0 0 0000

Türkiye'yi birlikte sevmemiz imkânsız mı?

Hak ve adaleti tesis etme gayreti göstermek yerine insanların katledilmesine etnik köken ekseninde birtakım mazeretler üretenler ve bundan siyasi olarak nemalananlar bugün şehit askerlerimizin ardından timsah gözyaşı döküyor olmalılar.
Zira kalleşçe öldüren, katleden, yok eden kimselerin ne ırkı önemlidir, ne kökeni, ne de milliyeti. Zorbalık eden ve yaşama hakkını gasp eden kim olursa olsun, cezai yaptırıma tabidir. Arkasından vurulan Hrant Dink'in cenazesinde yürüyen kitlelere 'Ermeni dölü' diyerek derhal 'hain' bir kimlik iliştirmek suretiyle hepsini topluca infaz edenler bu cinayeti lanetlemek yerine "şehit cenazeleri için aynı kişiler yürürler mi bakalım" diyerek kışkırtıcılık yapmayı yeğlemişlerdi. Sanki bir katliam diğerinden daha meşru olabilirmiş gibi, katledilenlerin 'popülarite'sini kıyas ederek ölülerimiz üzerinden siyaset yapmışlar, meseleyi devletlerin politik kumpasları üzerinden ele almakta bir beis görmemişlerdi.

Oysa devletler birer aygıttır ve vicdanları yoktur. Bireylerdir vicdan muhasebesi yapmakla mükellef olan. Bugünlerde ise medyada, elektronik postalarda hararetle intikam yeminleri büyüten, meseleyi 'Kürt'ün kanı' veya 'Türk'ün kanı' olarak ele alan her iki taraf da yine kalbimizin bölünmesine hizmet ediyor. Minibüste taranarak katledilen, mayına basarak ölen, pusuya düşürülerek ateş hattında can veren askerlerimizin, vatandaşlarımızın ardından bazı yazarlar çizerler, bazı siyaset adamları daha çok üzülme hakkını buldular kendilerinde. Siyasi rant veya medya iktidarı elde etmenin başka yolu olmaması ne kadar acı. İstiyorlar ki PKK'nın bu apaçık zulmünden sonra bugüne dek "Kürt sorunu vardır" demiş olanlar da kısa yoldan PKK yanlısı ilan edilsinler. Böyle mi mücadele edeceğiz hak adına? Şehitler üzerinden aydınların kendi 'demokratlık' ölçütlerini yarıştırarak birbirini 'dövmek' için malzeme devşirmelerini dehşete düşmeden izlemek olası mı?

Öte yandan PKK'nın şiddetini kesin bir dille reddedenler arasında yalnızca Türkler mi var diye henüz sormadıysak, derhal sormamız gerek. Kürt kökenli ve bugünlerde gözü yaşlı komşunuz, eş dost akrabanız yok mu sizin de? "Şiddetle olan tek ilgimiz şiddet mağduru olmamız" diyen Kürtler yok mu etrafınızda? O halde Genç Siviller'den Kürt gençlerine (aktaran Bayramoğlu) kulak vermeliyiz birlikte:

"Köylerimiz yakıldı küsmedik, göç edip en kötü yerlerde yaşadık, en kötü işleri yaptık isyan etmedik. Akrabalarımız faili meçhullere kurban gitti, intikam peşinde koşmadık, üzerimize bombalar atıldı hukuktan başka bir şey istemedik" diyor ve silahtan başka çözüm istemeyen PKK'yı lanetliyorlar: "Mağdur insanlar zalimleşmeye başladığında yeni mağdurlar yaratacaklardır. Siz de bizim zalimleşmemizi mi istiyorsunuz? Bu mu bu ülkedeki derin güçlerle ortak paydanız? (...) Birileri bu ülkede adaleti, vicdanı ve insanlığı ayaklar altına alarak çevremizi kirletebilir; ama biz kendi kapımızın önünü her zaman temiz tutacağız."

Bu seslere kulak vermek yerine, Yalsızuçanlar'ın deyişiyle "dili yasaklanan, zorunlu iskâna tabi tutulan, çocuklarının ve köylerinin ismi değiştirilen, bir vakitler oruçlu iken dışkı yedirilen, günde yirmi saat işkence gören, hastalanan, sakatlanan, başka ülkelere iltica eden, alabildiğine ötekileştirilmiş, cahillik, yoksulluk ve kimlik krizi ile yaralanmış insanları" PKK'nın kanlı terörüne karşı seferberlik ilan edilir edilmez vicdanın üzerindeki kara örtülere mi gömeceğiz?

Terörün failini bütün Kürt kökenli, 'vatan hainliği'ni bütün Ermeni kökenli vatandaşlarımıza yıkarak vatana duyduğumuz sevgiyi çoğaltamayız. Zalim olan ile olmayanı birbirinden ayırmamız gerek. Şiddet ve intikamın dilini cenazelerde misilleme niyetine kullanırsak Genç Kürtler kadar 'temiz' kalmamız söz konusu olabilir mi? Sevilenin bizim nazarımızda 'sevgili' olmaktan başka bir kimliğe ihtiyacı yoktur. Onu tüm kusurlarıyla birlikte kabulleniriz. O halde hep birlikte sevmemiz mümkün olacak mı acaba bir gün bu 'sevgili' vatanı?

zaman

Bu yazı 905 defa okundu.