0 0 0000

'Bütün iktidar Sovyetlere!'

1917, Bolşevik Devrimi'ni bu slogan getirdi. Lenin 1917'nin nisan ayında mühürlü trenle İsviçre'den Rusya'nın başkenti Petrograd'a geliyor ve bu tezi ortaya atıyor. Stalin Pravda'da, I. Dünya Savaşı için onurlu barış arayışını 'devrimci savunma' tezi ile sürdürürken Lenin 'devrimci mağlubiyet' tezini öneriyor. Sonra da bütün iktidarın işçi ve köylü konseylerinden oluşan Sovyetlere devredilmesi için genel bir ayaklanma çağrısı yapıyor.

'Bütün iktidar Sovyetlere' sloganı tarihte söylenmiş en etkili ve parlak sözlerden biri. Bu sözün arkasında yüksek bir siyasî strateji, onun arkasında da Lenin gibi bir adamın dehası var. Sonuç ise, iktidarı ele geçirme başarısı. Başarılı olduğu için sonraki bütün Marksist hareketlere bu slogan rehberlik etti. PKK'ya da.

PKK-BDP siyasî çizgisi, Lenin'in 'bütün iktidar Sovyetlere' stratejisini takip ediyor. Kurulan çok sayıda legal ve illegal örgütün varlık sebebi bu strateji. KCK illegal, DTK legal olarak bir Sovyet modeli oluşturuyor. DTK'nın demokratik özerklik ilan etmesi ve bu hafta sonu Diyarbakır'da 'özerk parlamento' toplaması hep bu stratejinin taktik adımları. 30-31 Temmuz'da yapılacak bu toplantının, 'Özerk Kürdistan Parlamentosu'na dönüştürülme önergesinin verilip verilmeyeceği, gelecek tepkilere göre kararlaştırılacak. PKK egemen bir devlet erkinin kurumlarını oluşturuyor. Sonrası? Sonra 'bütün iktidar Sovyetlere', yani bu 'parlamentoya' olacak. Pekâlâ, korkup endişeye kapılmamız mı lâzım? Hayır. PKK'nın bu stratejisi anakronik bir fantezi. 1917'nin Rusya'sı ile, 2011'in Güneydoğusu arasında hiçbir benzerlik yok. Marksistlerin geyik muhabbeti, PKK'nın silah gücü ile hayat buluyor.

PKK'nın, BDP'li politikacılar tarafından seçim öncesinde 'statü talebi' formülü ile başlayan bu ulusalcı stratejisini karşılamanın tek çaresi demokrasi. Demokratik özerklik mi ilan ediyorsunuz? Tamam, buyurun hep birlikte Türkiye'yi yerinden yönetilen bir ülke haline getirelim. 'Özerk Kürdistan Parlamentosu' mu açıyorsunuz? Şu kent konseyleri bir türlü beklenen randımanı verememişti, sayenizde işleyen bir model ortaya çıkabilir. Demokratik temsil ve içinde 'ülkeyi bölmek' de dâhil hangi fikir olursa olsun özgür tartışma ortamı Türkiye'nin selameti için gerekli. Devlet soğukkanlı bir ejderha olarak bu teşebbüsleri ve tartışmaları saygı ve ilgi ile izler. Ne zaman kanunlarda yazılı bir suç işlenirse, o zaman 'meşrû şiddet kullanma ayrıcalığı' ile duruma müdahale eder. Meşrû şiddet kullanarak korunacak hak ise, devletin değil doğrudan bireylerin hakkı olacak. En başta PKK'lı olmayan ve son günlerde hain-PKK'lı olma potansiyeli taşıyanların hakları. Ne demokratik özerklik ilanı, ne de Özerk Kürdistan Parlamentosu kurmak suç değil. İsterse 'ben devlet kurdum' desin. Suç, daha sonra bu kurumlar aracılığıyla devlete ait yetkileri kullanarak o bölgede yaşayan insanların hak ve özgürlüklerini ihlal etmek. PKK'nın ve BDP'nin savunduğu 'kolektif haklar' meselesi de, tam bu yüzden dünyada kabul görmüyor. Etnik sorunları kolektif haklarla çözemezsiniz. Çünkü bu kolektif hakları kullanacak kurumlar o bölgede yaşayan bireylerin değil, sadece etnik bir kimliğin temsilini üstlenebilir. Sonra bireysel haklar ve özgürlükler üzerinde baskı oluşturur. Güneydoğu'da BDP'nin en çok oyu aldığı illerde, geriye kalan azınlığın durumunu gözünüzün önüne getirin. Herkesin sahip olduğu bir hakkı, meselâ 'Kürt yerine sadece insan olarak muamele görme hakkı'nı Kürdistan topraklarında nasıl koruyacaksınız?

Kürt siyasetinin enerjisi ve verimliliği Türkiye için bir avantaja dönüşebilir. Bunun tek şartı, PKK'nın şiddetini kayıtsız şartsız kınamaktan geçiyor. Bir yandan asker-polis öldürmek, öbür taraftan demokratik örgütlenmeleri geliştirmek tek kelime ile tutarsızlık. 'Bütün iktidar Sovyetlere!' derken, bir de bakarsınız o örgütler içinde mecburen demokrasiyi öğrenmeye ve uygulamaya mecbur kalırsınız. PKK-BDP çizgisinin ulusalcı 'statü talebi' ve bunun taktik hamleleri Türkiye'yi bölünmeye götürecek bir tehlike oluşturmuyor. Tersine hepimiz bu süreci, silahların susması için bir vesile olarak görmeliyiz. Kürtler istemezse Türkiye bölünmez. Bu konuda Kürtleri ikna edemiyor ve rızalarını alamıyorsak o zaman PKK'ya değil aynaya bakmamız gerekir.

zaman

Bu yazı 1,355 defa okundu.