0 0 0000

ABD'nin onayı ile Ortadoğu'nun yeni patronu...

Defteri en az 2 yıl önce "dürülmüş" terör örgütünün akıbeti ile çözüm süreci tartışmalarını şaşkın izleyenlerin başında tüm gazetelerin dış politika yazarları geliyor.. Oysa onlar en önce söylemeliydi.. En arkadan geliyorlar, önlerini görmeleri zor...  

 

Ortadoğu gibi bir coğrafyanın politik/ekonomik/enerjik kolonları baştan dikilerken, Ortadoğu’yu, belki Akdeniz’i de (!), Avrupa’ya bağlayacak enerji hattı kurulurken, kaç para eder PKK?.

 

Kendisi farkına varamadı ama PKK ölü.

 

Tahran, Bağdat ve Şam’ın kem gözlerini üzerine çeken "sıfır sorun politikası"nın tek iftiharı Erbil’in Rusya’ya kanatlanması hiç kimsenin merakını çekmez mi?

 

Kuzey Irak’ın lideri Mesud Barzani, "Moskova’nın resmi davetlisi" olarak Rusya’daydı.

 

Kimse rahatsız olmadı mı?

 

Türkiye; K.Irak’tan petrol/gaz alacak diye köpüren Bağdat karşısında, hadi onu saymadınız diyelim, "K.Irak’la ilişkileriniz iyiye alamet değil" diyen bir de ABD’nin karşısında, "ama Amerikan firmaları da burada" diye savunma yaparken...

 

Rusya’nın "küresel enerji heyulaları"nın, K.Irak’a girmesinden kimsenin tüyleri diken diken olmadı mı?

 

ABD’nin bölgede kılını bile kıpırdatmak istememesi, kıpırdatacak dermanının sınırlı olması, politik/askeri ağırlığını Pasifik’e kaydıracak olması zaten geç fark edildiğinden, "Ortadoğu’nun başında kim duracak" genişliğinde can alıcı bir sorunun yanıtı, İmralı ölçeğindeki aklı merak ve dahi takip edenlerde bulunmaz.

 

Yakıcı soruyla aniden yüz yüze geldiğinizde, "tabii ki bana, model ülke benim" acil yanıtını verebilirsiniz ama.. O kadar basit olabilir mi?

 

Rusya ve ABD, Irak ve Kuzey Irak meselesinde aynı cephedeler.. Irak’ın-en azından bu konjonktürde-parçalanmasını istemiyorlar.

 

Yine bu krizli ülkelerde "köktenci grupların kökleşmesine" şiddetle karşılar. ABD’nin endişesi belli, Rusya da "üzerime sıçrar" diye korkuyor.

 

Her iki süper güç Irak’ın sakin olmasını istiyor.. Çünkü ikisinin ekonomisi de, küresel enerji fiyatlarındaki med-cezirlere hassas.

 

Rusya’nın İran’la yakınlığı ABD’nin Tahran sevgisine (!) ters düşebilir belki ama Kremlin hem İran hem İsrail’le “tam içlerinden” konuşabiliyor!

 

Rusya, İran seçimleri yaklaşırken nükleer hırsları konusunda bu ülkeyi ikna da edebilir!. (Kazakistan’daki 5 artı 1 toplantılarında şu sıralar tam bu yaşanıyor olabilir! Zor ama mümkün.)

 

Maliki ile ilişkilerde de hem Kremlin hem Beyaz Saray aynı kulvarda yüzüyor.

 

Hasılı, bununla yüzleşmemiz gerekiyor; Moskova’nın bölgedeki kapasitesi Washington’dan iyi.. Maalesef model ülkelerden de!

 

İşte bu yüzden Barzani’nin Moskova’da ağırlanması sıradan bir vaka değil.. Bu, Rusya’nın-ABD’nin de onayı ile-Ortadoğu’ya dönüşüdür.

 

Türkiye bu ziyaretten rahatsız oldu mu?. Evet, oldu.

 

Çetrefil burada; Rusya ile iyi (hadi normal diyelim) ilişkilere sahibiz.. Barzani ile iyi ilişkilere sahibiz. Ama ikisi ile ilişkilerimiz bilhassa sıfır sorun coğrafyası ve Akdeniz özelinde iyi olmayabilir!

 

Bunun ilk göğüs ağrısını Suriye’de göreceğiz.. ABD’nin hafif omuz vermesiyle Esad gidecek.. Dün Lavrov ve Kerry’nin anlaştıkları budur.. Türkiye amacına ulaşmış görünecek. Ama konvansiyonel bir zaferdir, stratejik değil.  

 

"Yeni" Suriye daha çok Rusya’nın kontrolünde olacak! Pazarlık buydu.. ABD, İsrail, Irak, İran ve Körfez ülkeleri de memnun olacaklar.

 

Peki Türkiye?.

 

İsrail’le barışacak!

 

"ABD, bölgeyi Rusya’ya bırakıyor" çok iddialı gelebilir.. Karıştırmamak lazım.. Rusya kim? Türkiye kim? İsrail kim? Araplar kim?..

 

Emanetle tapuyu karıştırmamak lazım!

 

Burada ayrı bir denge kuruluyor.. Üçgen var.. Mısır-Türkiye ve Körfez.. Artı İsrail. İsrail'in artısı şimdilik Rusya'ya.. Sonra genişleyecek!

 

Doğal veya suni afetlere karşı tapunun sigortası budur. 

 

http://twitter.com/NedretErsanel 

Bu yazı 5,177 defa okundu.