0 0 0000

Hesap savaşı

“Eğer bir dünya görüşün yoksa, bir dünyan da yoktur ve olmayacaktır.”
Ergin Günçe

Sermaye partisi, Türkiye’yi bir vatan olarak görmüyor. Görmesini beklemek saçma.Türkiye, global para babalarının tanımına göre, para kazanılan bir piyasadır ve Türklere kabul ettirilen budur. O halde iki parti var. İlki sermaye partisi. İkincisi ise, Türklerin partisi.

Carl von Clausewitz tarafından ortaya atılan, başkaları tarafından ise çok tartışılan ilkeye göre: ‘Savaş, siyasetin başka araçlarla sürdürülmesinden başka birşey değildir’; savaş, ‘yalnızca siyasal bir eylem değil, tam bir siyaset aracı, siyasetin başka yolla sürdürülmesidir.’ Ekonomi, teorik ve tarihi olarak, yeteri kadar politiktir ancak teknik olduğu propagandası yapılıyor.  Türkler, bir hesap savaşındadırlar. Hesap yapmak, savaşta ya da barışta, çok gereklidir; ancak, Türklerin hesabı pek zayıf. Türkler, birgün, 1980 senesinde birgün yanlış bir hesap yaparak dünya oligarklarının kendilerine önerdikleri yeri kabul ettiler. O günden bu yana Türklerin başına gelenler, o yerde durmaktan kaynaklanıyor.

Hesap sistemi
Türkler, yanlış bir hesap yaparak başkalarının hesabını kabul ettiler. Anlamı, Türklerin kendi hesaplarını yapmaktan vazgeçmeleridir. Ne sade insanlar bankadan kredi çekerken hesap yapıyorlar ne de okumuşlar  memleketin vaziyeti konusunda bir hesap yapıyorlar. Sınavda kitaplar açılıyor, olmadı ezberdekiler tekrarlanıyor. Kimsenin gidiş yolunu anlatabilecek bir kavrayışı yok, herkes sonuçla ilgileniyor. Sovyetler Birliği birgün çöküyordu, sade bir kadın ekrana şunu söyledi: Ruslar bu kadar aptal değildir. Türkiye’de hesabı iyi olan küçük azınlık, sermaye partisi, hesap sistemine uygun bir şekilde soygun yapıyor. Yapılan iş kılıfına uyduruluyor ve çoğunluk partisi kaptırmaya devam ediyor. Çoğunluğun bir hesap sisteminin olmaması ve çoğunluk içinde yaratılmış güvensizlik, modelin çalışmasına yardımcı oluyor.

Tezler
1.Kapitalizm sermaye sistemidir. Sistem, sömürüye dayanır. Sistemde herşey sömürülür. Sistemin herhangi bir ahlakı olmaz.
2.Batı uygarlığı, kapitalisttir. Kapitalizm, çoğunluk için kötüdür.
3.Türklerin kimlik krizi kapitalizmi tanıdıkları gün başladı. Aynı gündeyiz.
4.Kapitalist sistemde, Türklerin hesap ödeme işini bırakmaları yararlarına olur.
5.Mizah, çelişkinin zeka ile ortaya çıkartılmasıdır. Kapitalist sistemde en komik olan Türklerin durumudur.
6.Kapitalizmden uzak durmak, yeni bir doktrin için başlangıçtır.
7.Türklerin kapitalizme karşı saldırısı herşeye rağmen kötü değildir. Bazı şeylerini yitirmediler.
8.Türkler, hesap işlerine kafa yormamaya inat ediyorlar.

Kriz
Türkiye iktisadında para krizi bekleniyor. İktisadi durgunluk ise uzun zamandır var. Kapitalist dünya sisteminde yeni bir kriz çıkacak. Krizin merkezi, dünya sisteminin merkezi olan ABD’dir. Durum, en başta Türkiye iktisadını vuracaktır.Vurmak, kelime olarak doğru seçilmiştir; çünkü, yaşanacak olan bir vuruştur. Mayıs başında gerçekleşen bir kriz provasıydı ve ilk dalga olarak adlandırıldı. Yeni bir dalga, yaşadığımız sonbahar mevsiminde yaşanacak. Ardından ise tarihi en ağır kriz gelecek. Türkiye tarihinde hiç bu kadar dış açık verilmediğine göre, gelecek olan en ağırıdır. Türkiye’deki sermaye bu dönemlik doyma noktasına ulaştı, çıkış için bahane aranıyor. Bahane, politik olmalıdır. Politik yapıda değişim tezgahlanıyor. 

Alıştırma
Bir hesap savaşındayız. Hesabı iyi olan küçük azınlık Türkiye’de hayatından çok memnundur. Çoğunluk partisinin ilk işi, kendi hesap sistemini bilmesidir. Bunun için çoğunluk partisinin sorması gereken sorular, alıştırmalardır: İktidar kimde? İktidardakilerin kafasında ne var? İktidara sahip olan neyi arar?

Clausewitz’in ilkesini tersine çevirmeyi öneriyoruz. Şudur: Siyaset, başka araçlarla sürdürülen savaştır. Bu anlam, iktidar ilişkisinin temelinin güçlerin savaşçı çatışması olduğu varsayımını ima eder ki varsayım Nietzsche’nindir.

Bu yazı 1,049 defa okundu.