En Sıcak Konular

Erdal Şafak


Erdal Şafak
0 0 0000

Omerta yasası



Bombayı İsviçre gazetesi "Le Matin" patlattı: Fransa Cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy ile eşi Cecilia'nın arası bir kez daha açıldı.
Haberde çiftin en az bir aydır birlikte görülmediği, Cecilia'nın Elysee Sarayı'na (Cumhurbaşkanlığı mekânı) hiç uğramadığı, yakınlarının ifadesiyle "Kendi hayatını dilediği gibi yaşamak istediği", bunun da boşanmaya kadar varabileceği anlatılıyor. Tabii "Hınzır" bir ayrıntı da ihmal edilmiyor: "Cecilia'nın yokluğunda Nicolas Sarkozy başka kadınlarla görülüyor, örneğin geçenlerde aktris Carole Bouquet ile bir Asya restoranında baş başa yemek yedi."
Ancak bu haber Fransız basınında yok. Üstelik Fransa'nın bir numaralı çiftinin ilişkilerindeki gelişmeleri günü gününe izlemelerine rağmen.
Peki bu suskunluk niye?

Gerekçe ve gerçekler
Fransız basını "Kamusal alan" ile "Özel yaşam" arasına kalın bir duvar örülmesi gerektiğine savunuyor. Ancak diğer Batı ülkelerindeki meslektaşları bu gerekçeyi inandırıcı bulmuyor. Örneğin ciddi İngiliz gazetesi "Independent" şöyle diyor: "Dünyanın herhangi bir demokratik ülkesinde cumhurbaşkanı ile eşi arasındaki gerilim gazetelerde tam sayfa manşet olur. Ama Fransa'da tek sütunluk haber bile yapılmıyor." Onlara göre Fransız basınının yöneticilerinin özel yaşamlarına gözlerini kapaması sadece "Özel hayata saygı" kavramıyla açıklanamaz. Başka nedenler olmalı. Evet, başka şeyler var.
1-Fransız medyası üç büyük grubun elinde : Arnaud Lagardere, Bernard Arnault, Martin Bouygues. Kimi silah satıyor, kimi uçak, kimi GSM operatörü, kimi müteahhit. Yani hepsinin devletle işi var.
2-Üç büyük patron da Nicolas Sarkozy ile içli-dışlı . Sarkozy ayrıca büyük gazetelerin, dergilerin, TV kanallarının, radyoların yönetici kadrolarıyla da sıkı-fıkı.
3-Bu ilişki ağı, Sarkozy'ye zarar verebilecek haberlerin hemen Elysee Sarayı'na uçurulmasını sağlıyor . Tabii Sarkozy de derhal devreye girip, "İkna gücü" ile haberin gazetelerde yayınlanmasını veya TV'lerin, radyoların bültenlerine girmesini önlüyor.
4-Çoğu kez onun müdahalesine bile gerek kalmıyor . Gazetenin, derginin veya TV kanalının patronu sansürlüyor. Örneğin, Cecilia Sarkozy'nin cumhurbaşkanı seçiminin ikinci turunda oy kullanmadığını, yani eşine oy vermeyi reddettiğini yüksek tirajlı hafta sonu gazetesi "Journal de Dimanche" haber aldı ama yayınlayamadı. Gazetenin sahibi olan Arnaud Lagardere engelledi.

Beyinlerdeki habis ur
5-Bu yüksek ve kalın sansür surlarını aşmayı başaranlar, ağır bedel ödüyor : ParisMatch dergisi geçen ilkbaharda Cecilia Sarkozy'nin New York'ta sevgilisi (kimilerine göre metresi) işadamı Richard Attias ile kol kola fotoğrafını yayınladı. Derginin patronu (yine Arnaud Lagardere), genel yayın yönetmenini anında kapı önüne koydu.
6-Bu örnekler ya da caydırıcı emsaller sonucu, işsizlik oranının yüzde 30'larda seyrettiği Fransız medyasında Sarkozy aleyhindeki haberlerden uzak durma refleksi doğdu . Adını koymak gerekirse, beyinlerdeki habis ur olan otosansür uygulanıyor. Ya da genel yayın yönetmenlerinden muhabirlere kadar Fransız medyasının tüm kadrosunun boyun eğdiği bir tür "Omerta". Yani suskunluk yasası.
Bu yasa öylesine etkili ki, koskoca "Le Monde" gazetesi bile Sarkozy çiftinin hayatındaki depremleri "Cecilia'nın uzun süreli yoklukları Sarkozy'lerin arasında gerilim olduğu söylentilerine yol açıyor" gibisinden ürkek cümlelerle geçiştiriyor.
"Omerta" demek, çete demek. Çünkü "Omerta" İtalyan mafyasının koyduğu ve çiğneyene ağır bedel ödettiği yasa.
Sözün özü, Fransız basınını siyasetçiişadamı çıkar çetesi teslim almış durumda.
İyi ki, Türk medyasında böyle şeyler olmuyor...

sabah



Bu yazı 2,522 defa okundu.






Yorumlar

 + Yorum Ekle 
    kapat

    Değerli okuyucumuz,
    Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
    Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
    · Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
    · Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
    · Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
    · Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
    · Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
    · Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
    Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.





    Diğer köşe yazıları

     Tüm Yazılar 
    • 31 Temmuz 2012 Körfez'e büyüteç
    • 22 Temmuz 2012 Tarih yolları kesiştirince...
    • 4 Nisan 2012 Demokrasiyi taçlandırmak
    • 1 Nisan 2012 Suriye aktörleri
    • 4 Mart 2012 Fıkra gibi
    • 1 Şubat 2012 Konsey'i beklerken
    • 16 Ekim 2011 1961 Ekim'i
    • 26 Eylül 2011 New York'tan dönüş gündemi
    • 20 Ağustos 2011 Şam'la satranç
    • 12 Ocak 2011 Aslında biz bize yeteriz
    • 8 Ocak 2011 Referandum
    • 26 Aralık 2010 Krizin öbür yüzü
    • 27 Kasım 2010 Senede bir gün
    • 18 Kasım 2010 Savaş Lordu
    • 16 Kasım 2010 Beşik sallanıyor
    • 9 Ekim 2010 Sri Lanka modeli
    • 26 Eylül 2010 Dolmabahçe'de medyatik kahvaltı
    • 28 Ağustos 2010 BDP'lilerin söylemleri
    • 30 Haziran 2010 Ortaklık
    • 15 Mayıs 2010 Atina'dan

    En Çok Okunan Haberler


    Haber Sistemi altyapısı ile çalışmaktadır.
    5,341 µs