0 0 0000

Türk Şamanların oyu Amerikan Cumhuriyetçilerine?

Bir ara Türkiye’de haber programlarının en popüler konusu İslam ve ilgili konulardı.

Anımsayın, Yaşar Nuri Öztürk’ün, Edip Yüksel’in, şu an hepimizin tanıdığı bir çok ilahiyatçı ve yazarın parladığı yakın yıllar.

Kuran ve İslam yorumlarının tekrar tekrar ele alınıp, farklı ve renkli bakışlarla yeniden okunduğu yoğun dönem.

Henüz “ılımlı İslam” tabiri bu kadar popüler değildi. Sonra dillerden hiç düşmedi. Hâla da öyle.

Hatta o zaman bir büyük Fransız gazetesi-ya Liberation ya da Guardian olmalı-“İslam’ın yeni okuması/reformasyonu Türkiye’den başlayacak” başlıklı haber yapmıştı.

Şimdi aynı sürecin “Türk kökleri, kültürü, dini” üzerinden yapıldığını hissediyorum…

Bir çok yeni ve ilginç kitap var piyasada.

Bu zamana kadar tanımadığımız bir seri bilim adamı da şimdi ortaya çıkıp, biz Türklere “gerçek Türklüğü”, “ön Türklüğü” anlatıyor.
 
Gerçekten çarpıcı ve hoş bilgiler var.

Meselâ Yalçın Küçük hoca, Kalemler ve Kılıçlar programında “gök tanrı”ya şükür etmeye başladı aylar önce.

Bu çok açık bir "Türk mistiği" ifadesi. İslam öncesi Türk inanışına-derinine özellikle girmeden-sert bir gönderme içeriyor.

Şamanizm üzerine de sayısız makale ve kitaba rastlıyorum. “Ön Türkler”in dini inanışları konusunda bazı yanılgılar düzeltiliyor.

Ama burada dikkat edilmesi gereken noktayı özellikle belirteyim. Bu açılımlar, klasik ülkücü, milliyetçi veya ırkçı bir dille yapılmıyor.

Bilimsel analiz ve kaliteli bir entelektüel birikimle sunuluyor. Bu önemli.

Akademik kariyeri ve geçmişi “sağlam” ilim adamlarının iddiaları, İsa’nın çarmıhından, Mısır hiyorogliflerine, İngilizce ve Almanca’nın kökünün ön Türkçe olduğuna, Kızılderili dili ve kültürü ile eskiden de bilinen benzerlikleri çoğaltarak-Türklüğün geçmişini mümkün olan eski güne çekmeye çalışan bildik çevrelerin iddiaları bir yana-MÖ 14 bin rakamını “arkeolojik buluşları ve batı tastikini” göstererek ispatlıyor.

Bahis ettiğim kitaplar içinde efsanevi kıta Atlantis’in dilinin Türkçe olduğunu söyleyen de var, “Amazonlar” diye bilinen savaşçı kadınların yine ön Türklerin uzantısı olarak Atlantis’i yok ettiğini söyleyenler de.

Çok çekici konular. Aslında bu manada da “popüler kültürel” işaretler daha önceden gelmeye başlamıştı.

Başrollerini Beyaz ile Haluk Bilginer’in oynadığı, Ezel Akay’ın yönettiği “Hacivat ile Karagöz neden öldürüldü” filminin içeriğinde, çok ciddi ve filmin “komedi” yapısından uzak bir bakış oluşturulduğunda sert Şamanik göndermeler vardı.

Türklüğün İslamı kabul ettiği günlerde yapılan cami minarelerini ayakta tutacak “harcın sırrı” bir Şaman’ın bilgisinde gösteriliyordu. Türklerin “duvar ustaları” o kadar bilgili değildi henüz!

Keza önemli ve kıdemli bilim adamları ile araştırmacılar -bazıları yurt dışından yurda dönmüş-Haluk Tarcan ve anıt isim Kazım Mirşan gibi ilginç ve bugüne kadar “bastırıldığı/sindirildiği” anlaşılan yeni Türk bilgileri aktarıyorlar.

Hatta bu yeni bilgilerin çoğu, Türkiye’de efsane olmuş arkeologların ve tarihçilerin ezberlerini bozacak kadar iddialı.

Bir örnek vereyim… Ord.Prof. Ekrem Akurgal Türk arkeolojisinin saygın isimlerinden biridir. Onun bulguları daha doğrusu aktardığı bazı bilgilerin-yanlış değil-eksik olduğu bile açık biçimde dillendiriliyor.

Yoğun yeni bilgi akışının ne anlama geldiğini yorumlamak lazım. Benim-şimdilik-kanaatim bu eğilimin “yerel ölçekli” olmadığı.

Yani Türk iç politik ve bilimsel dinamiklerinden ivmelenmiyor. Daha küresel bir itme olduğunu düşünüyorum.

2007 yılının Eylül-Ekim ayından başlayarak Türkiye’nin ana tema olduğu bir kırılma yaşandığı fikrindeyim.

Bu kırılma Türkiye’yi tarihte olmadığı kadar ve hiç birimizin tahmin edemediği biçimde sadece bölgede değil dünyada “öncül” bir konuma sürükleyebilir. Tabii tersi de geçerli. Sonuç, pozisyonu nasıl aldığınıza bağlı!

Şu an Türkiye’de pek çok konu uzmanı ve akademisyen bunu “hissediyor”. "Hissediyor" dememin sebebi bu tespiti onayacak bilgilerin kısırlığı.

Ancak enerji meselesinin bir ipucu olduğu anlaşılıyor. 2008 içinde bu yolda hallice ipucu geleceğini tahmin ediyorum.

Taşların yerine oturması için iki seçimi izleyelim derim.

Birincisi bizdeki mahalli seçimler, ikinci ABD Başkanlık seçimi.

Ve yanılma payımı “kuvvetlice” saklayarak söylüyorum, dört gözle beklediğimiz “Demokratlar” bu şablona uymayabilir!

Şimdi diyeceksiniz ki, başta yazdıklarınızla bunların alakası ne?

İzin verirseniz bu seferlik burada keseyim… Ama söz, yanılsam da devam edeceğim!

Bu yazı 2,909 defa okundu.