0 0 0000

Maceracı olmayan apoletliler Balyoz davasından memnundur

Efendim askeriyenin "burasına" gelmiş de... Daha fazla üstlerine gelinirse, sokağa çıkacakmış da...
Bu tarz konuşmalar, vesayetçi propagandadan başka bir şey değil...
Ulusalcılar, Ergenekoncular, Balyozcular, darbe heveslileri, Silahlı Kuvvetler'in bir "bütün" olduğu sanısını yaymaya uğraşıyor. Sanki tüm apoletliler aynı fikirdeymiş gibi...

***

Halbuki farklı çıkarlar var orduda...
 Balyoz-Ergenekon soruşturma ve davalarının kendilerine kadar uzanmasından korkanların, Genelkurmay Başkanı Org. Işık Koşaner'e baskı yaptığı doğrudur.
 Bu davalara karışmış olanların aileleri ve samimi arkadaşları da Koşaner'e "harekete geçin" diyor.
 1942'den itibaren Silahlı Kuvvetler içinde her zaman darbe heveslileri oldu... Ulusalcılar, Baas kafalılar... Ebette bunlar da GK Başkanı'nı kışkırtmaya çalışıyor.

***

Ama onlar gibi düşünmeyen çok:
 Demokrasiye bağlı, hukuk devletinden yana olanlar.
 ABD'yi ve NATO'yu önemseyerek, dünya konjonktürüne bakarak, darbeciliği "maceracılık" olarak görenler. (Başkan Obama, "Mısır'da ne yaparız" diye danıştığı sürece, Başbakan Erdoğan'a dokunamazsın!)
 Silah arkadaşlarını içeri atmayı, sürgüne göndermeyi planladıkları için Balyozcuları sevmeyenler.
 En önemlisi: Aksatmadan, yalpalamadan, riske atmadan, askeri kariyerlerine devam etmek isteyenler.

***

Bu son kategori çok önemli...
Darbeler askeri hiyerarşiyi bozar. Çünkü emekli olması gereken bazı askerler, koltuklarında oturmaya devam eder.
Terfi ve atama sistemi allak bullak olur.
Diyelim ki korgenerallik bekleyen bir tümgeneral, kadrosuzluktan küt diye emekli edilir.
Dolayısıyla generalleri bir maceraya atılmaya ikna etmek kolay değildir.

***

Davalar ise tam tersi bir duruma yol açıyor. Kariyercileri olumlu etkiliyor. Aynı hayali örnekten gidelim:
"Herhalde önümüzdeki YAŞ'ta beni kadrosuzluktan emekli ederler" diye düşünen bir tümgeneral... Bir de bakıyor, "yukarıda" pozisyonlar açılmış... Korgenerallik ne kelime, şansı yaver giderse, ileride orgeneral bile olabilir!
Terfi ve atamalarda, apoletlilerin zihni elektronik beyin gibi çalışır: Beklenmedik bir kadro boşalmasının, kendilerini nasıl (olumlu) etkileyeceğini şıp diye bilirler.
Özetle: Muvazzafların yargılanması ulusalcıları deli ediyor ama siyaseti değil, sadece mesleğini düşünenlerin, buna bir itirazı olmaması gerek.

Âşıklar Treni
Pazar günü Bostancı'daki Balıkçı'dayız... Bilen bilir, trenler Balıkçı'nın hemen önünden geçer. Bu sebeple, "İçinden tren geçen restoran" diye anılır.
Neyse... Baktık, üzerinde "St. Valentine Express" yazan bir tren. Hızla geçip gitti.
Biraz araştırdım. TCDD'nin değil, bir şirketin organizasyonuymuş. Sapanca'ya gidip dönecek olan tren, 14 Şubat Sevgililer Günü için hazırlanmış.
İyi güzel de, trene niye St. Valentine'in (Aziz Valentine) adı verilmiş; işte onu anlamadım.
Sevgililer Günü, Hıristiyanlık öncesi dönemden kalma bir gelenektir.
Pagan kültürünü yok etmek için, bu tür törenlere, kutlamalara, anmalara, Kilise kendi damgasını vurdu.
Bu bir el koyma olayı. Ortadan kaldıramadığı için kendine mal etti adam!
Günümüzde bir eğlence ve tüketim günü haline geldi 14 Şubat... Arzu eden tüm dinliler ve dinsizler kutlayabilir.
Ama "St. Valentine" dediğiniz anda, olayı Hıristiyanlaştırmış oluyorsunuz.
Ne gerek var! Hıristiyanlaştırmayın da, Müslümanlaştırmayın da...
Trene "Âşıklar Treni" dersin, olur biter. Zaten bu özel tren hakkında internette yazan birisi de aynen o ifadeyi kullanmış: Âşıklar Treni...
Çok daha güzel!

sabah

Bu yazı 1,672 defa okundu.