0 0 0000

PKK silahlarını susturur mu?

TÜSİAD “sadece silahlar sussun, herkes konuşsun” dedi.   Ardından Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’le görüşen 17 sivil toplum kuruluşu adına TOBB Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu, “Şiddetin şiddetle çözülemeyeceği ve terör nedeniyle demokratikleşmeden vazgeçilmemesi noktasında hemfikiriz” açıklamasını yaptı.
Diyarbakır’da baronun öncülüğünde bir araya gelen sivil toplum kuruluşları da, “Operasyonlar dursun, PKK ateşkes ilan etsin” çağrısında bulundular.

Erdoğan’ın sorusu
Başbakan Recep Tayyip Erdoğan da sordu:
“Yani kimin silah bırakması isteniyor? Burada güvenlik güçlerinin mi silah bırakması isteniyor yoksa terör örgütünün mü silah bırakması isteniyor? Burası çok önemli. Güvenlik gücünün silah bırakması bir defa hiçbir zaman söz konusu değil...”
“Silahlar sussun” derken, bazıları mahcup biçimde bazıları açıktan, “Hem TSK hem PKK”yı kastediyorlar. TSK’ya ve PKK’ya eşit mesafede durmanın zorluğunu biliyorlar ama bunu da hissettiriyorlar.

Ne zaman sustu?
PKK silahlarını ne zaman susturdu? Kendine göre ne zaman “ateşkes” ilan etti. Kış koşullarındaki zoraki susmaları saymazsınız; ya çok ağır kayıplar verdiği, Öcalan teslim edildiği zaman ya da siyasal beklentiye girdiği zaman...
Birinci nedenle silahları susturduğunda toparlanır toparlanmaz yeniden şiddete başvurdu. İkincisinde Öcalan’ın yaşamının garanti altında olduğunu, idam cezasının kaldırıldığını ve ABD’nin Irak’ı işgaliyle Kuzey Irak’ta yeniden güçlendiğini gördüğü zaman yeniden başladı.
Siyasal beklentiye girdiği son dönemde ise aslında silahları tamamen susturduğu söylenemez. PKK, hükümetin açılım süreci, anayasa değişikliği nedeniyle ciddi siyasal beklentiye girmişti. Ancak bu bekleme sürecinde bile silahlarını tam susturmadı. Açılım süreci başladığından bu yana verilen şehit sayısı 180’i aştı. Bu PKK’nın silahlarını “susturduğu” haliydi.

Silah bırakır mı?
Elbette PKK’nın silah bırakması, dağdan inmesi herkesin arzu ettiği bir sonuç. Ancak terör örgütleri siyasal hedeflerine ulaşmadan silahlarını bırakmazlar. Siyasi talepleri kabul edilmedikçe ve olanak buldukça terör eylemlerini sürdürürler. PKK da hep böyle yaptı.
Açılım süreci ortaya çıkardı ki; PKK, Güneydoğu’ya -şimdilik- özerklik verilmesini, anayasada vatandaşlık tanımının değiştirilmesini, Kürt kimliğinin -şimdilik- kurucu olarak belirtilmese bile anayasada güvenceye alınmasını, Kürtçe eğitime geçilmesini, Öcalan’ı kapsayacak ve ona siyasal haklarını verecek bir genel af çıkarılmasını istiyor. Öcalan “özerklikten” ne anladıklarını açıklamıştı; Güneydoğu’da Kürtlerin ayrı bir meclisi, ayrı bir güvenlik gücü (ordusu), ayrı bir adalet sistemi (mahkemeleri), vergi toplama ve harcama yetkisi, ayrı bir futbol ligi...
PKK’nın silah bırakmaktan anladığı Güneydoğu’da “ilan edilmemiş bir devlet” kurulması ve silahlı gücünün de burada “güvenlik gücü”ne dönüştürülmesi...
Bugünlere silahlı geldiğine inanan PKK’nın, Kuzey Irak’taki lojistik derinliği, rahat koşulları ve uluslararası desteği sürdükçe; çağrıyla silah bırakacağını düşünmek gerçekçi değildir, Ankara’nın bu talepleri kabul edeceğini düşünmek de...

milliyet

Bu yazı 1,103 defa okundu.