0 0 0000

Oy verirken hangi ölçütü kullanmalı?

Şu tip sözler duyuyoruz: "AK Parti çok iyi, çok önemli işler yaptı... Yapmaya da devam etsin... Ama ben oyumu X'e vereceğim."
Böyle düşünenlerin çeşitli gerekçeleri var:
 Kiminin ailesi CHP'li olduğu için "eli varmıyor" AKP'ye oy atmaya...
 Kimi işadamı olmasına rağmen gençlik nostaljisiyle oyunu minik sol partilere veriyor.
 Kiminin Kürt damarları kabarıyor.
 Kimi seçim bildirgelerini inceliyor, hoşuna giden "bir adet" vaat nedeniyle bezelye büyüklüğünde bir partiye yöneliyor.
 Kimi tarikatının, cemaatinin yolundan gidiyor.

***

Bunların tamamı "yanlış bilinç" ürünü...
Çünkü 12 Haziran, "her bir partinin, diğer partilerle yarıştığı" olağan bir seçim değil.
Bu seçimde "CHP, MHP, BDP ve Sol" ittifak kurdu. Niye?
Cevap net: AKP öncülüğünde yeni bir Anayasa yapılmasını engellemek için...
Demireller, Kıraçlar, Ergenekon adayları, Batı medyası niye devreye girdi sanıyorsunuz?

***

"AKP, 330'dan az milletvekili kazansın ki Anayasa'yı uzlaşmayla yapsın" diyenler yanılıyor!
Öteki partilerin, yeni bir Anayasa yapmak gibi bir niyeti yok ki uzlaşma olsun!
Örnekler ortada:
Geçenlerde Süheyl Batum, CHP'nin Anayasa ilkelerini açıkladı. Baktık ki asıl amacı atanmışları (dolayısıyla askeri) devreye sokmak.
MHP zaten "Bölüneceğiz" diyor, başka bir şey söylemiyor. Ne gaz pedalı var, ne de vites. Sadece fren.
BDP'liler ise "400 milletvekili alsanız da Anayasayı size yaptırmayacağız" diye bağırarak tavırlarını belli ettiler zaten.

***

Özetle şu anda iki blok var:
Yeni bir Anayasa yapmak isteyen AK Parti ve statükoyu korumak için uğraşan Anti-Parti.
AKP'nin girişiminden dört dörtlük, ideal, gıcır bir Anayasa çıkmayabilir. Çıkmayacaktır da... Tamam ama 1924'ten beri ilk kez, sivil siyaset kendi Anayasasını yapmış olacak.
Bunun anlamı şu: Askerin Anayasasını bir kere kökten değiştirebilirsek... 30 yıl beklemeyiz; beğenmediğimizde, yine değiştiririz.
Halbuki CHP+MHP+BDP+Sol'dan oluşan koalisyonun amacı, tam da askerin devreden çıkmasını engellemek.
Özetle: Oyumuzu kime verirsek verelim, neticede iki bloktan birine gidecek... Bir tarafta; sivilleşme, demokratikleşme, serbestleşme... Diğer tarafta; 1982 Anayasası, vesayet rejimi, statüko...
Aslında zor bir tercih değil.

'Kürtçe' Ezan: 1930'lara dönüş
Kürt halkının hakları ve talepleri için mücadele ettiğini söyleyen BDP'lilerin kredileri giderek azalıyor.
Biri bana anlatsın: 1930 model Türk ulusalcılığını taklit eden bir zihniyete niye hoşgörüyle bakmalı?
Apo, Kürt çocuklarının başöğretmeni olacak filan derken iş 'Kürtçe Ezan'a dek vardı işte.
Geçenlerde, "Kürt ulusalcıları Kemalist oldu" dediğimde sinirli mesajlar aldım. Bana niye kızıyorlar ki? Baksanıza, Kemalistleşmek için adeta özel çaba harcanıyor.
Felsefe fukarası apoletlilerin, "Atatürkçü Düşünce Sistemi" diye, dünyada kimsenin yemediği bir salata yarattıklarını yazıyorum ya...
Yanılmışım. Meğer ulusalcı Kürtler o salataya bayılmış.
"Takma kafana; ne yaparlarsa yapsınlar" diyeceksiniz. İyi ama "bağımsız devlet" kurup, ayrılmak istemiyorlar ki... Hayalleri otonomi, federasyon, falan filan...
Yani Türklerin başöğretmeni yetmiyormuş gibi, bir de Kürtlerin başöğretmeniyle uğraşacağız.
Apo Caddesi, Apo Spor Salonu, Apo Havaalanı, Apo Stadı, Apo Parkı, Apo Kültür Merkezi, Apo lisesi...
Bir Kürt dünyaya bedeldir... Ne mutlu Kürdüm diyene... Ezanı da Kürtçe okudun mu, hoş geldin 1930'lar. Bunlar güzellik kraliçesi de seçer değil mi Engin Abi?

sabah

Bu yazı 1,472 defa okundu.