0 0 0000

Gladio dimdik ayakta

Sivil arabalarda gezen bombalardan... “İyi saatte olsunlar”ın Nevruz’da başa çıkılamayacak türden provokasyonlara hazırlanmasından...

Şemdin Sakık’ın 28 Şubat’taki alçakların alçaklıklarını da sergileyen yeni kitabından...

Askeriyenin hiddetle Sayıştay denetimine “vatan, millet, Sakarya” edebiyatıyla karşı çıkmasından söz etmiyorum.

Söz ettiğim şey, 16 Mart Katliamı’nı, göz göre göre  “zaman aşımına” uğratan devlet içindeki irade...

Biliyorsunuz, Yargıtay, 16 Mart 1978’de meydana gelen katliamla ilgili davanın “zaman aşımı”nı önceki gün onayladı.

Ve böylece dava, 33’üncü yılında ikinci kez kapandı.

***

16 Mart nedir?

Vikipedia şöyle yazıyor:

“16 Mart Katliamı, 16 Mart 1978 günü İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi önünde 7 öğrencinin ölümü, 41 öğrencinin de yaralanmasıyla sonuçlanan bombalı ve silahlı saldırıdır.

İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi 1. sınıf öğrencisi olan ülkücü öğrencilerin içinde gizlice faaliyet gösteren genç bir istihbaratçı, İstanbul Emniyeti’ne geçtiği bilgi notunda, ülkücülerin 8-10 gün içinde İstanbul Üniversitesi çıkışında solcu öğrencilerin üzerine ‘dinamit atıp, silahlı tarama yapacakları’nı bildirmiştir.

Emniyet arşivine 7 Mart 1978 tarih, 1.D.2.12780 koduyla girip resmiyet kazanan bilgi notunda belirtilen yer ve tarihte gerçekleşen katliama engel olunmadı. Bilgi notu katliamla ilgili soruşturma ve yargılamalar sürerken hiç ortaya çıkmadı. Olaydan 19 yıl sonra dava ikinci kez açılıncaya, bilgi notunun yazılışının üzerinden 22 yıl geçinceye kadar.

Şükrü Balcı ve Süreyya San’ın aralarında bulunduğu polis şefleri ‘görevlerinde kayıtsız kalmak’la, Reşat Altay ise saldırıya uğrayan öğrencileri dağılma noktasına kadar koruma altında tutması gerekirken üniversite kapısında terketmekle suçlandılar. İzmit 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde TCK 230 uyarınca görevi ihmalden yargılanıp, delil yetersizliğinden beraat ettiler. Sanık emniyetçiler hakkında verilen tek ceza polis başmüfettişlerinin önerdiği disiplin cezası niteliğindeki ‘ihtar’ cezası olmuştur.”

***

Katliamı yapanların bu kadar açıkça ve bu kadar uzun bir süre himaye edilmesi, Ergenekon’un sapasağlam ve dimdik ayakta olduğunu göstermekte.

Cinayetin nasıl zaman aşımına uğradığının izini sürün, tartışmasız bir biçimde Gladio’nun adresini bulursunuz...

İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesi Savcısı, 30 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğunun anlaşıldığından davanın ortadan kaldırılması gerektiğini belirttiğinde, ben bir yazı yazmış, dönemin Adalet Bakanı ve şimdiki Meclis Başkanı Mehmet Ali Şahin’e şöyle seslenmiştim:

“Geçen hafta cezaevinde kötü muamele yüzünden ölen tutuklu Engin Ceber’in yakınlarından devlet adına özür dileyerek buralarda rastlanmayacak cinsten bir uygarlık adımı atan Adalet Bakanı Mehmet Ali Şahin’e bir sorum var:

Sayın Bakan, bu kadar önemli bir dava, kimler tarafından ve nasıl bir himaye görerek zamanaşımına uğratıldı?

Ölenler bakan, milletvekili, emniyet müdürü ya da general olsaydı, dava aynı akıbete uğrar mıydı?

Oralarda, kimler tarafından ve nasıl işlendiğini bildiğimiz katliamları koruyarak Ergenekon adına gözdağı veren ve yargıdan daha güçlü olan birileri mi var?

Cevaplarsanız çok sevineceğim.”

***

Bomba patlamasından beş dakika sonra tesadüfen olay yerinden geçtiği için katliamın görgü tanığı sayılabilecek olan dönemin Adalet Bakanı, şimdiki Meclis Başkanımız Mehmet Ali Şahin bu yazı üzerine beni aramış ve...

Yazıyı dikkatle okuduğunu ve “bu davanın nasıl zamanaşımına uğradığını bir kez de kendi kendine sorduğunu” söylemişti.

Ardından, Ceza ve Tevkif İşleri Genel Müdürü’nü aradığını...

Aynı soruyu yönelttiğini...

Genel Müdür’ün de aynı soruyu mahkemeye aktardığını anlatmıştı.

Mahkeme ise Adalet Bakanlığı’na duruşma zabıtlarını göndermiş...

Bakan bakmış ki sorun çözülmüyor, iki müfettiş görevlendirmiş...

star

Bu yazı 1,127 defa okundu.