0 0 0000

Yanlış üstüne yanlış

Ne yapılıyor, ne tartışılıyorsa bugün, yanlış yapılıyor, yanlış tartışılıyor. Bu kadar yanlıştan doğru bir sonuç çıkarmak ise asla mümkün değildir. 

Şu sıralarda bizimle ilgili olarak dünyanın cevabını en fazla merak ettiği, “Türkiye Irak'a müdahale edecek mi?” sorusudur. Kimi endişeyle kimi de arzuyla soruyor bu soruyu. Konuyu en az bizim kadar yakından izleyen Washington bazen endişeli bazen de arzulu bir görüntü veriyor; Avrupa Birliği'nin ise endişeden öte bir rahatsızlık duyduğu anlaşılıyor.

Garip olan, aynı sorunun bizde bambaşka bir tartışmaya vesile olması… Genelkurmay söylem olarak Irak'a müdahaleden yana, ama iktidarın kendisine yetki vermesini bekliyor; iktidarın ise müdahaleyi sakıncalı bulduğu belli, buna karşılık 'Kuzey Irak kökenli' diye takdim edilen terör can yakmaya başladığı için, isteksiz görünmemek amacıyla, “Daha önce yetki vermiştim, gerekiyorsa kullanılır” deyip duruyor.

Türkiye'de yönetim çatışması hep olagelmiştir de, bu bugünkü kadar hiç belirgin hale gelmemişti. Yetki ve sorumluluklar açısından hiyerarşisi tepetaklak olmuş bir ülke manzarası veriyoruz.

Terör eylemlerinde hayatlarını kaybedenler asker, ancak devletin askeri onlar… 'Devlet' denilen aygıt Genelkurmay Başkanlığı'nın da içinde yer aldığı değişik kuvvet, kurum ve birimlerden oluşur. Meclis bir parçası o aygıtın, hükümet de, cumhurbaşkanlığı da; istihbarat kurumları da yanlış yapanları cezalandırmak üzere yargı kuvveti de bulunur devletin... Herkesin görev ve yetkilerini belirleyen 'anayasa' denen bir metin var ve bütün kuvvet, kurum ve birimler anayasal çerçeve içerisinde yetki ve sorumluluk kullanarak görevlerini yerine getirmekle yükümlüler.

Bir başka ülke toprağına asker gönderme kararı, anayasamıza göre, devletin çeşitli organlarının işbirliğiyle alınabiliyor. Karar alma sürecinin şöyle işlemesi bekleniyor: İstihbarat birimlerinin bulguları devletin ilgili kurumlarında değerlendirilir… Ülkenin çok yönlü çıkarlarını göz önünde tutan hükümet müdahale kararı verir ve Meclis'e başvurur... Meclis de aynı yönde görüş bildirirse Genelkurmay'a müdahale görevi iletilir…

Herhalde fark ettiniz: Şu sıralarda kıyasıya tartıştığımız konuyu tersinden ele alıyoruz biz... Başkanı ve internet sitesine koyduğu açıklamalar aracılığıyla, Genelkurmay, Irak'a müdahale edilmesi gerektiğini duyuruyor. Bu gereklilik ulusal güvenlikle ilintilendirildiği için askerin açıklaması kamuoyu üzerinde etkili de oluyor. Ancak, 'devlet kararı' için varlığı gereken diğer unsurların hiçbiri ortada yok; istihbaratın hangi tezi desteklediğini, ülke çıkarlarının yapılacak müdahaleden nasıl etkileneceğini bilmiyoruz. Bütün bildiğimiz, askerin “Müdahale gerekli” görüşünde olduğu… Oysa 'devlet' yalnızca askerden oluşmuyor.

Bizim sistem içerisinde askerin yeri hayli ağır, bu ağırlığını geçmişte farklı biçimlerde kullanan asker ilk kez daha doğrudan ve kamuoyunu hedef alarak varlığını belli ediyor. İktidar âdeta Irak'a müdahale kararı almaya zorlanıyor; her şehit cenazesi ülkemizi biraz daha Irak topraklarına girmeye yaklaştırıyor. Askerin istediği türden bir müdahale kararı alınacaksa, bu, devlet aygıtı içerisinde yer alan birimlerin anayasal çerçeveye uygun davranışları sonucu olmayacak; asker istediği için ve şehit cenazeleri baskısı altında kalınarak alınacak bu karar…

Oysa demokratik sistemler, özellikle bugün karşı karşıya kaldığımız durumlarda yanlış kararlar alınmasın ve devletin bütün organları uyum içerisinde çalışarak en akılcı sonuca varılabilsin diye, kimin kimden emir alarak görev yapacağını kurallara bağlamıştır.

Türkiye demokratik sistemin yararını 1 Mart tezkeresi sırasında gördü; sağdan-soldan gelen bütün bilgileri değerlendiren hükümet tezkere çıksın istedi, ama konuyu gizli bir oturumda enine-boyuna tartışan Meclis, ikna olmadığı için, bu isteğe geçit vermedi… Türkiye bu sayede Irak ateşinin dışında kalmayı başardı. Şimdi, hiç gereği yokken, aynı ateşin içine itilmenin eşiğindeyiz… Bugünün şartları bir müdahaleyi zorlarsa, Irak'tan cenazesi gelecek daha çok sayıdaki şehit için kimi suçlayacağız?

Ne yapılıyor, ne tartışılıyorsa bugün, yanlış yapılıyor, yanlış tartışılıyor. Bu kadar yanlıştan doğru bir sonuç çıkarmak ise asla mümkün değildir.

Yeni Şafak

Bu yazı 988 defa okundu.