi kendiliğinden anlamasını bekleyen bir saf tarafımız var. Çabuk parlayıp çabuk sönüyoruz ve başımızın üstündeki belâ bulutlarının kendi kendine dağılmasını bekliyoruz. Sorunların üzerine çözüm bulmak için gitme alışkanlığımız yok ve çoğu kere çözümsüzlüğü çözüm sayabiliyoruz. 'Ermeni sorunu' bu özelliklerimizi iyice yansıtıyor ve karşımıza her çıkışında bizi perişan ediyor.

Bu bir sorun mu? Sorun elbette. Eski dost Fransa'da bile inkârını cezalandıracak yasa çıkarma çılgınlığına vardırılacak kadar aleyhimize kullanılan bir sorun hem de. Bu durumda yapılması gereken, konuya uluslararası boyutları bulunan bir sorun olarak yaklaşmamız ve 'en az zarar - en yüksek kâr' ilkesi ile çözüme kavuşturmaya çalışmamız olmalı. Gözümüzü kapatarak, ya da kendi kendimizi tatminle yetinerek sorunun üstesinden gelemeyiz.

Fransa, ve özellikle bu yasayı çıkarma histerisi dışında kalmış sağduyulu Fransızlar, bu girişimin, yalnız Türkiye ile Fransa arasındaki tarihî kökleri bulunan ikili ilişkileri zedelemeyeceğini, soruna yeni bir 'çözümsüzlük' zırhı kazandıracağını da bilmeli. Tarihle ilgili bir sorun tarihî boyutundan kopartılmak suretiyle politik kaygılara âlet edilmemeli.

Fransa bunu yapıyor ve ayıp ediyor.

Bu yazı 716 defa okundu.