0 0 0000

Boykot ne demek?

REFERANDUMUN en önemli sonucu, “boykot” olgusudur. Elbette sandıktan evet çıkması demokrasimiz için bir kazançtır... Boykotu daha önemli saymamın sebebi, Türkiye’nin en kritik ve çözümü en zor probleminin Kürt meselesi olmasıdır.
Öcalan ve BDP için uygulaması en kolay yöntem boykottu.
Tarım Bakanı Mehdi Eker’in BDP’lilere önerdiği gibi “sandığa gidip geçersiz oy verme”  formülünü kabul etselerdi, kimin ne oy attığını kontrol edemezlerdi.
Boykot, kontrolü en kolay sistemdi.
Öyle yaptılar.
Boykot, Öcalan’ın ne kadar bir oy kitlesini kontrol edebileceğini ortaya koydu. Zaten bu çizgideki partiler kabaca 2 milyon oy alıyorlar. Bunu küçümsemek ve çözüm arayışında bu kitleyi dışarda bırakmak mümkün değildir.
Fakat bir gerçek daha var: Boykot, bölge ve Kürt olgusunun tamamını yansıtmıyor. Nitekim Öcalan’ın emrine uymayı reddeden çok geniş bir Kürt kitlesi sandığa gitmiştir! Bu yakıcı gerçeği de Öcalan ve BDP’liler çok iyi ‘tanımalıdır.’

İşte boykot rakamları
Seçim istatistiklerini çok iyi izleyen Sayın Erol Tuncer’den rica ettim. 2007 seçimleri, 2007 referandumu ve son 2010 referandumundaki katılma oranlarını gönderdi. 2007 seçimlerinde DTP’nin sıralamada birinci veya ikinci olduğu 14 ildeki seçime katılma oranları şöyle:

Tabloda görüldüğü gibi seçime katılma oranlarındaki düşüşler önemlidir ve anlamlıdır. Ancak bir gerçek daha var: Bir o kadar önemli kitle de Öcalan’ın çağrısına uymayı reddederek sandığa gitmiştir!..

Radikalizm engeli
‘Kolektivist’ mahalle baskısı ve korku gibi unsurların rolünü analiz etmek için elimizde veriler yok. Bu sebeple yakın rakamları esas alalım: ‘Yüzde 50 eşiği’ açısından baktığımızda sadece beş ilimizde katılma oranları yüzde 50’nin altına düşmüştür; Hakkâri, Şırnak, Diyarbakır, Batman ve Van... Bunların oranları çok farklı olduğu gibi, sandığa gitmeyen herkesi ‘boykotçu’ saymak da mümkün değil...
Kaldı ki diğer bütün illerde halkın çoğunluğu sandığa gitmiştir. Katılım oranı Bitlis’te yüzde 70, Şanlıurfa’da yüzde 68, Tunceli’de yüzde 67, Ağrı’da yüzde 56, Muş’ta yüzde 54’tür.
İşte bu fevkalade önemli gerçeği de Öcalan’ın ve BDP’lilerin ‘tanıması’ gerekmektedir.
Sandığa gitmeyenler içinde geleneksel “katılmayanlar” vardır; fakat sandığa gidenlerin tamamı, “boykot”u reddederek sandığa gitmişlerdir.
Boykot edenler Öcalan ve BDP’nin “demokratik özerklik” adlı projesine destek verdiği gibi, sandığa giden çoğunluk da bunu reddetmiştir!
Böyle bir tabloda nasıl bir çözüm üretilebilir?!
Kürt hareketi bu çoğulculuk ve çeşitlilik gerçeğini görerek, çözümü tıkayan radikal ve maksimalist talepleri bırakıp ılımlı politikalar geliştirmesi gerektiğini anlamalıdır.

milliyet

Bu yazı 1,491 defa okundu.