0 0 0000

'Suriye'de Türk-Rus müttefikliği' kaç ünlemle yazılır...

Rusya’nın BM’de gösterdiği tavrı 'su almaz' saymamak gerekiyor…

Bütün Akdeniz’in ellerinin arasından kayıp gidişini buğulu gözlerle izleyen Kremlin için Suriye’nin yeri farklı olmalı.. Şam’ın değil, o başka.

Bu yüzden Batı’nın önerdiği yaptırımları Çin’le birlikte terslemesini, güçlü bir karşı duruş olarak okumamak lazım. Çünkü hayat öyle değil...

Tıpkı, aşırı gazdan havalanan Rumlar’ın, "Ruslar da bizim yanımızda, savaş gemilerini gönderiyorlar" sözlerine fazla kulak asmamak gerektiği gibi.

(Çünkü Rumlar gibi yaparsanız, açlıktan nefesiniz kokarken, Fransa’nın yaptığı-gibi-her biri servet hayalet gemileri, "bak Türkler"e’ diyerek size "hediye" ederler.)

Rusya, Akdeniz’e nükleer denizaltılar da destroyerler de gönderebilir.. Ama hedef daha farklı olabilir!

Hatta hedef, kanlı-bıçaklı göründükleri ile aynı dahi olabilir!

Ortadoğu karasında olanları Batı planlı 'büyük' bir düzeltme/düzenleme olarak görenlerin, Akdeniz’in de bir Batı iç gölü haline getirilmeye uğraşıldığını anlamış olmaları gerekir.

Çin anladı.. Rusya da öyle. Kayıplarının gayet farkındalar.

Bu halde, "bıçak kemiğe nerede dayanacak" diye sorarsanız, muhtemel yanıtlardan biri Suriye olabilir.

Suriye'de beklenen gelişmeler, Moskova’yı bu coğrafyadan "koparacak" sonuçlara yol açabilir.

O kadar ciddi: Rusya’nın Ukrayna-Sivastopol'daki üssü/limanı, kuzey-güney eksenine açılan tek askeri kapı. Ama ömrü kısa.. 2017’de kira sözleşmesi bitiyor. Dahası Ukrayna NATO ve AB üyesi olabilir.

Ruslar için "çok kötü" kategorisindeki bu durum Suriye’deki Tartus üssü ile ikame ediliyordu.. Orası da giderse...

Fazlası da var.. Ruslar’ın Irak’taki enerji yatırımları, bunların denize/dünyaya açılan yolları açısından da Suriye önemli.

İki ülke arasındaki siyasi/askeri/tarihi boyutlara hiç girmiyorum.. Bu iki neden dahi "bıçağın kemiğe dayandığı yer" olabilir…

Bu durumda Rusya, Esad’ı gözden çıkarabilir mi?

Güçlü ve yanıtı belli bir soru gibi duruyor ama doğrusu, "gözünün yaşına" bile bakmaz..

Rusya için öncelikli olan Esad değil!

Rusya’nın vetosunu sevinç çığlıkları ile karşılayanlar, sadece saatler sonra Suriyeli muhalifleri Moskova’ya çağırmasını tercüme etmeliler.. Keza, Medvedev’in ağzından çıkan, "ya reform yap ya çek git" mealindeki mantığı da...

Bölgede iki ülke, Rusya ve Türkiye, "istememelerine rağmen" Şam yönetiminin gidici olduğunu anladı.. Artık "sonrasını" ayarlamaya çalışıyorlar..

Dahasını söyleyeyim mi; Rusya ile Türkiye arasında bu konuda "uyumlu" bir politika da olabilir!

Bir çok kesim, Suriye politikaları yüzünden Ruslar’ın Ankara’ya kızabileceğini iddia etti.. Nükleer santral, BTC, doğalgaz, yeni bir savaş istememe, Suriye’de iç savaş kaygıları, Karadeniz, Akdeniz varken İki ülke karşı karşıya gelebilir mi?

Bilgiyi de soruyu da yüceltelim: Olası Suriye yönetimi, hem ABD hem Rusya hem İsrail hem de Türkiye ile uyumlu olabilir mi?

Şam yönetimi devrildikten sonra değil, şimdi cevaplanması gereken belki de cevaplanmış (!) bir sorudur bu.

Ama cevaplanması gereken çok daha sağlam ama henüz bilinmeyen sorular var…

Esad nasıl gidecek?

Yerine hangi general gelecek?

Türkiye, Esad’ın yerine geleceği seçme hakkına sahip olacak mı?

Rusya’nın üssüne karşılık ABD hangi komşudan üs alacak?

Kendi adıma en kaygılısı da şu…

Şam yönetimi ister reform (!) yapsın ister yıkılıp yerine reformcu (!) gelsin, Suriye’deki değişim ülkedeki Kürt varlığını Irak ve İran’daki çizgiyle birleştirecek mi?

Denize kavuşturacak mı?

http://twitter.com/NedretErsanel

Bu yazı 7,092 defa okundu.