0 0 0000

Our man Nurettin is back in town 

Hopursa da bopursa da oy oranı bir türlü yüzde 15’i geçemeyen CHP ile, oy oranı yüzde 1’e çakılmış DSP birleşince, bu birleşimin iktidara geleceğini sanan sevimli budalalar... Size müjdem var!...

Nurettin İstanbul’dan adaylığını koyuyor!

Nurettin dediğim, eski belediye reisimiz “nurlu Nurettin”... Nurettin Sözen.

Hani şu, muhteşem icraatıyla bir daha asla ve kat’a “sosyallerin” İstanbul’u ele geçirememelerine yol açan, bir anlamda sonraki belediye reisi adayları Zülfü Livaneli’nin de başını yiyen adam.

Bu kez, “aslen memleketi olan Sivas’tan” değil, eski yönettiği İstanbul’dan koyacakmış.

Öyle uygun görmüş. İstanbul’a on beş yıl önce yaptığı hizmetleri hatırlatacakmış ve oy isteyecekmiş.

Kazanacağından en küçük bir kuşkum yok, çünkü bu şehirde “içi sızlaya sızlaya CHP’ye oy verecek” adamlar yaşamaktadır. Onlar sızlayadursunlar, Baykal ve askerleri de tatlı tatlı yollarını bulacaklardır... Her parti başkanına böyle seçmen nasip olmaz, kıymetini bilsin. (Ciddi ciddi Baykal’a “çekil” diyen saflar da var, tilkiler de... Bunlar da ayrı bir neşe kaynağımız.)

Bravo! Nurettin yetmez, solun onursal başkanı ve de “siyaset bilgesi” Sayın Erdal İnönü’yü de bu yeni oluşumda yeniden milletvekili olarak görmek isteriz! Baykal’a acayip oy getirecektir.

Nurettin’i pek severim. O da bana bayılır.

Karşılıklı muhabbetimiz, o zamanlar Cağaloğlu’ndan Star-1 adıyla yayın yaptığımız televizyonun vericisine bir belediye kepçesinin “tamamen tesadüf eseri” çarpıp onu kırmasıyla başlamış, daha sonra “İSKİ skandalı” günlerinde artarak sürmüştür.

Fakat bu kez yanında Ergun Göknel yok, hani hapisten çıkınca evlendiği bilmemkaçıncı eşi “Ve Tanrı Kek Yaptı” adıyla bir kitap yazmış ve bu eseriyle kendi kendini Türkiye Büyük Millet Meclisi Ödülü’ne aday göstermişti... (Yahu Feray ne oldu Feray? Süleyman diye bir çocuğa kaçmıştı... Yok yahu, Halim’di galiba... Hey gidi günler... Yaşlanıyoruz vallahi...)

Bu kez yanında ne yazık ki Hilmi Yavuz da olmayacak, çünkü Hilmi sonradan “İslamiyet’i kabul etti”...

Fakat onlara gerek de yok, çünkü Nurettin belediyeye talip değil, milletvekilliğini yenilemek istiyor.

SHP’nin belediye başkanıydı, hani o zamanlar CHP’yle kanlı bıçaklı olan parti... (O parti şimdi ölüsünü gezdiriyor, Murat Karayalçın da “beni niçin kimse ciddiye almıyor, birleşme teklif etmiyor” diye ağlıyor... Fikri ne oldu Fikri? Hey gidi günler... Yaşlanıyoruz vallahi...)

Kurban olayım ben böyle derin siyasete, bunlara oy vermemek eşeklik.

Nurettin’in milletvekili olmasının ya da olmamasının mala davara ne gibi bir faydası ya da zararı bulunduğunu, örneğin mecliste dört buçuk yıldır ne yaptığını ya da ne yapmadığını anlayabilmiş değilim ama bunun Deniz Baykal’a çok faydası dokunacağı kesin.

Hele Nurettin’le bir zamanlar kanlı bıçaklı olmuş Cem Uzan da onun partisi CHP ile “seçim ittifakı” yapar, bu arada Nurettin’le tokalaşıp bir de resim çektirirse, laikliğin kurtulacağına olan inancım tazelenir. Bugüne kadar “bu ülkenin siyasetini fazla ciddiye almamış olmak” şeklinde işlediğim günahın vebali de bana kalır.

Gönül isterdi ki belediyeye yeniden talip olsun, ve de sabahları otobüslere bilet kesmemek, hemşerilerini gecekondu yapmaya teşvik etmek, şehrin turistik kesiminden tramvay adını verdiği bir tren geçirip turist otobüslerinin bölgeye sokulmalarını önlemek ve esnafa kan ağlatmak, su şirketinde dönen rüşvetten vallahi ve de billahi haberi olmamak (yalan söylüyorsa ekmek çarpsın) gibi “mükemmel icraatını” yeniden sahneye koysun. Ama böyle olmayacak, bu kez sorun yaratmak yerine sorunlarımızı mecliste dile getirecek.

Ey, eski Marksist yeni ulusalcı vatandaş... Oyunu gönül rahatlığıyla ona ver, memleket kurtulsun... İçin sızlamasın oğlum, Nurettin sana yakışır!
 
Akşam

Bu yazı 802 defa okundu.